Jeremiás sir 3

1 Én vagyok az az ember, a ki nyomorúságot látott az ő haragjának vesszeje miatt.

من کسی هستم که از خشم و غضب خدا مصیبتها دیده‌ام.

2 Engem vezérlett és járatott sötétségben és nem világosságban.

خدا مرا به اعماق تاریکی کشانده است.

3 Bizony ellenem fordult, ellenem fordítja kezét minden nap.

او بر ضد من برخاسته و دستش تمام روز بر من بلند است.

4 Megfonnyasztotta testemet és bőrömet, összeroncsolta csontjaimat.

او گوشت و پوست بدنم را فرسوده و استخوانهایم را شکسته است.

5 Erősséget épített ellenem és körülvett méreggel és fáradsággal.

جان مرا با تلخی و مشقت پوشانده است.

6 Sötét helyekre ültetett engem, mint az örökre meghaltakat.

مرا مانند کسی که سالهاست مرده، در تاریکی نشانده است.

7 Körülkerített, hogy ki ne mehessek, nehézzé tette lánczomat.

با زنجیرهای سنگین مرا بسته و دورم را حصار کشیده است تا نتوانم فرار کنم.

8 Sőt ha kiáltok és segítségül hívom is, nem hallja meg imádságomat.

فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم، ولی او به دادم نمی‌رسد.

9 Elkerítette az én útaimat terméskővel, ösvényeimet elforgatta.

با دیوارهای سنگی راه مرا بسته است و طریق مرا پر پیچ و خم نموده است.

10 Ólálkodó medve ő nékem és lesben álló oroszlán.

او همچون خرسی در کمین من نشست و مانند شیر بر من هجوم آورد؛

11 Útaimat elterelte, és darabokra vagdalt és elpusztított engem!

مرا از راهم بیرون کشیده، پاره‌پاره‌ام کرد و تنها و بی‌کس رهایم ساخت.

12 Kifeszítette kézívét, és a nyíl elé czélul állított engem!

او کمانش را کشید و مرا هدف قرار داد،

13 Veséimbe bocsátotta tegzének fiait.

و تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.

14 Egész népemnek csúfjává lettem, és gúnydalukká napestig.

مردم تمام روز به من می‌خندند و مرا مسخره می‌کنند.

15 Eltöltött engem keserűséggel, megrészegített engem ürömmel.

او زندگی را به کامم تلخ کرده است.

16 És kova-kővel tördelte ki fogaimat; porba tiprott engem.

صورتم را به خاک مالیده است و دهانم را از سنگریزه پر کرده و دندانهایم را شکسته است.

17 És kizártad lelkem a békességből; elfeledkeztem a jóról.

آسایش و سعادت از من رخت بربسته است.

18 És mondám: Elveszett az én erőm és az én reménységem az Úrban.

رمق و امیدی برایم نمانده، زیرا خداوند مرا ترک گفته است.

19 Emlékezzél meg az én nyomorúságomról és eltapodtatásomról, az ürömről és a méregről!

وقتی مصیبت و سرگردانی خود را به یاد می‌آورم، جانم تلخ می‌گردد.

20 Vissza-visszaemlékezik, és megalázódik bennem az én lelkem.

بله، آنها را دائم به یاد می‌آورم و وجودم پریشان می‌شود.

21 Ezt veszem szívemre, azért bízom.

اما نور امیدی بر قلبم می‌تابد، وقتی به یاد می‌آورم که

22 Az Úr kegyelmessége az, hogy még nincsen végünk; mivel nem fogyatkozik el az ő irgalmassága!

محبت خداوند بی‌انتهاست و رحمت او بی‌زوال.

23 Minden reggel meg-megújul; nagy a te hűséged!

وفاداری خدا عظیم است و رحمت او هر بامداد از نو آغاز می‌شود.

24 Az Úr az én örökségem, mondja az én lelkem, azért benne bízom.

به خود می‌گویم: «من فقط خداوند را دارم، پس به او امید خواهم بست.»

25 Jó az Úr azoknak, a kik várják őt; a léleknek, a mely keresi őt.

خداوند برای کسانی که به او توکل دارند و او را می‌طلبند نیکوست.

26 Jó várni és megadással lenni az Úr szabadításáig.

پس خوبست که چشم امیدمان به او باشد و با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.

27 Jó a férfiúnak, ha igát visel ifjúságában.

خوب است انسان در جوانی بیاموزد که سختیها را تحمل کند.

28 Egyedül ül és hallgat, mert felvette magára.

هنگامی که او دچار مصیبت می‌گردد بهتر آنست که در سکوت و تنهایی بنشیند

29 Porba teszi száját, mondván: Talán van még reménység?

و در برابر خداوند سر تعظیم فرود آورد، زیرا ممکن است امیدی باشد.

30 Orczáját tartja az őt verőnek, megelégszik gyalázattal.

وقتی او را می‌زنند و اهانت می‌کنند خوب است آنها را تحمل کند،

31 Mert nem zár ki örökre az Úr.

زیرا خداوند تا ابد او را ترک نخواهد کرد.

32 Sőt, ha megszomorít, meg is vígasztal az ő kegyelmességének gazdagsága szerint.

هر چند خدا کسی را اندوهگین کند، اما رحمتش شامل حال او خواهد شد، زیرا محبت او عظیم است.

33 Mert nem szíve szerint veri és szomorítja meg az embernek fiát.

او از آزردن و غمگین ساختن انسان خشنود نمی‌گردد.

