< Jeremiás sir 5 >
1 Emlékezzél meg Uram, mi esett meg rajtunk; tekintsd meg és lásd meg gyalázatunkat!
Seyè, gade sa ki te rive nou non! Voye je gade nou. Wè nan ki mizè nou ye!
2 A mi örökségünk idegenekre szállt; házaink a jövevényekéi.
Peyi nou an nan men moun lòt nasyon! Yo pran kay nou pou yo.
3 Apátlan árvák lettünk; anyáink, mint az özvegyek.
Nou se timoun san papa. Manman nou tankou fanm ki pèdi mari yo.
4 Vizünket pénzért iszszuk, tűzifánkat áron kapjuk.
Se achte pou n' achte dlo pou nou bwè. Si nou pa gen lajan, nou pa jwenn bwa pou nou boule.
5 Nyakunknál fogva hajtatunk; elfáradtunk, nincsen nyugtunk.
N'ap travay di tankou bourik, tankou bèf kabwa. Nou bouke, nou pa ka pran kanpo.
6 Égyiptomnak adtunk kezet, az assziroknak, hogy jóllakjunk kenyérrel.
Pou nou ka jwenn manje pou nou manje nou blije ap lonje men bay peyi Lejip ak peyi Lasiri.
7 Apáink vétkeztek; nincsenek; mi hordozzuk vétkeiket.
Zansèt nou yo fè peche. Yo pa la ankò! Se nou menm k'ap peye pou sa yo te fè.
8 Szolgák uralkodnak rajtunk; nincs a ki megszabadítson kezökből.
Moun k'ap gouvènen nou yo se esklav yo ye. Pesonn pa ka delivre nou anba men yo.
9 Életünk veszélyeztetésével szerezzük kenyerünket a pusztában levő fegyver miatt.
Se gwo danje lè nou soti al dèyè manje. Ansasen toupatou nan peyi a.
10 Bőrünk, mint a kemencze, megfeketedett az éhség lázától.
Grangou ban nou lafyèb. Kò nou cho kou dife.
11 Az asszonyokat meggyalázták Sionban, a szűzeket Júda városaiban.
Yo fè kadejak sou madanm nou sou mòn Siyon an. Nan tout ti bouk peyi Jida yo yo kenbe pitit fi nou yo.
12 A fejedelmeket kezökkel akasztották fel; a vének orczáit nem becsülik.
Yo pran chèf nou yo, yo pann yo. Yo derespekte granmoun nou yo.
13 Az ifjak a kézi malmot hordozzák, és a gyermekek a fahordásban botlanak el.
Yo fòse jenn gason nou yo rale moulen. Ti gason nou yo ap titibe anba gwo chay bwa.
14 A vének eltüntek a kapuból, megszüntek az ifjak énekelni.
Granmoun yo pa chita nan pòtay lavil la ankò. Jennmoun nou yo pa chante ankò.
15 Oda van a mi szívünk öröme, gyászra fordult a mi körtánczunk.
Pa gen kè kontan lakay nou. Nou pa danse ankò! Lapenn plen kè nou!
16 Elesett a mi fejünknek koronája, jaj most nékünk mert vétkeztünk!
Tou sa ki te konn ban nou kè kontan disparèt. Nou te peche, malè tonbe sou nou.
17 Ezért lett beteg a mi szívünk, ezekért homályosodtak meg a mi szemeink;
Nou malad nan fon kè nou, nou pa ka wè tèlman n'ap kriye,
18 A Sion hegyéért, hogy elpusztult; rókák futkosnak azon!
paske mòn Siyon an tounen savann. Se bèt nan bwa ase ki rete la.
19 Te Uram örökké megmaradsz; a te királyi széked nemzedékről nemzedékre!
Men ou menm, Seyè, ou wa pou tou tan. W'ap gouvènen jouk sa kaba.
20 Miért feledkezel el örökre mi rólunk? miért hagysz el minket hosszú időre?
Poukisa ou lage nou pou tout tan sa a? Gen lè ou p'ap janm chonje nou ankò!
21 Téríts vissza Uram magadhoz és visszatérünk; újítsd meg a mi napjainkat, mint régen.
Seyè, fè nou tounen vin jwenn ou non! Fè nou tounen vin jwenn ou! Fè nou viv jan nou te konn viv nan tan lontan an non!
22 Mert bizony-bizony megvetettél minket; megharagudtál ránk felettébb!
Eske ou voye nou jete pou tout bon? Pou di ou p'ap janm sispann fache sou nou?