Jeremiás sir 5
1 Emlékezzél meg Uram, mi esett meg rajtunk; tekintsd meg és lásd meg gyalázatunkat!
Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
2 A mi örökségünk idegenekre szállt; házaink a jövevényekéi.
Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
3 Apátlan árvák lettünk; anyáink, mint az özvegyek.
Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
4 Vizünket pénzért iszszuk, tűzifánkat áron kapjuk.
Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
5 Nyakunknál fogva hajtatunk; elfáradtunk, nincsen nyugtunk.
Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
6 Égyiptomnak adtunk kezet, az assziroknak, hogy jóllakjunk kenyérrel.
Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
7 Apáink vétkeztek; nincsenek; mi hordozzuk vétkeiket.
Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
8 Szolgák uralkodnak rajtunk; nincs a ki megszabadítson kezökből.
Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
9 Életünk veszélyeztetésével szerezzük kenyerünket a pusztában levő fegyver miatt.
Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
10 Bőrünk, mint a kemencze, megfeketedett az éhség lázától.
Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
11 Az asszonyokat meggyalázták Sionban, a szűzeket Júda városaiban.
Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
12 A fejedelmeket kezökkel akasztották fel; a vének orczáit nem becsülik.
Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
13 Az ifjak a kézi malmot hordozzák, és a gyermekek a fahordásban botlanak el.
Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
14 A vének eltüntek a kapuból, megszüntek az ifjak énekelni.
Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
15 Oda van a mi szívünk öröme, gyászra fordult a mi körtánczunk.
Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
16 Elesett a mi fejünknek koronája, jaj most nékünk mert vétkeztünk!
Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
17 Ezért lett beteg a mi szívünk, ezekért homályosodtak meg a mi szemeink;
Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
18 A Sion hegyéért, hogy elpusztult; rókák futkosnak azon!
dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
19 Te Uram örökké megmaradsz; a te királyi széked nemzedékről nemzedékre!
Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
20 Miért feledkezel el örökre mi rólunk? miért hagysz el minket hosszú időre?
Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
21 Téríts vissza Uram magadhoz és visszatérünk; újítsd meg a mi napjainkat, mint régen.
Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
22 Mert bizony-bizony megvetettél minket; megharagudtál ránk felettébb!
maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.