34 Hogy lábai alá tiporja valaki a föld minden foglyát;

هنگامی که ستمدیدگان جهان زیر پا له می‌شوند،

35 Hogy elfordíttassék az ember ítélete a Magasságosnak színe előtt;

و زمانی که حق انسانی که خدای متعال آن را به وی داده است، پایمال می‌گردد،

36 Hogy elnyomassék az ember az ő peres dolgában: ezt az Úr nem nézi el.

و هنگامی که مظلومی در دادگاه محکوم می‌شود، آیا خداوند اینها را نمی‌بیند؟

37 Kicsoda az, a ki szól és meglesz, ha nem parancsolja az Úr?

کیست که بتواند بدون اجازهٔ خداوند چیزی بگوید و واقع شود؟

38 A Magasságosnak szájából nem jő ki a gonosz és a jó.

آیا هم مصیبت و هم برکت از جانب خدای متعال نازل نمی‌شود؟

39 Mit zúgolódik az élő ember? Ki-ki a maga bűneiért bűnhődik.

پس چرا وقتی ما انسانهای فانی به سبب گناهانمان تنبیه می‌شویم، گله و شکایت می‌کنیم؟

40 Tudakozzuk a mi útainkat és vizsgáljuk meg, és térjünk az Úrhoz.

به جای گله و شکایت بیایید کردار خود را بسنجیم و بیازماییم و به سوی خداوند بازگردیم.

41 Emeljük fel szíveinket kezeinkkel egyetemben Istenhez az égben.

بیایید قلبهای خود را برای خدایی که در آسمان است بگشاییم و دستهای خود را به سوی او برافرازیم و بگوییم:

42 Mi voltunk gonoszok és pártütők, azért nem bocsátottál meg.

«ما گناه کرده‌ایم و سرکش شده‌ایم، و تو ما را نیامرزیده‌ای.

43 Felöltötted a haragot és üldöztél minket, öldököltél, nem kiméltél.

«به هنگام خشم خود ما را تعقیب نموده و هلاک کرده‌ای و رحم ننموده‌ای.

44 Felöltötted a felhőt, hogy hozzád ne jusson az imádság.

خود را با ابر پوشانیده‌ای تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.

45 Sepredékké és útálattá tettél minket a népek között.

ما را مثل خاکروبه و زباله به میان قومها انداخته‌ای.

46 Feltátotta száját ellenünk minden ellenségünk.

تمام دشمنانمان به ما توهین می‌کنند.

47 Rettegés és tőr van mi rajtunk, pusztulás és romlás.

خرابی و نابودی دامنگیر ما شده و در ترس و خطر زندگی می‌کنیم.»

48 Víz-patakok folynak alá az én szememből népem leányának romlása miatt.

به سبب نابودی قومم، روز و شب سیل اشک از چشمانم جاریست. آنقدر خواهم گریست

49 Szemem csörgedez és nem szünik meg, nincs pihenése,

50 Míg ránk nem tekint és meg nem lát az Úr az égből.

تا خداوند از آسمان نظر کند و پاسخ دهد!

51 Szemem bánatba ejté lelkemet városomnak minden leányáért.

هنگامی که می‌بینم چه بر سر مردم اورشلیم آمده است، دلم از اندوه پر می‌شود.

52 Vadászva vadásztak reám, mint valami madárra, ellenségeim ok nélkül.

کسانی که هرگز آزارشان نداده بودم، دشمن من شدند و مرا همچون پرنده‌ای به دام انداختند.

53 Veremben fojtották meg életemet, és követ hánytak rám.

آنها مرا در چاه افکندند و سر چاه را با سنگ پوشاندند.

54 Felüláradtak a vizek az én fejem felett; mondám: Kivágattam!

آب از سرم گذشت و فکر کردم مرگم حتمی است.

55 Segítségül hívtam a te nevedet, oh Uram, a legalsó veremből.

اما ای خداوند، وقتی از عمق چاه نام تو را خواندم

56 Hallottad az én szómat; ne rejtsd el füledet sóhajtásom és kiáltásom elől.

صدایم را شنیدی و به ناله‌هایم توجه کردی.

57 Közelegj hozzám, mikor segítségül hívlak téged; mondd: Ne félj!

آری، هنگامی که تو را خواندم به کمکم آمدی و گفتی: «نترس!»

58 Pereld meg Uram lelkemnek perét; váltsd meg életemet.

ای خداوند، تو به دادم رسیدی و جانم را از مرگ رهایی بخشیدی.

59 Láttad, oh Uram, az én bántalmaztatásomat; ítéld meg ügyemet.

ای خداوند، تو ظلمی را که به من کرده‌اند دیده‌ای، پس داوری کن و داد مرا بستان.

60 Láttad minden bosszúállásukat, minden ellenem való gondolatjokat.

دیده‌ای که چگونه ایشان دشمن من شده و توطئه‌ها بر ضد من چیده‌اند.

61 Hallottad Uram az ő szidalmazásukat, minden ellenem való gondolatjokat;

ای خداوند، تو شنیده‌ای که چگونه به من اهانت کرده و علیه من نقشه کشیده‌اند.

62 Az ellenem támadóknak ajkait, és ellenem való mindennapi szándékukat.

تو از تمام آنچه که مخالفانم هر روز درباره من می‌گویند و نقشه‌هایی که می‌کشند باخبری.

63 Tekintsd meg leülésöket és felkelésöket; én vagyok az ő gúnydaluk.

ببین چگونه می‌خندند و شب و روز مرا مسخره می‌کنند.

64 Fizess meg nékik, Uram, az ő kezeiknek munkája szerint.

ای خداوند، ایشان را به سزای اعمالشان برسان.

65 Adj nékik szívbeli konokságot; átkodul reájok.

ایشان را لعنت کن تا غم و تاریکی وجودشان را فرا گیرد.

66 Üldözd haragodban, és veszesd el őket az Úr ege alól!

با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین محو و نابود گردان.