< Zsoltárok 108 >
1 Ének. Dávid zsoltára. Kész az én szívem, oh Isten, hadd énekeljek és zengedezzek; az én dicsőségem is kész.
Ang akong kasingkasing nahimutang, O Dios; magaawit ako, oo, magaawit usab ako sa mga pagdayeg uban sa akong matinahuron nga kasingkasing.
2 Serkenj fel te lant és hárfa, hadd keltsem fel a hajnalt!
Pagmata na, lira ug alpa; pagapukawon ko ang kaadlawon.
3 Hálát adok néked a népek között Uram, és zengedezek néked a nemzetek között!
Magapasalamat ako kanimo, Yahweh, taliwala sa katawhan; magaawit ako ug mga pagdayeg kanimo taliwala sa kanasoran.
4 Mert nagy, egek felett való a te kegyelmed, és a felhőkig ér a te hűséges voltod!
Kay ang imong matinud-anon nga kasabotan bantogan ibabaw sa kalangitan; ug ang imong pagkamasaligan misangko sa kawanangan.
5 Magasztaltassál fel, oh Isten, az egek felett, és dicsőséged legyen az egész földön!
Mabayaw ka, O Dios, ibabaw sa kalangitan, ug ang imong himaya mabayaw sa tibuok kalibotan.
6 Hogy megszabaduljanak a te szeretteid, segíts a te jobb kezeddel és hallgass meg engem!
Aron nga kadtong imong gihigugma maluwas, luwasa kami sa imong tuong kamot ug tubaga ako.
7 Az ő szentélyében szólott az Isten: Örvendezek, hogy eloszthatom Sikhemet, és felmérhetem Sukkothnak völgyét.
Nagsulti ang Dios sa iyang pagkabalaan; “Maglipay ako; bahinon ko ang Siquem ug bahinbahinon ang walog sa Succot.
8 Enyém Gileád, enyém Manassé; Efraim az én fejemnek védelme, Júda az én törvényrendelőm.
Akoa ang Gilead, ug ang Manases akoa; ang Efraim usab mao ang akong kalo; ug ang Judah mao ang akong setro.
9 Moáb az én mosdómedenczém, Edomra az én saruimat vetem, Filistea felett kaczagok.
Ang Moab mao ang akong hugasan nga planggana; ngadto sa Edom akong ilabay ang akong sapatos; magasinggit ako sa kadaogan tungod sa Filistia.”
10 Kicsoda visz el engem a kerített városba? kicsoda vezérel engem Edomig?
Kinsa may modala kanako ngadto sa lig-on nga siyudad? Kinsa man ang moggiya kanako ngadto sa Edom?”
11 Nem te vagy-é, oh Isten, a ki megvetettél minket, hogy ki ne menj, oh Isten, a mi seregeinkkel?
O Dios, wala mo ba kami gisalikway? Wala ka makig-uban sa among kasundalohan sa gubat.
12 Adj szabadulást nékünk az ellenségtől, mert hiábavaló az emberi segítség!
Tabangi kami batok sa kaaway, kay ang tabang sa tawo walay pulos.
13 Istennel hatalmasan cselekszünk, és ő megtapodja ellenségeinket.
Magmadaogon kami uban sa tabang sa Dios; iyang buntogon ang among mga kaaway.