Zsoltárok 129

1 Grádicsok éneke. Sokat szorongattak engem ifjúságom óta! mondja most Izráel.

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

2 Sokat szorongattak engem ifjúságom óta, még sem bírtak velem.

«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

3 Szántók szántottak hátamon, hosszúra nyujtották barázdáikat.

ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

4 Igaz az Úr! Elszaggatja a gonoszok kötelét.

اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

5 Megszégyenülnek és hátraszorulnak mindazok, a kik gyűlölik a Siont.

سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

6 Olyanok lesznek, mint a háztetőn a fű, a mely kiszárad, mielőtt letépnék.

همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

7 A melyet sem arató nem szed markába, sem kévekötő az ölébe.

و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

8 Az átutazók se mondják: Az Úr áldása rátok! Áldunk benneteket az Úrnak nevében!

رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»