Zsoltárok 130

1 Grádicsok éneke. A mélységből kiáltok hozzád, Uram!

Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, PANIE.

2 Uram, hallgasd meg az én szómat; legyenek füleid figyelmetesek könyörgő szavamra!

Panie, wysłuchaj mego głosu. Nakłoń swych uszu na głos mojego błagania.

3 Ha a bűnöket számon tartod, Uram: Uram, kicsoda maradhat meg?!

PANIE, jeśli będziesz zważał na nieprawości, o Panie, któż się ostoi?

4 Hiszen te nálad van a bocsánat, hogy féljenek téged!

Ale u ciebie jest przebaczenie, aby się ciebie bano.

5 Várom az Urat, várja az én lelkem, és bízom az ő igéretében.

Oczekuję PANA, moja dusza oczekuje; i w jego słowie pokładam nadzieję.

6 Várja lelkem az Urat, jobban, mint az őrök a reggelt, az őrök a reggelt.

Moja dusza [oczekuje] Pana bardziej niż strażnicy świtu, [bardziej niż] ci, którzy strzegą do poranka.

7 Bízzál Izráel az Úrban, mert az Úrnál van a kegyelem, és bőséges nála a szabadítás!

Niech Izrael oczekuje PANA; u PANA bowiem jest miłosierdzie i u niego obfite odkupienie.

8 Meg is szabadítja ő Izráelt minden ő bűnéből.

On sam odkupi Izraela ze wszystkich jego nieprawości.