Zsoltárok 115

1 Nem nékünk Uram, nem nékünk, hanem a te nevednek adj dicsőséget, a te kegyelmedért és hívségedért!

ما را نه، ای خداوند، ما را نه، بلکه نام خود را جلال بده، به خاطر محبت و وفاداریت.

2 Miért mondanák a pogányok: Hol van hát az ő Istenök?

چرا مردم خدانشناس از ما بپرسند: «خدای شما کجاست؟»

3 Pedig a mi Istenünk az égben van, és a mit akar, azt mind megcselekszi.

خدای ما در آسمانهاست و آنچه را که اراده فرماید انجام می‌دهد.

4 Azoknak bálványa ezüst és arany, emberi kezek munkája.

اما خدایان آنها، بتهای طلا و نقره می‌باشند که با دستهای انسان ساخته شده‌اند.

5 Szájok van, de nem szólanak; szemeik vannak, de nem látnak;

بتهایشان دهان دارند ولی حرف نمی‌زنند. چشم دارند اما نمی‌بینند.

6 Füleik vannak, de nem hallanak; orruk van, de nem szagolnak;

گوش دارند ولی نمی‌شنوند. بینی دارند، اما نمی‌بویند.

7 Kezeik vannak, de nem tapintanak, lábaik vannak, de nem járnak, nem szólanak az ő torkukkal.

دست دارند، ولی لمس نمی‌کنند. پا دارند اما راه نمی‌روند. از گلویشان صدایی بیرون نمی‌آید.

8 Hasonlók legyenek azokhoz készítőik, és mindazok, a kik bíznak bennök!

همه کسانی که این بتها را می‌سازند و آنها را پرستش می‌کنند مانند بتهایشان هستند.

9 Izráel! te az Úrban bízzál; az ilyenek segítsége és paizsa ő.

ای قوم اسرائیل، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست.

10 Áronnak háza! az Úrban bízzál; az ilyenek segítsége és paizsa ő.

ای کاهنان نسل هارون، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست.

11 A kik félitek az Urat, az Úrban bízzatok; az ilyenek segítsége és paizsa ő.

ای خداترسان بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست.

12 Az Úr megemlékezik mi rólunk és megáld minket; megáldja Izráel házát, megáldja Áronnak házát.

خداوند همیشه به فکر ماست و ما را برکت می‌دهد. او مردم اسرائیل و کاهنان نسل هارون را برکت می‌دهد.

13 Megáldja azokat, a kik félik az Urat, a kicsinyeket és a nagyokat.

خداوند همهٔ کسانی را که او را گرامی می‌دارند، از کوچک و بزرگ، برکت می‌دهد.

14 Szaporítson titeket az Úr, titeket és a ti fiaitokat.

خداوند شما و فرزندانتان را به فراوانی برکت دهد.

15 Áldottai vagytok ti az Úrnak, a ki teremtette a mennyet és a földet.

او که آسمانها و زمین را آفرید، شما را برکت دهد.

16 Az egek az Úrnak egei, de a földet az ember fiainak adta.

آسمانها از آن خداوند می‌باشند، ولی او زمین را به انسان بخشید.

17 Nem a meghaltak dicsérik az Urat, sem nem azok, a kik alászállanak a csendességbe.

مردگان و آنانی که به عالم خاموشی می‌روند، خداوند را ستایش نمی‌کنند.

18 De mi áldjuk az Urat mostantól fogva mindörökké. Dicsérjétek az Urat!

اما ما زندگان، خداوند را از حال تا ابد ستایش خواهیم کرد. سپاس بر خداوند!