< Zsoltárok 115 >
1 Nem nékünk Uram, nem nékünk, hanem a te nevednek adj dicsőséget, a te kegyelmedért és hívségedért!
Niet ons, o Jahweh, niet ons, Maar uw Naam geef eer om uw goedheid en trouw!
2 Miért mondanák a pogányok: Hol van hát az ő Istenök?
Waarom zouden de heidenen zeggen: "Waar is toch hun God?"
3 Pedig a mi Istenünk az égben van, és a mit akar, azt mind megcselekszi.
De God van òns is in de hemel, En Hij doet wat Hij wil;
4 Azoknak bálványa ezüst és arany, emberi kezek munkája.
Doch hùn goden zijn maar zilver en goud, Door mensenhanden gemaakt.
5 Szájok van, de nem szólanak; szemeik vannak, de nem látnak;
Ze hebben een mond, maar kunnen niet spreken; Ogen, maar kunnen niet zien;
6 Füleik vannak, de nem hallanak; orruk van, de nem szagolnak;
Oren, maar kunnen niet horen; Een neus, maar kunnen niet ruiken.
7 Kezeik vannak, de nem tapintanak, lábaik vannak, de nem járnak, nem szólanak az ő torkukkal.
Hun handen kunnen niet tasten, Hun voeten niet gaan; Ze geven geen geluid met hun keel, En hebben geen adem in hun mond.
8 Hasonlók legyenek azokhoz készítőik, és mindazok, a kik bíznak bennök!
Aan hen worden gelijk, die ze maken, En allen, die er op hopen!
9 Izráel! te az Úrban bízzál; az ilyenek segítsége és paizsa ő.
Maar Israël blijft op Jahweh vertrouwen: Hij is hun hulp en hun schild;
10 Áronnak háza! az Úrban bízzál; az ilyenek segítsége és paizsa ő.
Het huis van Aäron blijft op Jahweh vertrouwen: Hij is hun hulp en hun schild;
11 A kik félitek az Urat, az Úrban bízzatok; az ilyenek segítsége és paizsa ő.
Die Jahweh vrezen, blijven op Jahweh vertrouwen: Hij is hun hulp en hun schild!
12 Az Úr megemlékezik mi rólunk és megáld minket; megáldja Izráel házát, megáldja Áronnak házát.
En Jahweh zal ons gedenken, Ons zijn zegen verlenen: Het huis van Israël zegenen, Het huis van Aäron zegenen,
13 Megáldja azokat, a kik félik az Urat, a kicsinyeket és a nagyokat.
Die Jahweh vrezen zegenen, Kleinen en groten;
14 Szaporítson titeket az Úr, titeket és a ti fiaitokat.
En Jahweh zal u blijven zegenen, U en uw kinderen!
15 Áldottai vagytok ti az Úrnak, a ki teremtette a mennyet és a földet.
Weest dan gezegend door Jahweh, Die hemel en aarde heeft gemaakt:
16 Az egek az Úrnak egei, de a földet az ember fiainak adta.
De hemel blijft de hemel van Jahweh, Maar de aarde gaf Hij aan de kinderen der mensen.
17 Nem a meghaltak dicsérik az Urat, sem nem azok, a kik alászállanak a csendességbe.
De doden zullen Jahweh niet prijzen, Niemand, die in het oord van Stilte is gedaald:
18 De mi áldjuk az Urat mostantól fogva mindörökké. Dicsérjétek az Urat!
Maar wij, wij zullen Jahweh loven, Van nu af tot in eeuwigheid!