< Zsoltárok 132 >
1 Grádicsok éneke. Emlékezzél meg, Uram, Dávid minden nyomorúságáról;
canticum graduum memento Domine David et omnis mansuetudinis eius
2 A ki megesküdt az Úrnak, fogadást tőn a Jákób Istenének:
sicut iuravit Domino votum vovit Deo Iacob
3 Nem megyek be sátoros házamba, nem hágok fel háló-nyoszolyámba;
si introiero in tabernaculum domus meae si ascendero in lectum strati mei
4 Nem bocsátok álmot szemeimre s pilláimra szendert;
si dedero somnum oculis meis et palpebris meis dormitationem
5 Míg helyet nem találok az Úrnak, Jákób Istenének hajlékot!
et requiem temporibus meis donec inveniam locum Domino tabernaculum Deo Iacob
6 Ímé, hallottunk róla Efratában; rátaláltunk Jaar térségein:
ecce audivimus eam in Efrata invenimus eam in campis silvae
7 Hadd menjünk be az ő hajlékaiba, boruljunk le lábainak zsámolyához!
introibimus in tabernacula eius adorabimus in loco ubi steterunt pedes eius
8 Indulj Uram, a te nyugvóhelyedre: te és a te hatalmadnak ládája!
surge Domine in requiem tuam tu et arca sanctificationis tuae
9 Papjaid öltözködjenek igazságba, kegyeltjeid pedig örvendezzenek!
sacerdotes tui induentur iustitia et sancti tui exultabunt
10 Dávidért, a te szolgádért, ne fordulj el felkented színétől!
propter David servum tuum non avertas faciem christi tui
11 Hűséget esküdött az Úr Dávidnak, nem tér el attól: Ágyékod gyümölcsét ültetem székedbe;
iuravit Dominus David veritatem et non frustrabit eum de fructu ventris tui ponam super sedem tuam
12 Ha megtartják fiaid szövetségemet és bizonyságomat, a melyekre megtanítom őket, fiaik is mindörökké székedben ülnek.
si custodierint filii tui testamentum meum et testimonia mea haec quae docebo eos et filii eorum usque in saeculum sedebunt super sedem tuam
13 Mert a Siont választotta ki az Úr, azt szerette meg magának lakhelyül:
quoniam elegit Dominus Sion elegit eam in habitationem sibi
14 Ez lesz nyugovóhelyem örökre; itt lakozom, mert ezt szeretem;
haec requies mea in saeculum saeculi hic habitabo quoniam elegi eam
15 Eleséggel megáldom gazdagon, szegényeit jóltartom kenyérrel;
viduam eius benedicens benedicam pauperes eius saturabo panibus
16 Papjait meg felruházom szabadítással, és vígan örvendeznek kegyeltjei.
sacerdotes eius induam salutari et sancti eius exultatione exultabunt
17 Megnövesztem ott Dávidnak hatalmát, szövétneket szerzek az én felkentemnek.
illic producam cornu David paravi lucernam christo meo
18 Ellenségeire szégyent borítok, rajta pedig koronája ragyog.
inimicos eius induam confusione super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea