János 13
1 A husvét ünnepe előtt pedig, tudván Jézus, hogy eljött az ő órája, hogy átmenjen e világból az Atyához, mivelhogy szerette az övéit e világon, mindvégig szerette őket.
นิสฺตาโรตฺสวสฺย กิญฺจิตฺกาลาตฺ ปูรฺวฺวํ ปฺฤถิวฺยา: ปิตุ: สมีปคมนสฺย สมย: สนฺนิกรฺโษภูทฺ อิติ ชฺญาตฺวา ยีศุราปฺรถมาทฺ เยษุ ชคตฺปฺรวาสิษฺวาตฺมียโลเกษ เปฺรม กโรติ สฺม เตษุ เศษํ ยาวตฺ เปฺรม กฺฤตวานฺฯ
2 És vacsora közben, a mikor az ördög belesugalta már Iskáriótes Júdásnak, a Simon fiának szívébe, hogy árulja el őt,
ปิตา ตสฺย หเสฺต สรฺวฺวํ สมรฺปิตวานฺ สฺวยมฺ อีศฺวรสฺย สมีปาทฺ อาคจฺฉทฺ อีศฺวรสฺย สมีปํ ยาสฺยติ จ, สรฺวฺวาเณฺยตานิ ชฺญาตฺวา รชนฺยำ โภชเน สมฺปูรฺเณ สติ,
3 Tudván Jézus, hogy az Atya mindent hatalmába adott néki, és hogy ő az Istentől jött és az Istenhez megy,
ยทา ไศตานฺ ตํ ปรหเสฺตษุ สมรฺปยิตุํ ศิโมน: ปุตฺรสฺย อีษฺการิโยติยสฺย ยิหูทา อนฺต: กรเณ กุปฺรวฺฤตฺตึ สมารฺปยตฺ,
4 Felkele a vacsorától, leveté a felső ruháját; és egy kendőt vévén, körülköté magát.
ตทา ยีศุ โรฺภชนาสนาทฺ อุตฺถาย คาตฺรวสฺตฺรํ โมจยิตฺวา คาตฺรมารฺชนวสฺตฺรํ คฺฤหีตฺวา เตน สฺวกฏิมฺ อพธฺนาตฺ,
5 Azután vizet tölte a medenczébe, és kezdé mosni a tanítványok lábait, és megtörleni a kendővel, a melylyel körül van kötve.
ปศฺจาทฺ เอกปาเตฺร ชลมฺ อภิษิจฺย ศิษฺยาณำ ปาทานฺ ปฺรกฺษาลฺย เตน กฏิพทฺธคาตฺรมารฺชนวาสสา มารฺษฺฏุํ ปฺรารภตฯ
6 Méne azért Simon Péterhez; és az monda néki: Uram, te mosod-é meg az én lábaimat?
ตต: ศิโมนฺปิตรสฺย สมีปมาคเต ส อุกฺตวานฺ เห ปฺรโภ ภวานฺ กึ มม ปาเทา ปฺรกฺษาลยิษฺยติ?
7 Felele Jézus és monda néki: A mit én cselekszem, te azt most nem érted, de ezután majd megérted.
ยีศุรุทิตวานฺ อหํ ยตฺ กโรมิ ตตฺ สมฺปฺรติ น ชานาสิ กินฺตุ ปศฺจาชฺ ชฺญาสฺยสิฯ
8 Monda néki Péter: Az én lábaimat nem mosod meg soha! Felele néki Jézus: Ha meg nem moslak téged, semmi közöd sincs én hozzám. (aiōn g165)
ตต: ปิตร: กถิตวานฺ ภวานฺ กทาปิ มม ปาเทา น ปฺรกฺษาลยิษฺยติฯ ยีศุรกถยทฺ ยทิ ตฺวำ น ปฺรกฺษาลเย ตรฺหิ มยิ ตว โกปฺยํโศ นาสฺติฯ (aiōn g165)
9 Monda néki Simon Péter: Uram, ne csak lábaimat, hanem kezeimet és fejemet is!
ตทา ศิโมนฺปิตร: กถิตวานฺ เห ปฺรโภ ตรฺหิ เกวลปาเทา น, มม หเสฺตา ศิรศฺจ ปฺรกฺษาลยตุฯ
10 Monda néki Jézus: A ki megfürödött, nincs másra szüksége, mint a lábait megmosni, különben egészen tiszta; ti is tiszták vagytok, de nem mindnyájan.
