Zsoltárok 103
1 A Dávidé. Áldjad én lelkem az Urat, és egész bensőm az ő szent nevét.
De David. Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj mia tuta internaĵo Lian sanktan nomon.
2 Áldjad én lelkem az Urat, és el ne feledkezzél semmi jótéteményéről.
Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj ne forgesu ĉiujn Liajn bonfarojn.
3 A ki megbocsátja minden bűnödet, meggyógyítja minden betegségedet.
Li pardonas ĉiujn viajn pekojn, Li sanigas ĉiujn viajn malsanojn;
4 A ki megváltja életedet a koporsótól; kegyelemmel és irgalmassággal koronáz meg téged.
Li savas de la tombo vian vivon, Li kronas vin per boneco kaj favorkoreco;
5 A ki jóval tölti be a te ékességedet, és megújul a te ifjúságod, mint a sasé.
Li satigas per bonaĵoj vian maljunan aĝon, Ke via juneco renoviĝas kiel ĉe aglo.
6 Igazságot cselekszik az Úr, és ítéletet minden elnyomottal.
La Eternulo faras justecon kaj juĝon al ĉiuj prematoj.
7 Megismertette az ő útait Mózessel; Izráel fiaival az ő cselekedeteit.
Li sciigis Siajn vojojn al Moseo, Siajn farojn al la Izraelidoj.
8 Könyörülő és irgalmas az Úr, késedelmes a haragra és nagy kegyelmű.
Favorkora kaj kompatema estas la Eternulo, Longetolerema kaj tre bona.
9 Nem feddődik minduntalan, és nem tartja meg haragját örökké.
Ne eterne Li indignas, Kaj ne por ĉiam Li koleras.
10 Nem bűneink szerint cselekszik velünk, és nem fizet nékünk a mi álnokságaink szerint.
Ne laŭ niaj pekoj Li agis kun ni, Kaj ne laŭ niaj krimoj Li redonis al ni.
11 Mert a milyen magas az ég a földtől, olyan nagy az ő kegyelme az őt félők iránt.
Ĉar kiel alte estas la ĉielo super la tero, Tiel granda estas Lia boneco por tiuj, kiuj Lin timas.
12 A milyen távol van a napkelet a napnyugattól, olyan messze veti el tőlünk a mi vétkeinket.
Kiel malproksime estas la oriento de la okcidento, Tiel Li malproksimigis de ni niajn pekojn.
13 A milyen könyörülő az atya a fiakhoz, olyan könyörülő az Úr az őt félők iránt.
Kiel patro korfavoras filojn, Tiel la Eternulo korfavoras tiujn, kiuj Lin timas.
14 Mert ő tudja a mi formáltatásunkat; megemlékezik róla, hogy por vagyunk.
Ĉar Li scias nian esencon; Li memoras, ke ni estas polvo.
15 Az embernek napjai olyanok, mint a fű, úgy virágzik, mint a mezőnek virága.
La tagoj de homo estas kiel herbo; Kiel floro de kampo, tiel li floras.
16 Hogyha általmegy rajta a szél, nincsen többé, és az ő helye sem ismeri azt többé.
Pasas super ĝi vento, kaj ĝi jam ne ekzistas; Kaj ĝia loko ĝin jam ne rekonas.
17 De az Úr kegyelme öröktől fogva való és örökkévaló az őt félőkön, és az ő igazsága a fiaknak fiain;
Sed la boneco de la Eternulo daŭras eterne al tiuj, kiuj Lin timas, Kaj Lia bonfaremeco iras ĝis la pranepoj,
18 Azokon, a kik megtartják az ő szövetségét és megemlékeznek az ő parancsolatjairól, hogy azokat megcselekedjék.
Kiuj observas Lian interligon Kaj memoras Liajn ordonojn por ilin plenumi.
19 Az Úr a mennyekbe helyheztette az ő székét és az ő uralkodása mindenre kihat.
La Eternulo starigis en la ĉielo Sian tronon; Kaj Lia reĝeco regas ĉion.
20 Áldjátok az Urat ő angyalai, ti hatalmas erejűek, a kik teljesítitek az ő rendeletét, hallgatván az ő rendeletének szavára.
Benu la Eternulon Liaj anĝeloj, potencaj per sia forto, Kiuj plenumas Lian vorton, Por ke oni obeu la voĉon de Lia vorto.
21 Áldjátok az Urat minden ő serege: ő szolgái, akaratának teljesítői!
Benu la Eternulon ĉiuj Liaj ĉirkaŭantoj, Liaj servantoj, kiuj plenumas Lian volon.
22 Áldjátok az Urat minden ő teremtményei, az ő uralkodásának minden helyén! Áldjad én lelkem az Urat!
Benu la Eternulon ĉiuj Liaj kreitaĵoj, En ĉiuj lokoj de Lia regado. Benu, ho mia animo, la Eternulon.
