< Példabeszédek 9 >
1 Bölcseség megépítette az ő házát, annak hét oszlopát kivágván.
La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
2 Megölte vágnivalóit, kitöltötte borát, asztalát is elkészítette.
Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
3 Elbocsátá az ő leányit, hivogat a város magas helyeinek tetein.
Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
4 Ki tudatlan? térjen ide; az értelem nélkül valónak ezt mondja:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
5 Jőjjetek, éljetek az én étkemmel, és igyatok a borból, melyet töltöttem.
Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
6 Hagyjátok el a bolondokat, hogy éljetek, járjatok az eszességnek útán.
Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
7 A ki tanítja a csúfolót, nyer magának szidalmat: és a ki feddi a latrot, szégyenére lesz.
Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
8 Ne fedd meg a csúfolót, hogy ne gyűlöljön téged; fedd meg a bölcset, és szeret téged.
Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
9 Adj a bölcsnek, és még bölcsebb lesz; tanítsd az igazat, és öregbíti a tanulságot.
Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
10 A bölcseségnek kezdete az Úrnak félelme; és a Szentnek ismerete az eszesség.
La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
11 Mert én általam sokasulnak meg a te napjaid, és meghosszabbítják néked életednek esztendeit.
Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
12 Ha bölcs vagy, bölcs vagy te magadnak; ha pedig csúfoló vagy, magad vallod kárát.
Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
13 Balgaság asszony fecsegő, bolond és semmit nem tud.
Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
14 És leült az ő házának ajtajába, székre a városnak magas helyein,
Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
15 Hogy hívja az útonjárókat, a kik egyenesen mennek útjokon.
Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
16 Ki együgyű? térjen ide, és valaki esztelen, annak ezt mondja:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
17 A lopott víz édes, és a titkon való étel gyönyörűséges!
Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
18 És az nem tudja, hogy ott élet nélkül valók vannak; és a pokol mélyébe esnek az ő hivatalosai! (Sheol )
Kaj li ne scias, ke tie estas mortintoj Kaj ke ŝiaj invititoj estas en la profundoj de Ŝeol. (Sheol )