Zsoltárok 109
1 Az éneklőmesternek, Dávidé; zsoltár. Én dicséretemnek Istene, ne hallgass!
Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Boże mojej chwały, nie milcz;
2 Mert a gonosznak szája és az álnokságnak szája felnyilt ellenem, hazug nyelvvel beszélnek én velem.
Bo otworzyły się przeciwko mnie usta niegodziwego i usta podstępnego; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym;
3 És körülvesznek engem gyűlölséges beszédekkel, és ostromolnak engem ok nélkül.
Otoczyli mnie słowami nienawiści i walczą przeciwko mnie bez przyczyny.
4 Szeretetemért ellenkeznek velem, én pedig imádkozom.
Sprzeciwiają mi się w zamian za moją miłość, choć ja się [za nich] modliłem.
5 Roszszal fizetnek nékem a jóért, és gyűlölséggel az én szeretetemért.
Odpłacają mi złem za dobro i nienawiścią za moją miłość.
6 Állíts fölibe gonoszt, és vádló álljon az ő jobb keze felől.
Postaw nad nim niegodziwego, a szatan niech stoi po jego prawicy.
7 Mikor törvénykezik, mint gonosz jőjjön ki; még az imádsága is bűnné legyen.
Gdy stanie przed sądem, niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech zamieni się w grzech.
8 Életének napjai kevesek legyenek, és a hivatalát más foglalja el.
Niech jego dni będą krótkie, a jego urząd niech przejmie inny.
9 Fiai legyenek árvákká, a felesége pedig özvegygyé.
Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.
10 És bujdossanak az ő fiai és kolduljanak, és elpusztult helyeiktől távol keressenek eledelt.
Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą [z dala] od swoich opustoszałych miejsc.
11 Foglalja le minden jószágát az uzsorás, és idegenek ragadozzák el szerzeményét.
Niech lichwiarz przejmie wszystko, co ma, a obcy niech rozgrabią [owoc] jego pracy.
12 Ne legyen néki, a ki kegyelmet mutasson iránta, és ne legyen, a ki könyörüljön az ő árváin!
Niech nie będzie nikogo, kto by mu okazał miłosierdzie; niech nie będzie nikogo, kto by się zlitował nad jego sierotami.
13 Veszszen ki az ő maradéka; a második nemzedékben töröltessék el a nevök!
Niech jego potomkowie zostaną wykorzenieni, niech ich imię zginie w drugim pokoleniu.
14 Atyáinak álnoksága emlékezetben legyen az Úr előtt, és anyjának bűne el ne töröltessék!
Niech PAN pamięta nieprawość jego przodków, a grzech jego matki niech nie będzie zgładzony.
15 Mindenkor az Úr előtt legyenek, és emlékezetök is veszszen ki e földről,
Niech będą zawsze przed PANEM, aż wykorzeni z ziemi pamięć o nich;
16 A miatt, hogy nem gondolt arra, hogy kegyelmet gyakoroljon és üldözte a szegény és nyomorult embert, és a megkeseredett szívűt, hogy megölje.
Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić.
17 Mivelhogy szerette az átkot, azért érte el őt; és mivel nem volt kedve az áldáshoz, azért távozék az el ő tőle.
Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; [skoro] nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali.
18 Úgy öltözte fel az átkot, mint a ruháját, azért ment beléje, mint a víz, és az ő csontjaiba, mint az olaj.
Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości.
19 Legyen az néki palástul, a melybe beburkolódzik, és övül, a melylyel mindenkor övezze magát.
Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje.
20 Ez legyen jutalmok az Úrtól az én vádolóimnak, és a kik rosszat beszélnek az én lelkemre.
Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy.
21 De te, én Uram, Istenem, bánj velem a te nevedért; mivelhogy jó a te kegyelmed, szabadíts meg engem!
Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie.
22 Mert szegény és nyomorult vagyok én, még a szívem is megsebesíttetett én bennem.
[Jestem] bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione.
23 Úgy hanyatlom el, mint az árnyék az ő megnyúlásakor; ide s tova hányattatom, mint a sáska.
Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę.
24 Térdeim tántorognak az éhségtől, és testem megfogyatkozott a kövérségtől.
Moje kolana słabną od postu, a moje ciało wychudło bez tłuszczu.
25 Sőt gyalázatossá lettem előttök; ha látnak engem, fejöket csóválják.
Stałem się też dla nich pośmiewiskiem; [gdy] mnie widzą, kiwają głowami.
26 Segíts meg engem, Uram Isten; szabadíts meg engem a te kegyelmed szerint!
Wspomóż mnie, PANIE, mój Boże; wybaw mnie według swego miłosierdzia;
27 Hadd tudják meg, hogy a te kezed munkája ez, hogy te cselekedted ezt, Uram!
Aby mogli poznać, że to twoja ręka; że ty, PANIE, to uczyniłeś.
28 Átkozzanak ők, de te áldj meg! Feltámadnak, de szégyenüljenek meg és örvendezzen a te szolgád.
Niech oni przeklinają, ale ty błogosław; [gdy] powstają, niech będą zawstydzeni, a twój sługa niech się weseli.
29 Öltözzenek az én vádlóim gyalázatba, és burkolózzanak szégyenökbe, mint egy köpenybe!
Niech moi przeciwnicy okryją się hańbą i niech się okryją własnym wstydem jak płaszczem.
30 Hálát adok az Úrnak felettébb az én számmal, és dicsérem őt a sokaság közepette!
Będę wielce wysławiał PANA swymi ustami i pośród tłumu będę go chwalić;
31 Mert jobb keze felől áll a szegénynek, hogy megszabadítsa azoktól, a kik elítélik annak lelkét.
Bo staje po prawicy nędznego, aby go wybawić od tych, którzy osądzają jego duszę.
