Zsoltárok 126

1 Grádicsok éneke. Mikor visszahozta az Úr Sionnak foglyait, olyanok voltunk, mint az álmodók.

Kanto de suprenirado. Kiam la Eternulo revenigis la forkaptitojn al Cion, Tiam ni estis kiel sonĝantoj.

2 Akkor megtelt a szánk nevetéssel, nyelvünk pedig vígadozással. Akkor így szóltak a pogányok: Hatalmasan cselekedett ezekkel az Úr!

Tiam nia buŝo estis plena de gajeco, Kaj nia lango plena de kantado; Tiam oni diris inter la popoloj: Ion grandan la Eternulo faris por ĉi tiuj.

3 Hatalmasan cselekedett velünk az Úr, azért örvendezünk.

Ion grandan la Eternulo faris por ni: Ni ĝojas.

4 Hozd vissza, Uram, a mi foglyainkat, mint patakokat a déli földön!

Revenigu, ho Eternulo, niajn forkaptitojn, Kiel riveretojn en sudan landon.

5 A kik könyhullatással vetnek, vígadozással aratnak majd.

Kiuj semas kun larmoj, Tiuj rikoltos kun kanto.

6 A ki vetőmagját sírva emelve megy tova, vígadozással jő elő, kévéit emelve.

Iras kaj ploras la portanto de semotaĵo; Venos kun kanto la portanto de siaj garboj.