ตโต ยีศุรวททฺ โย ชโน เธาตสฺตสฺย สรฺวฺวางฺคปริษฺกฺฤตตฺวาตฺ ปาเทา วินานฺยางฺคสฺย ปฺรกฺษาลนาเปกฺษา นาสฺติฯ ยูยํ ปริษฺกฺฤตา อิติ สตฺยํ กินฺตุ น สรฺเวฺว,
11 Tudta ugyanis, hogy ki árulja el őt; azért mondá: Nem vagytok mindnyájan tiszták!
ยโต โย ชนสฺตํ ปรกเรษุ สมรฺปยิษฺยติ ตํ ส ชฺญาตวาน; อเตอว ยูยํ สรฺเวฺว น ปริษฺกฺฤตา อิมำ กถำ กถิตวานฺฯ
12 Mikor azért megmosta azoknak lábait, és a felső ruháját felvette, újra leülvén, monda nékik: Értitek-é, hogy mit cselekedtem veletek?
อิตฺถํ ยีศุเสฺตษำ ปาทานฺ ปฺรกฺษาลฺย วสฺตฺรํ ปริธายาสเน สมุปวิศฺย กถิตวานฺ อหํ ยุษฺมานฺ ปฺรติ กึ กรฺมฺมาการฺษํ ชานีถ?
13 Ti engem így hívtok: Mester, és Uram. És jól mondjátok, mert az vagyok.
ยูยํ มำ คุรุํ ปฺรภุญฺจ วทถ ตตฺ สตฺยเมว วทถ ยโตหํ เสอว ภวามิฯ
14 Azért, ha én az Úr és a Mester megmostam a ti lábaitokat, néktek is meg kell mosnotok egymás lábait.
ยทฺยหํ ปฺรภุ รฺคุรุศฺจ สนฺ ยุษฺมากํ ปาทานฺ ปฺรกฺษาลิตวานฺ ตรฺหิ ยุษฺมากมปิ ปรสฺปรํ ปาทปฺรกฺษาลนมฺ อุจิตมฺฯ
15 Mert példát adtam néktek, hogy a miképen én cselekedtem veletek, ti is akképen cselekedjetek.
อหํ ยุษฺมานฺ ปฺรติ ยถา วฺยวาหรํ ยุษฺมานฺ ตถา วฺยวหรฺตฺตุมฺ เอกํ ปนฺถานํ ทรฺศิตวานฺฯ
16 Bizony, bizony mondom néktek: A szolga nem nagyobb az ő Uránál; sem a követ nem nagyobb annál, a ki azt küldte.
อหํ ยุษฺมานติยถารฺถํ วทามิ, ปฺรโภ รฺทาโส น มหานฺ เปฺรรกาจฺจ เปฺรริโต น มหานฺฯ
17 Ha tudjátok ezeket, boldogok lesztek, ha cselekszitek ezeket.
อิมำ กถำ วิทิตฺวา ยทิ ตทนุสารต: กรฺมฺมาณิ กุรุถ ตรฺหิ ยูยํ ธนฺยา ภวิษฺยถฯ
18 Nem mindnyájatokról szólok; tudom én kiket választottam el; hanem hogy beteljesedjék az írás: A ki velem ette a kenyeret, a sarkát emelte fel ellenem.
สรฺเวฺวษุ ยุษฺมาสุ กถามิมำ กถยามิ อิติ น, เย มม มโนนีตาสฺตานหํ ชานามิ, กินฺตุ มม ภกฺษฺยาณิ โย ภุงฺกฺเต มตฺปฺราณปฺราติกูลฺยต: ฯ อุตฺถาปยติ ปาทสฺย มูลํ ส เอษ มานว: ฯ ยเทตทฺ ธรฺมฺมปุสฺตกสฺย วจนํ ตทนุสาเรณาวศฺยํ ฆฏิษฺยเตฯ
19 Most megmondom néktek, mielőtt meglenne, hogy mikor meglesz, higyjétek majd, hogy én vagyok.
อหํ ส ชน อิตฺยตฺร ยถา ยุษฺมากํ วิศฺวาโส ชายเต ตทรฺถํ เอตาทฺฤศฆฏนาตฺ ปูรฺวฺวมฺ อหมิทานีํ ยุษฺมภฺยมกถยมฺฯ
20 Bizony, bizony mondom néktek: A ki befogadja, ha valakit elküldök, engem fogad be; a ki pedig engem befogad, azt fogadja be, a ki engem küldött.
