< Zsoltárok 122 >
1 Grádicsok éneke, Dávidtól. Örvendezek, mikor mondják nékem: Menjünk el az Úr házába!
Pieśń stopni Dawidowa. Weselę się z tego, że mi powiedziano: Do domu Pańskiego pójdziemy.
2 Ott álltak a mi lábaink a te kapuidban, oh Jeruzsálem!
Że stanęły nogi nasze w bramach twoich, o Jeruzalemie!
3 Jeruzsálem, te szépen épült, mint a jól egybeszerkesztett város!
O Jeruzalem pięknie pobudowane jako miasto w sobie wespół spojone!
4 A hová feljárnak a nemzetségek, az Úrnak nemzetségei, bizonyságul Izráelnek, az Úr nevének tiszteletére.
Bo tam wstępują pokolenia, pokolenia Pańskie, do świadectwa Izraelowego, aby wysławiały imię Pańskie.
5 Mert ott ülnek az ítélőszékek, Dávid házának székei.
Albowiem tam są postawione stolice na sąd, stolice domu Dawidowego.
6 Könyörögjetek Jeruzsálem békességéért; legyenek boldogok a téged szeretők!
Żądajcież pokoju Jeruzalemowi, mówiąc: Niech się szczęści tym, którzy cię miłują.
7 Békesség legyen a te várfalaid között, csendesség a te palotáidban.
Niech będzie pokój w basztach twoich, a uspokojenie w pałacach twoich.
8 Atyámfiaiért és barátaimért hadd mondhassam: béke veled!
Dla braci moich i dla przyjaciół moich teraz ci będę żądał pokoju.
9 Az Úrnak, a mi Istenünknek házáért hadd kivánhassak jót tenéked!
Dla domu Pana, Boga naszego, będę szukał twego dobrego.