Jeremiás sir 3
1 Én vagyok az az ember, a ki nyomorúságot látott az ő haragjának vesszeje miatt.
Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.
2 Engem vezérlett és járatott sötétségben és nem világosságban.
Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.
3 Bizony ellenem fordult, ellenem fordítja kezét minden nap.
Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.
4 Megfonnyasztotta testemet és bőrömet, összeroncsolta csontjaimat.
Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.
5 Erősséget épített ellenem és körülvett méreggel és fáradsággal.
Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.
6 Sötét helyekre ültetett engem, mint az örökre meghaltakat.
En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.
7 Körülkerített, hogy ki ne mehessek, nehézzé tette lánczomat.
Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.
8 Sőt ha kiáltok és segítségül hívom is, nem hallja meg imádságomat.
Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.
9 Elkerítette az én útaimat terméskővel, ösvényeimet elforgatta.
Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.
10 Ólálkodó medve ő nékem és lesben álló oroszlán.
Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.
11 Útaimat elterelte, és darabokra vagdalt és elpusztított engem!
Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.
12 Kifeszítette kézívét, és a nyíl elé czélul állított engem!
Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.
13 Veséimbe bocsátotta tegzének fiait.
En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.
14 Egész népemnek csúfjává lettem, és gúnydalukká napestig.
Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.
15 Eltöltött engem keserűséggel, megrészegített engem ürömmel.
Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.
16 És kova-kővel tördelte ki fogaimat; porba tiprott engem.
Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.
17 És kizártad lelkem a békességből; elfeledkeztem a jóról.
Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.
18 És mondám: Elveszett az én erőm és az én reménységem az Úrban.
Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.
19 Emlékezzél meg az én nyomorúságomról és eltapodtatásomról, az ürömről és a méregről!
La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.
20 Vissza-visszaemlékezik, és megalázódik bennem az én lelkem.
Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.
21 Ezt veszem szívemre, azért bízom.
Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:
22 Az Úr kegyelmessége az, hogy még nincsen végünk; mivel nem fogyatkozik el az ő irgalmassága!
Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,
23 Minden reggel meg-megújul; nagy a te hűséged!
Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.
24 Az Úr az én örökségem, mondja az én lelkem, azért benne bízom.
Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.
25 Jó az Úr azoknak, a kik várják őt; a léleknek, a mely keresi őt.
La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.
26 Jó várni és megadással lenni az Úr szabadításáig.
Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.
27 Jó a férfiúnak, ha igát visel ifjúságában.
Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;
28 Egyedül ül és hallgat, mert felvette magára.
Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;
29 Porba teszi száját, mondván: Talán van még reménység?
Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;
30 Orczáját tartja az őt verőnek, megelégszik gyalázattal.
Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.
31 Mert nem zár ki örökre az Úr.
Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;
32 Sőt, ha megszomorít, meg is vígasztal az ő kegyelmességének gazdagsága szerint.
Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;
33 Mert nem szíve szerint veri és szomorítja meg az embernek fiát.
Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.
34 Hogy lábai alá tiporja valaki a föld minden foglyát;
Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,
35 Hogy elfordíttassék az ember ítélete a Magasságosnak színe előtt;
Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,
36 Hogy elnyomassék az ember az ő peres dolgában: ezt az Úr nem nézi el.
Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero — Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?
37 Kicsoda az, a ki szól és meglesz, ha nem parancsolja az Úr?
Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?
38 A Magasságosnak szájából nem jő ki a gonosz és a jó.
Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?
39 Mit zúgolódik az élő ember? Ki-ki a maga bűneiért bűnhődik.
Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.
40 Tudakozzuk a mi útainkat és vizsgáljuk meg, és térjünk az Úrhoz.
Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;
41 Emeljük fel szíveinket kezeinkkel egyetemben Istenhez az égben.
Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.
42 Mi voltunk gonoszok és pártütők, azért nem bocsátottál meg.
Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.
43 Felöltötted a haragot és üldöztél minket, öldököltél, nem kiméltél.
Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.
44 Felöltötted a felhőt, hogy hozzád ne jusson az imádság.
Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.
45 Sepredékké és útálattá tettél minket a népek között.
Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.
46 Feltátotta száját ellenünk minden ellenségünk.
Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.
47 Rettegés és tőr van mi rajtunk, pusztulás és romlás.
Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.
48 Víz-patakok folynak alá az én szememből népem leányának romlása miatt.
Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.
49 Szemem csörgedez és nem szünik meg, nincs pihenése,
Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,
50 Míg ránk nem tekint és meg nem lát az Úr az égből.
Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.
51 Szemem bánatba ejté lelkemet városomnak minden leányáért.
Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.
52 Vadászva vadásztak reám, mint valami madárra, ellenségeim ok nélkül.
Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;
53 Veremben fojtották meg életemet, és követ hánytak rám.
Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.
54 Felüláradtak a vizek az én fejem felett; mondám: Kivágattam!
Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.
55 Segítségül hívtam a te nevedet, oh Uram, a legalsó veremből.
Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;
56 Hallottad az én szómat; ne rejtsd el füledet sóhajtásom és kiáltásom elől.
Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.
57 Közelegj hozzám, mikor segítségül hívlak téged; mondd: Ne félj!
Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.
58 Pereld meg Uram lelkemnek perét; váltsd meg életemet.
Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.
59 Láttad, oh Uram, az én bántalmaztatásomat; ítéld meg ügyemet.
Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.
60 Láttad minden bosszúállásukat, minden ellenem való gondolatjokat.
Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.
61 Hallottad Uram az ő szidalmazásukat, minden ellenem való gondolatjokat;
Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,
62 Az ellenem támadóknak ajkait, és ellenem való mindennapi szándékukat.
La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.
63 Tekintsd meg leülésöket és felkelésöket; én vagyok az ő gúnydaluk.
Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.
64 Fizess meg nékik, Uram, az ő kezeiknek munkája szerint.
Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.
65 Adj nékik szívbeli konokságot; átkodul reájok.
Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.
66 Üldözd haragodban, és veszesd el őket az Úr ege alól!
Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.