อหํ ยุษฺมานตีว ยถารฺถํ วทามิ, มยา เปฺรริตํ ชนํ โย คฺฤหฺลาติ ส มาเมว คฺฤหฺลาติ ยศฺจ มำ คฺฤหฺลาติ ส มตฺเปฺรรกํ คฺฤหฺลาติฯ
21 Mikor ezeket mondja vala Jézus, igen nyugtalankodék lelkében, s bizonyságot tőn, és monda: Bizony, bizony mondom néktek, hogy egy ti közületek elárul engem.
เอตำ กถำ กถยิตฺวา ยีศุ รฺทุ: ขี สนฺ ปฺรมาณํ ทตฺตฺวา กถิตวานฺ อหํ ยุษฺมานติยถารฺถํ วทามิ ยุษฺมากมฺ เอโก ชโน มำ ปรกเรษุ สมรฺปยิษฺยติฯ
22 A tanítványok ekkor egymásra tekintének bizonytalankodva, hogy kiről szól.
ตต: ส กมุทฺทิศฺย กถาเมตำ กถิตวานฺ อิตฺยตฺร สนฺทิคฺธา: ศิษฺยา: ปรสฺปรํ มุขมาโลกยิตุํ ปฺรารภนฺตฯ
23 Egy pedig az ő tanítványai közül a Jézus kebelén nyugszik vala, a kit szeret vala Jézus.
ตสฺมินฺ สมเย ยีศุ รฺยสฺมินฺ อปฺรียต ส ศิษฺยสฺตสฺย วกฺษ: สฺถลมฺ อวาลมฺพตฯ
24 Int azért ennek Simon Péter, hogy tudakozza meg, ki az, a kiről szól?
ศิโมนฺปิตรสฺตํ สงฺเกเตนาวทตฺ, อยํ กมุทฺทิศฺย กถาเมตามฺ กถยตีติ ปฺฤจฺฉฯ
25 Az pedig a Jézus kebelére hajolván, monda néki: Uram, ki az?
ตทา ส ยีโศ รฺวกฺษ: สฺถลมฺ อวลมฺพฺย ปฺฤษฺฐวานฺ, เห ปฺรโภ ส ชน: ก:?
26 Felele Jézus: Az, a kinek én a bemártott falatot adom. És bemártván a falatot, adá Iskáriótes Júdásnak, a Simon fiának.
ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยวททฺ เอกขณฺฑํ ปูปํ มชฺชยิตฺวา ยไสฺม ทาสฺยามิ เสอว ส: ; ปศฺจาตฺ ปูปขณฺฑเมกํ มชฺชยิตฺวา ศิโมน: ปุตฺราย อีษฺกริโยตียาย ยิหูไท ทตฺตวานฺฯ
27 És a falat után akkor beméne abba a Sátán. Monda azért néki Jézus: A mit cselekszel, hamar cselekedjed.
ตสฺมินฺ ทตฺเต สติ ไศตานฺ ตมาศฺรยตฺ; ตทา ยีศุสฺตมฺ อวทตฺ ตฺวํ ยตฺ กริษฺยสิ ตตฺ กฺษิปฺรํ กุรุฯ
28 Ezt pedig senki sem érté a leültek közül, miért mondta néki.
กินฺตุ ส เยนาศเยน ตำ กถามกถายตฺ ตมฺ อุปวิษฺฏโลกานำ โกปิ นาพุธฺยต;
29 Némelyek ugyanis állíták, mivelhogy az erszény Júdásnál vala, hogy azt mondá néki Jézus: Vedd meg, a mikre szükségünk van az ünnepre; vagy, hogy adjon valamit a szegényeknek.
