Példabeszédek 14
1 A bölcs asszony építi a maga házát; a bolond pedig önkezével rontja el azt.
De wijsheid bouwt zich een huis, De dwaasheid breekt het eigenhandig af.
2 A ki igazán jár, féli az Urat; a ki pedig elfordult az ő útaiban, megútálja őt.
Wie Jahweh vreest, gaat de rechte weg; Wie Hem veracht, gaat kronkelwegen.
3 A bolondnak szájában van kevélységnek pálczája; a bölcseknek pedig beszéde megtartja őket.
In de mond van een dwaas ligt een stok voor zijn rug, De wijzen worden door hun lippen beschermd.
4 Mikor nincsenek ökrök: tiszta a jászol; a gabonának bősége pedig az ökörnek erejétől van.
Waar geen runderen zijn, blijft de kribbe schoon; Rijke inkomsten dankt men aan de kracht van den os.
5 A hűséges tanú nem hazud; a hamis tanú pedig hazugságot bocsát szájából.
Een eerlijk getuige liegt niet, Een vals getuige verspreidt leugens.
6 A csúfoló keresi a bölcseséget, és nincs; a tudomány pedig az eszesnek könnyű.
De spotter zoekt wijsheid, maar tevergeefs; Voor een wijze is de kennis gemakkelijk te vinden.
7 Menj el a bolond férfiú elől; és nem ismerted meg a tudománynak beszédét.
Blijf uit de buurt van een dwaas, Want verstandige taal bespeurt ge er niet.
8 Az eszesnek bölcsesége az ő útának megértése; a bolondoknak pedig bolondsága csalás.
De wijsheid der schranderen wijst hun de weg, Maar de dommen worden door hun dwaasheid op een dwaalspoor geleid.
9 A bolondokat megcsúfolja a bűnért való áldozat; az igazak között pedig jóakarat van.
Het zoenoffer spot met de dwazen, Maar bij rechtvaardigen woont de genade.
10 A szív tudja az ő lelke keserűségét; és az ő örömében az idegen nem részes.
Het hart kent zijn eigen droefheid alleen; Ook in zijn vreugde kan een vreemde zich niet mengen.
11 Az istenteleneknek háza elvész; de az igazaknak sátora megvirágzik.
Het huis der bozen wordt verwoest, De tent der rechtvaardigen richt zich op.
12 Van olyan út, mely helyesnek látszik az ember előtt, és vége a halálra menő út.
Soms houdt iemand een weg voor de rechte, Die tenslotte uitloopt op de dood.
13 Nevetés közben is fáj a szív; és végre az öröm fordul szomorúságra.
Ook als iemand lacht, kan hij verdriet hebben; Blijdschap loopt soms op droefheid uit.
14 Az ő útaiból elégszik meg az elfordult elméjű; önmagából pedig a jó férfiú.
Een zondaar krijgt uit zijn wandel ruimschoots zijn deel, Maar ook een deugdzaam mens uit zijn daden.
15 Az együgyű hisz minden dolognak; az eszes pedig a maga járására vigyáz.
De onnozele gelooft alles wat er gezegd wordt; De wijze let op het antwoord, dat hij ontvangt.
16 A bölcs félvén, eltávozik a gonosztól; a bolond pedig dühöngő és elbizakodott.
De wijze is behoedzaam en mijdt het kwaad, De dwaas is zorgeloos en gaat er op in.
17 A hirtelen haragú bolondságot cselekszik, és a cselszövő férfi gyűlölséges lesz.
De lichtgeraakte haalt dwaasheden uit, Een beleidvol mens is verdraagzaam.
18 Bírják az esztelenek a bolondságot örökség szerint; az eszesek pedig fonják a tudománynak koszorúját.
De onnozelen valt dwaasheid ten deel, De wijze wordt met kennis gekroond.
19 Meghajtják magokat a gonoszok a jók előtt, és a hamisak az igaznak kapujánál.
De bozen moeten zich voor de deugdzamen buigen, De snoodaards voor de poorten der rechtvaardigen staan.
20 Még az ő felebarátjánál is útálatos a szegény; a gazdagnak pedig sok a barátja.
Zelfs bij zijn buur is een arme gehaat, Maar de vrienden van een rijkaard zijn talrijk.
21 A ki megútálja az ő felebarátját, vétkezik; a ki pedig a szegényekkel kegyelmességet cselekszik, boldog az!
Een zondaar geeft niet om zijn naaste; Zalig hij, die zich over de armen ontfermt!
22 Nemde tévelyegnek, a kik gonoszt szereznek? kegyelmesség pedig és igazság a jó szerzőknek.
Wie kwaad beramen, geraken op een doolweg; Die op het goede bedacht zijn, ondervinden liefde en trouw.
23 Minden munkából nyereség lesz; de az ajkaknak beszédéből csak szűkölködés.
Van alle inspanning komt gewin, Praten brengt alleen maar gebrek.
24 A bölcseknek ékességök az ő gazdagságuk; a tudatlanok bolondsága pedig csak bolondság.
Bedachtzaamheid is de kroon der wijzen, Dwaasheid de krans der dommen.
25 Lelkeket szabadít meg az igaz bizonyság; hazugságokat szól pedig az álnok.
Een betrouwbaar getuige redt mensenlevens; Maar wie leugen verspreidt, pleegt verraad.
26 Az Úrnak félelmében erős a bizodalom, és az ő fiainak lesz menedéke.
Op het ontzag voor Jahweh mag de sterke vertrouwen, Ook zijn kinderen vinden daarin een toevlucht.
27 Az Úrnak félelme az életnek kútfeje, a halál tőrének eltávoztatására.
Het ontzag voor Jahweh is een bron van leven; Daardoor vermijdt men de strikken des doods.
28 A nép sokasága a király dicsősége; a nép elfogyása pedig az uralkodó romlása.
Trots gaat een vorst op een talrijke bevolking, Gebrek aan volk is het eind van een heerser.
29 A haragra késedelmes bővelkedik értelemmel; a ki pedig elméjében hirtelenkedő, bolondságot szerez az.
De lankmoedige is rijk aan doorzicht, De ongeduldige stapelt dwaasheden op.
30 A szelíd szív a testnek élete; az irígység pedig a csontoknak rothadása.
Een kalme natuur doet het lichaam goed, Hartstocht is een kanker voor het gebeente.
31 A ki elnyomja a szegényt, gyalázattal illeti annak teremtőjét; az pedig tiszteli, a ki könyörül a szűkölködőn.
Die een arme verdrukt, smaadt zijn Schepper; Maar wie zich over hem ontfermt, brengt Hem eer.
32 Az ő nyavalyájába ejti magát az istentelen; az igaznak pedig halála idején is reménysége van.
Door zijn boosheid wordt de zondaar voortgejaagd, Maar de rechtvaardige vindt een toevlucht in zijn deugd.
33 Az eszesnek elméjében nyugszik a bölcseség; a mi pedig a tudatlanokban van, magát hamar megismerheti.
In het hart van een verstandige vindt de wijsheid een rustplaats, In het binnenste der dwazen is zij niet bekend.
34 Az igazság felmagasztalja a nemzetet; a bűn pedig gyalázatára van a népeknek.
Rechtvaardigheid verheft een volk, De zonde brengt de naties tot schande.
35 A királynak jóakaratja van az eszes szolgához; haragja pedig a megszégyenítőhöz.
De koning heeft behagen in een verstandig dienaar, Maar zijn toorn doodt hem, die zich misdraagt.
