Zsoltárok 129

1 Grádicsok éneke. Sokat szorongattak engem ifjúságom óta! mondja most Izráel.

Pieśń stopni. Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, niech powie teraz Izrael;

2 Sokat szorongattak engem ifjúságom óta, még sem bírtak velem.

Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, lecz mnie nie przemogli.

3 Szántók szántottak hátamon, hosszúra nyujtották barázdáikat.

Zorali mój grzbiet oracze i długie bruzdy porobili.

4 Igaz az Úr! Elszaggatja a gonoszok kötelét.

[Ale] PAN jest sprawiedliwy; poprzecinał powrozy niegodziwych.

5 Megszégyenülnek és hátraszorulnak mindazok, a kik gyűlölik a Siont.

Niech się zawstydzą i cofną wszyscy, którzy nienawidzą Syjonu.

6 Olyanok lesznek, mint a háztetőn a fű, a mely kiszárad, mielőtt letépnék.

Będą jak trawa na dachu, która usycha, zanim zakwitnie;

7 A melyet sem arató nem szed markába, sem kévekötő az ölébe.

Którą żniwiarz nie napełni swej garści ani swego naręcza ten, który wiąże snopy.

8 Az átutazók se mondják: Az Úr áldása rátok! Áldunk benneteket az Úrnak nevében!

I nie powiedzą przechodnie: Niech będzie z wami błogosławieństwo PANA [albo]: Błogosławimy wam w imię PANA.