Zsoltárok 112

1 Dicsérjétek az Urat. Boldog az ember, a ki féli az Urat, és az ő parancsolataiban igen gyönyörködik.

Halleluja. Błogosławiony mąż, który się Pana boi, a w przykazaniach jego ma wielkie kochanie.

2 Hős lesz annak magva a földön; a hívek nemzedéke megáldatik.

Możne będzie na ziemi nasienie jego; rodzina szczerych błogosławiona będzie.

3 Gazdagság és bőség lesz annak házában, s igazsága mindvégig megmarad.

Majętność i bogactwa są w domu jego, a sprawiedliwość jego trwa na wieki.

4 Az igazakra világosság fénylik a sötétben: attól a ki irgalmas, kegyelmes és igaz.

Szczerym w ciemnościach światłość wschodzi; łaskawy, miłosierny, i sprawiedliwy jest Bóg.

5 Jó annak az embernek, a ki könyörül és kölcsön ad; dolgait pedig igazán végezi.

Dobry człowiek litościwym jest, i pożycza, a rzeczy swe miarkuje rozsądkiem.

6 Mivelhogy soha sem ingadoz: örök emlékezetben lesz az igaz.

Bo na wieki nie będzie poruszony; w pamięci wiecznej będzie sprawiedliwy.

7 Semmi rossz hírtől nem fél; szíve erős, az Úrban bizakodó.

Słysząc złe nowiny, nie boi się; stateczne serce jego ufa w Panu.

8 Rendületlen az ő szíve; nem fél, míglen ellenségeire lenéz.

Umocnione serce jego nie boi się, aż ogląda pomstę nad nieprzyjaciołmi swymi.

9 Osztogat, adakozik a szegényeknek; igazsága megmarad mindvégig; az ő szarva felemeltetik dicsőséggel.

Rozprasza, i daje ubogim; sprawiedliwość jego trwa na wieki; róg jego wywyższy się w sławie.

10 Látja ezt a gonosz és dühöng; fogait csikorgatja és eleped; a gonoszok kivánsága semmivé lesz.

Widząc to niepobożny, będzie się gniewał, i zębami swemi zgrzytał, i schnąć będzie; żądość niepobożnych zginie.