กินฺตุ ยิหูทา: สมีเป มุทฺราสมฺปุฏกสฺถิเต: เกจิทฺ อิตฺถมฺ อพุธฺยนฺต ปารฺวฺวณาสาทนารฺถํ กิมปิ ทฺรวฺยํ เกฺรตุํ วา ทริเทฺรภฺย: กิญฺจิทฺ วิตริตุํ กถิตวานฺฯ
30 Az pedig, mihelyt a falatot elvevé, azonnal kiméne: vala pedig éjszaka.
ตทา ปูปขณฺฑคฺรหณาตฺ ปรํ ส ตูรฺณํ พหิรคจฺฉตฺ; ราตฺริศฺจ สมุปสฺยิตาฯ
31 Mikor azért kiment vala, monda Jézus: Most dicsőítteték meg az embernek Fia, az Isten is megdicsőítteték ő benne.
ยิหูเท พหิรฺคเต ยีศุรกถยทฺ อิทานีํ มานวสุตสฺย มหิมา ปฺรกาศเต เตเนศฺวรสฺยาปิ มหิมา ปฺรกาศเตฯ
32 Ha megdicsőítteték ő benne az Isten, az Isten is megdicsőíti őt ő magában, és ezennel megdicsőíti őt.
ยทิ เตเนศฺวรสฺย มหิมา ปฺรกาศเต ตรฺหีศฺวโรปิ เสฺวน ตสฺย มหิมานํ ปฺรกาศยิษฺยติ ตูรฺณเมว ปฺรกาศยิษฺยติฯ
33 Fiaim, egy kevés ideig még veletek vagyok. Kerestek majd engem; de a miként a zsidóknak mondám, hogy: A hová én megyek, ti nem jöhettek; most néktek is mondom.
เห วตฺสา อหํ ยุษฺมาภิ: สารฺทฺธํ กิญฺจิตฺกาลมาตฺรมฺ อาเส, ตต: ปรํ มำ มฺฤคยิษฺยเธฺว กินฺตฺวหํ ยตฺสฺถานํ ยามิ ตตฺสฺถานํ ยูยํ คนฺตุํ น ศกฺษฺยถ, ยามิมำ กถำ ยิหูทีเยภฺย: กถิตวานฺ ตถาธุนา ยุษฺมภฺยมปิ กถยามิฯ
34 Új parancsolatot adok néktek, hogy egymást szeressétek; a mint én szerettelek titeket, úgy szeressétek ti is egymást.
ยูยํ ปรสฺปรํ ปฺรียธฺวมฺ อหํ ยุษฺมาสุ ยถา ปฺรีเย ยูยมปิ ปรสฺปรมฺ ตไถว ปฺรียธฺวํ, ยุษฺมานฺ อิมำ นวีนามฺ อาชฺญามฺ อาทิศามิฯ
35 Erről ismeri meg mindenki, hogy az én tanítványaim vagytok, ha egymást szeretni fogjátok.
เตไนว ยทิ ปรสฺปรํ ปฺรียเธฺว ตรฺหิ ลกฺษเณนาเนน ยูยํ มม ศิษฺยา อิติ สรฺเวฺว ชฺญาตุํ ศกฺษฺยนฺติฯ
36 Monda néki Simon Péter: Uram, hová mégy? Felele néki Jézus: A hová én megyek, most én utánam nem jöhetsz; utóbb azonban utánam jössz.
ศิโมนปิตร: ปฺฤษฺฐวานฺ เห ปฺรโภ ภวานฺ กุตฺร ยาสฺยติ? ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยวทตฺ, อหํ ยตฺสฺถานํ ยามิ ตตฺสฺถานํ สามฺปฺรตํ มม ปศฺจาทฺ คนฺตุํ น ศกฺโนษิ กินฺตุ ปศฺจาทฺ คมิษฺยสิฯ
37 Monda néki Péter: Uram, miért nem mehetek most utánad? Az életemet adom éretted!
ตทา ปิตร: ปฺรตฺยุทิตวานฺ, เห ปฺรโภ สามฺปฺรตํ กุโต เหโตสฺตว ปศฺจาทฺ คนฺตุํ น ศกฺโนมิ? ตฺวทรฺถํ ปฺราณานฺ ทาตุํ ศกฺโนมิฯ
38 Felele néki Jézus: Az életedet adod érettem? Bizony, bizony mondom néked, nem szól addig a kakas, mígnem háromszor megtagadsz engem.
ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยุกฺตวานฺ มนฺนิมิตฺตํ กึ ปฺราณานฺ ทาตุํ ศกฺโนษิ? ตฺวามหํ ยถารฺถํ วทามิ, กุกฺกุฏรวณาตฺ ปูรฺวฺวํ ตฺวํ ตฺริ รฺมามฺ อปโหฺนษฺยเสฯ
