Zsoltárok 106

1 Dicsérjétek az Urat. Magasztaljátok az Urat, mert jó; mert örökkévaló az ő kegyelme.

سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی.

2 Ki beszélhetné el az Úr nagy tetteit? és jelenthetné ki minden dicsőségét?

کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟

3 Boldog, a ki megtartja a törvényt, és igazán cselekszik minden időben.

خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند.

4 Emlékezzél reám, Uram, népedhez való jóságodért; jőjj el hozzám szabadításoddal,

ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم.

5 Hogy láthassam választottaidhoz való jóvoltodat, és örvendezhessek néped örömében; hogy dicsekedjem a te örökségeddel!

6 Vétkeztünk atyáinkkal együtt; bűnösök, gonoszok valánk.

ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم.

7 Atyáink nem értették meg Égyiptomban csodáidat, nem emlegették meg kegyelmed nagyságát, hanem daczoskodtak a tengernél, a veres tengernél.

اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند.

8 De ő megsegíté őket az ő nevéért, hogy megismertesse a maga erejét.

اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی.

9 Rákiálta a veres tengerre és kiszáradt, s úgy vivé őket a mélységeken, mint egy síkon.

دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند.

10 És kisegíté őket a gyűlölő kezéből; kimentette őket ellenség kezéből.

آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی.

11 Szorongatóikat víz borította el, egy sem maradt meg belőlük.

همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند.

12 És hittek az ő beszédeinek, és énekelték az ő dicséretét.

آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند.

13 Hirtelen elfeledék cselekedeteit; nem várák az ő tanácsát!

ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند.

14 Epekedés epeszté őket a pusztában, és próbára tevék Istent a sivatagon.

آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند.

15 És megadá nékik, a mit kivántak; és ösztövérséget bocsáta lelkökbe.

خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت.

16 És irigységre indulának Mózes ellen a táborban, az Úr szentje, Áron ellen.

بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند.

17 Megnyilt a föld és elnyelé Dátánt, és beborítá Abirám seregét.

آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد،

18 És tűz gyulladt fel azok seregében, láng égeté el a gonoszokat.

و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید.

19 Borjút csináltak a Hóreb alatt, és hajlongtak az öntött bálvány előtt.

بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند.

20 Felcserélték az ő dicsőségöket: ökörnek képével, a mely füvet eszik.

آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند.

21 Elfeledkezének Istenről, szabadítójokról, a ki nagy dolgokat művelt Égyiptomban,

آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند.

22 Csodákat a Khám országában, félelmetes dolgokat a veres tenger mellett.

23 Gondolta, hogy kipusztítja őket; de Mózes, az ő választottja, elébe állott a résre, hogy elfordítsa haragját, hogy el ne veszítse őket.

آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد.

24 És becsmérelték a kivánatos földet, nem hittek az ő igéretének.

بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند.

25 És morgolódtak sátraikban, és nem hallgattak az Úr szavára.

آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند.

26 De ő felemelé kezét reájok, hogy lesújtsa őket a pusztában;

از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند،

27 S hogy a pogányok közé dobja magvaikat, és szétszórja őket a tartományokban.

و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد.

28 Majd hozzácsapódtak a Baál-Peorhoz, és ették a holtak áldozatait.

بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند.

29 És felingerelték cselekedeteikkel, és zúdult reájok a csapás.

با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد.

30 Ekkor felállott Fineás és ítélt; és a csapásnak vége lőn.

آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید.

31 És igazságul tulajdoníttaték néki firól-fira mindörökké.

این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد.

32 Megharagíták a Meribáh vizeinél is, és baja támadt Mózesnek miattok,

بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد.

33 Mert megkeseríték az ő szívét, és gondatlanul szólt ajkaival.

زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند.

34 Nem irtották ki a népeket sem, a mint utasította őket az Úr.

آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند،

35 Sőt összeelegyedtek a pogányokkal, és eltanulták cselekedeteiket.

بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند.

36 És tisztelték azoknak bálványait, és tőrré levének azok reájok.

بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند.

37 És feláldozák fiaikat és leányaikat az ördögöknek,

اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند.

38 És ártatlan vért ontának: fiaik és leányaik vérét, a kiket Kanaán bálványainak áldoztak, és megfertőzteték a föld öldökléssel.

خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند.

39 És tisztátalanokká lőnek cselekedeteikben, és paráznákká tetteikben.

با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند.

40 De felgyúlt az Úr haragja népe ellen, és megútálta az ő örökségét.

بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید.

41 És odaadá őket pogányok kezébe, és gyűlölőik uralkodtak rajtok.

آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند.

42 És sanyargatták őket ellenségeik, és görnyedtek azoknak hatalma alatt!

دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند.

43 Számtalanszor megmentette őket, de ők felháboríták szándékaikkal, és mélyebben merültek bűneikbe.

خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند.

44 De reájok tekintett a nyomorúság napján, mikor meghallgatá rimánkodásukat;

با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود.

45 És megemlékezett velök kötött szövetségéről, és nagy kegyelmessége szerint megengesztelődék.

او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد.

46 És könyörületességre indítá irántok mindazokat, a kik őket fogva elvivék.

او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند.

47 Segíts meg minket, Urunk Istenünk, és gyűjts össze minket a pogányok közül, hogy dicsőítsük a te szent nevedet, és dicsekedjünk a te dicséreteddel.

ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم.

48 Áldott legyen az Úr, Izráel Istene örökkön örökké, és minden nép mondja: Ámen. Dicsérjétek az Urat.

متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند!