Jób 40
1 Szóla továbbá az Úr Jóbnak, és monda:
Пәрвәрдигар Аюпқа йәнә җававән: —
2 A ki pert kezd a Mindenhatóval, czáfolja meg, és a ki az Istennel feddődik, feleljen néki!
«Һәммигә Қадир билән дәвалашидиған киши униңға тәрбийә қилмақчиму? Тәңрини әйиплигүчи киши җавап бәрсун!» — деди.
3 És szóla Jób az Úrnak, és monda:
Аюп болса Пәрвәрдигарға җававән: —
4 Ímé, én parányi vagyok, mit feleljek néked? Kezemet a szájamra teszem.
«Мана, мән һеч немигә яримаймән; Саңа қандақ җавап берәләймән? Қолум билән ағзимни етип гәптин қалай;
5 Egyszer szóltam, de már nem szólok, avagy kétszer, de nem teszem többé!
Бир қетим дедим, мән йәнә җавап бәрмәймән; Шундақ, икки қетим десәм мән қайта сөзлимәймән» — деди.
6 Ekkor szóla az Úr Jóbnak a forgószélből, és monda:
Андин Пәрвәрдигар қара қуюн ичидин Аюпқа җавап берип мундақ деди: —
7 Nosza! övezd fel, mint férfi, derekadat; én kérdezlek, te pedig taníts engem!
«Әркәктәк белиңни чиң бағла, Андин Мән сәндин сорай; Сән Мени хәвәрдар қилғин.
8 Avagy semmivé teheted-é te az én igazságomat; kárhoztathatsz-é te engem azért, hogy te igaz légy?
Сән дәрвәқә Мениң һөкүмимни пүтүнләй бекарға кәткүзмәкчимусән? Сән өзүңни һәққаний қилимән дәп, Мени натоғра дәп әйиплимәкчимусән?
9 És van-é ugyanolyan karod, mint az Istennek, mennydörgő hangon szólasz-é, mint ő?
Сениң Тәңриниң билигидәк [күчлүк] бир билигиң барму? Сән Униңдәк аваз билән гүлдүрләләмсән?
10 Ékesítsd csak fel magadat fénynyel és méltósággal, ruházd fel magadat dicsőséggel és fenséggel!
Қени, һазир өзүңни шан-шәрәп һәм салапәт билән безивал! Һәйвәт һәм көркәмлик билән өзүңни кийиндүрүп,
11 Öntsd ki haragodnak tüzét, és láss meg minden kevélyt és alázd meg őket!
Ғәзивиңниң қәһрини чечип ташлиғин, Шуниң билән һәр бир тәкәббурниң көзигә тикилип қарап, Андин уни пәсләштүргин.
12 Láss meg minden kevélyt és törd meg őket, és a gonoszokat az ő helyükön tipord le!
Раст, һәр бир тәкәббурниң көзигә тикилип қарап, Андин уни бойсундурғин, Рәзилләрни өз орнида дәссәп йәр билән йәксан қил!
13 Rejtsd el őket együvé a porba, orczájukat kösd be mélységes sötéttel:
Уларни биргә топиға көмүп қой, Йошурун җайда уларниң йүзлирини кепән билән етип қойғин;
14 Akkor én is dicsőítlek, hogy megtartott téged a te jobbkezed!
Шундақ қилалисаң, Мән сени етирап қилип махтаймәнки, «Оң қолуң өзүңни қутқузиду!».
15 Nézd csak a behemótot, a melyet én teremtettem, a miként téged is, fűvel él, mint az ökör!
Мән сениң билән тәң яратқан бегемотни көрүп қой; У калидәк от-чөп йәйду.
16 Nézd csak az erejét az ő ágyékában, és az ő erősségét hasának izmaiban!
Мана, униң белидики күчини, Қосақ мускуллиридики қудритини һазир көрүп қой!
17 Kiegyenesíti farkát, mint valami czédrust, lágyékának inai egymásba fonódnak.
У қуйруғини кедир дәриғидәк егиду, Униң йотилиридики сиңирлири бир-биригә чиң тоқуп қоюлған.
18 Csontjai érczcsövek, lábszárai, mint a vasrudak.
Униң сүйәклири мис турубидәктур, Пут-қоллири төмүр чоқмақларға охшайду.
19 Az Isten alkotásainak remeke ez, az ő teremtője adta meg néki fegyverét.
У Тәңри яратқан җаниварларниң бешидур, Пәқәт униң Яратқучисила униңға Өз қиличини йеқинлаштуралайду.
20 Mert füvet teremnek számára a hegyek, és a mező minden vadja ott játszadozik.
Тағлар униңға йемәклик тәминләйду; У йәрдә униң йенида даладики һәр бир һайванлар ойнайду.
21 Lótuszfák alatt heverész, a nádak és mocsarak búvóhelyein.
У сәдәпгүл дәрәқлигиниң астида ятиду, Қомушлуқ һәм сазлиқниң салқинида ятиду.
22 Befedezi őt a lótuszfák árnyéka, és körülveszik őt a folyami fűzfák.
Сәдәпгүллүкләр өз сайиси билән уни япиду; Өстәңдики таллар уни орап туриду.
23 Ha árad is a folyó, nem siet; bizton van, ha szájához a Jordán csapna is.
Қара, дәрия тешип кетиду, бирақ у һеч һодуқмайду; Һәтта Иордандәк бир дәрияму униң ағзиға өркәшләп урулсиму, йәнила хатирҗәм туривериду.
24 Megfoghatják-é őt szemei láttára, vagy átfúrhatják-é az orrát tőrökkel?!
Униң алдиға берип уни тутқили боламду? Уни тутуп, андин бурнини тешип чүлүк өткүзгили боламду?
