Jób 9
1 Felele pedig Jób, és monda:
Əyyub belə cavab verdi:
2 Igaz, jól tudom, hogy így van; hogyan is lehetne igaz a halandó ember Istennél?
«Belə olduğunu, həqiqətən, bilirəm. Amma Allah qarşısında insan necə haqlı çıxa bilər?
3 Ha perelni akarna ő vele, ezer közül egy sem felelhetne meg néki.
Əgər Onunla kimsə mübahisə etmək istəsə, Onun min sualına bir cavab tapa bilməz.
4 Bölcs szívű és hatalmas erejű: ki szegülhetne ellene, hogy épségben maradjon?
Hikməti dərin, gücü tükənməyən Odur. Ona qarşı duranlardan kim sağ qalıb?
5 A ki hegyeket mozdít tova, hogy észre se veszik, és megfordítja őket haragjában.
Allah dağları yerindən oynadar, Dağlar heç bilməz. Qəzəbi ilə onları alt-üst edər.
6 A ki kirengeti helyéből a földet, úgy hogy oszlopai megrepedeznek.
Dünyanı yerindən oynadar, Dirəklərini lərzəyə salar.
7 A ki szól a napnak és az fel nem kél, és bepecsételi a csillagokat.
Əmr etsə, günəş doğmaz, Ulduzların işığını örtüb möhürlər.
8 A ki egymaga feszítette ki az egeket, és a tenger hullámain tapos.
Odur təkbaşına göyləri sərən, Dəniz dalğalarının üstündə gəzən.
9 A ki teremtette a gönczölszekeret, a kaszás csillagot és a fiastyúkot és a délnek titkos tárait.
Odur Böyük Ayı, Orion, Ülkər bürclərini, Cənub bürclərini yaradan.
10 A ki nagy dolgokat cselekszik megfoghatatlanul, és csudákat megszámlálhatatlanul.
Odur dərk etmədiyimizdən də böyük işlər görən, Saysız xariqələr göstərən.
11 Ímé, elvonul mellettem, de nem látom, átmegy előttem, de nem veszem észre.
Bax yanımdan elə keçər ki, Onu görə bilmərəm, Elə keçib gedər ki, heç hiss etmərəm.
12 Ímé, ha elragad valamit, ki akadályozza meg; ki mondhatja néki: Mit cselekszel?
Nə isə tutub apararsa, kim Ona mane ola bilər? Kim Ona “Nə edirsən?” deyə bilər?
13 Ha az Isten el nem fordítja az ő haragját, alatta meghajolnak Ráháb czinkosai is.
Allah qəzəbini geri döndərməz, Rahavın köməkçiləri belə, ayağı altda qalar.
14 Hogyan felelhetnék hát én meg ő néki, és lelhetnék vele szemben szavakat?
Belə isə Ona necə cavab verə bilərəm? Hüzurunda necə söz tapa bilərəm?
15 A ki, ha szinte igazam volna, sem felelhetnék néki; kegyelemért könyörögnék ítélő birámhoz.
Günahsız olsam belə, Ona cavab verə bilmərəm, Rəhm etsin deyə Hökmdarıma yalvarmalıyam.
16 Ha segítségül hívnám és felelne is nékem, még sem hinném, hogy szavamat fülébe vevé;
Onu çağıranda O mənə cavab versə belə, Yenə inanmıram ki, O, səsimi eşidir.
17 A ki forgószélben rohan meg engem, és ok nélkül megsokasítja sebeimet.
Çünki tufanla məni əzir, Nahaq yerə yaralarımı çoxaldır,
18 Nem hagyna még lélekzetet se vennem, hanem keserűséggel lakatna jól.
Məni nəfəs almağa qoymur, Məni acılarla cana doydurur,
19 Ha erőre kerülne a dolog? Ímé, ő igen erős; és ha ítéletre? Ki tűzne ki én nékem napot?
İş qüvvədədirsə, O qüvvəlidir, İş ədalətdədirsə, kim Onu hakimin qarşısına apara bilər?
20 Ha igaznak mondanám magamat, a szájam kárhoztatna engem; ha ártatlannak: bűnössé tenne engemet.
Mən günahsız olsam belə, dilim məni ittiham edər, Kamil olsam belə, məni təqsirkar çıxarar.
21 Ártatlan vagyok, nem törődöm lelkemmel, útálom az életemet.
Kamil olsam da, bir şey deyiləm, Öz həyatıma xor baxıram.
22 Mindegy ez! Azért azt mondom: elveszít ő ártatlant és gonoszt!
Hamısı birdir, ona görə deyirəm: “O həm kamili, həm də günahkarı yox edir”.
23 Ha ostorával hirtelen megöl, neveti a bűntelenek megpróbáltatását.
Əgər qəfil ölüm gəlsə, Günahsızların əzabına gülür.
24 A föld a gonosz kezébe adatik, a ki az ő biráinak arczát elfedezi. Nem így van? Kicsoda hát ő?
Dünya pislərə təslim edilib, Dünya hakimlərinin gözünü bağlayan Odur. O deyilsə, bəs kimdir?
25 Napjaim gyorsabbak valának a kengyelfutónál: elfutának, nem láttak semmi jót.
Günlərim sürətlə qaçır, çapardan sürətlidir, Bir xeyir tapmadan qaçırlar.
26 Ellebbentek, mint a gyorsan járó hajók, miként zsákmányára csap a keselyű.
Qamış qayıq kimi keçib gedirlər Ovunun üstünə şığıyan qartal kimidirlər.
27 Ha azt mondom: Nosza elfelejtem panaszomat, felhagyok haragoskodásommal és vidám leszek:
Bu şikayətimi unutmaq istəsəm, Sifətimin ifadəsini dəyişib ürəyimin açılmasını istəsəm,
28 Megborzadok az én mindenféle fájdalmamtól; tudom, hogy nem találsz bűntelennek engem.
Bu əziyyətdən yenə vahimələnərəm, Məni günahsız saymayacağını bilərəm.
29 Rossz ember vagyok én! Minek fáraszszam hát magamat hiába?
Madam ki yenə günahkar çıxacağam, Boş yerə niyə belə zəhmət çəkim?
30 Ha hóvízzel mosakodom is meg, ha szappannal mosom is meg kezeimet:
Əgər qar suyu ilə yuyunsam, Əllərimi gilabı ilə yusam,
31 Akkor is a posványba mártanál engem és az én ruháim is útálnának engem.
Yenə də məni çirkaba batırarsan, Paltarlarım belə, məndən iyrənir.
32 Mert nem ember ő, mint én, hogy néki megfelelhetnék, és együtt pörbe állanánk.
O mənim kimi insan olmadığına görə Ona cavab verə bilmirəm, məhkəməyə birgə gedə bilmirəm.
33 Nincs is közöttünk igazlátó, a ki kezét közbe vethesse kettőnk között!
Kaş aramızda bir hakim olaydı, Əlini ikimizin də üzərinə qoyaydı.
34 Venné csak el rólam az ő veszszejét, és az ő rettentésével ne rettegtetne engem:
Allah Öz dəyənəyini üstümdən götürəydi, Dəhşəti ilə məni vahimələndirməyəydi.
35 Akkor szólanék és nem félnék tőle: mert nem így vagyok én magammal!
O zaman Ondan qorxmadan danışardım, Amma bu vəziyyətdə heç nə edə bilmirəm.
