Jób 38
1 Majd felele az Úr Jóbnak a forgószélből és monda:
Potem PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:
2 Ki az, a ki elhomályosítja az örök rendet tudatlan beszéddel?
Kim jest ten, co zaciemnia radę słowami bez poznania?
3 Nosza övezd fel, mint férfiú derekadat, én majd kérdezlek, te meg taníts engem!
Przepasz teraz swe biodra jak mężczyzna, będę cię pytał, a ty mi odpowiadaj.
4 Hol voltál, mikor a földnek alapot vetettem? Mondd meg, ha tudsz valami okosat!
Gdzie byłeś, kiedy zakładałem fundamenty ziemi? Powiedz, jeśli masz [tę] wiedzę.
5 Ki határozta meg mértékeit, ugyan tudod-é; avagy ki húzta el felette a mérő zsinórt?
Kto określił jej rozmiary? Czy wiesz? Kto rozciągnął nad nią sznur?
6 Mire bocsátották le oszlopait, avagy ki vetette fel szegeletkövét;
Na czym są oparte jej podstawy? Kto położył jej kamień węgielny;
7 Mikor együtt örvendezének a hajnalcsillagok, és Istennek minden fiai vigadozának?
Gdy gwiazdy poranne razem śpiewały i radowali się wszyscy synowie Boży?
8 És kicsoda zárta el ajtókkal a tengert, a mikor előtünt, az anyaméhből kijött;
Kto zamknął bramą morze, gdy się wyrywało [jakby] wychodzące z łona?
9 Mikor ruházatává a felhőt tevém, takarójául pedig a sürű homályt?
Gdy chmurę uczyniłem jego szatą, a ciemność jego pieluszkami;
10 Mikor reávontam törvényemet, zárat és ajtókat veték eléje:
Gdy ustanowiłem o nim swój dekret i poustawiałem rygle i bramy;
11 És azt mondám: Eddig jőjj és ne tovább; ez itt ellene áll kevély habjaidnak!
I powiedziałem: Dotąd dojdziesz, a nie dalej; tu położysz swe nadęte fale.
12 Parancsoltál-é a reggelnek, a mióta megvagy? Kimutattad-é a hajnalnak a helyét?
Czy kiedykolwiek w swoim życiu rozkazywałeś rankowi i wskazałeś zorzy jej miejsce;
13 Hogy belefogózzék a földnek széleibe, és lerázassanak a gonoszok róla.
Aby ogarnęła krańce ziemi i aby niegodziwi zostali z niej strząśnięci?
14 Hogy átváltozzék mint a megpecsételt agyag, és előálljon, mint egy ruhában.
Ona zmienia się jak glina pod pieczęcią, [a wszystko] stoi jak szata.
15 Hogy a gonoszoktól elvétessék világosságuk, és a fölemelt kar összetöressék?
Niegodziwym jest odebrana ich światłość, a wyniosłe ramię będzie złamane.
16 Eljutottál-é a tenger forrásáig, bejártad-é a mélységnek fenekét?
Czy dotarłeś aż do źródeł morza? Czy przechadzałeś się po dnie głębin?
17 Megnyíltak-é néked a halálnak kapui; a halál árnyékának kapuit láttad-é?
Czy bramy śmierci zostały przed tobą odkryte? Czy widziałeś bramy cienia śmierci?
18 Áttekintetted-é a föld szélességét, mondd meg, ha mindezt jól tudod?
Czy pojąłeś szerokość ziemi? Powiedz mi, jeśli to wszystko wiesz.
19 Melyik út visz oda, hol a világosság lakik, és a sötétségnek hol van a helye?
Gdzie jest droga do miejsca przebywania światłości? Gdzie swoje miejsce [ma] ciemność;
20 Hogy visszavinnéd azt az ő határába, és hogy megismernéd lakása útjait.
Abyś ją zaprowadził do jej granic i mógł poznać ścieżki do jej domu?
21 Tudod te ezt, hiszen már akkor megszülettél; napjaidnak száma nagy!
Czy wiesz to, bo wtedy się urodziłeś i liczba twoich dni [jest] wielka?
22 Eljutottál-é a hónak tárházához; vagy a jégesőnek tárházát láttad-é?
Czy dotarłeś do skarbnic śniegu? Czy widziałeś skarbnice gradu;
23 A mit fentartottam a szükség idejére, a harcz és háború napjára?
Który zachowuję na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny?
24 Melyik út visz oda, a hol szétoszlik a világosság, és szétterjed a keleti szél a földön?
Jaką drogą dzieli się światłość, która rozpędza wiatr wschodni po ziemi?
25 Ki hasított nyílást a záporesőnek, és a mennydörgő villámnak útat?
Kto podzielił kanał dla ulewy i drogę dla błyskawicy grzmotu;
26 Hogy aláessék az ember nélkül való földre, a pusztaságra, holott senki sincsen;
Aby padał deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie nie ma człowieka;
27 Hogy megitasson pusztát, sivatagot, és hogy sarjaszszon zsenge pázsitot?
Aby nasycił [miejsce] puste i jałowe oraz zasilił rosnącą [tam] trawę?
28 Van-é atyja az esőnek, és ki szülte a harmat cseppjeit?
Czy deszcz ma ojca? A kto spłodził krople rosy?
29 Kinek méhéből jött elő a jég, és az ég daráját kicsoda szülte?
Z czyjego łona wychodzi lód? A kto spłodził szron niebieski?
30 Miként rejtőznek el a vizek mintegy kő alá, és mint zárul be a mély vizek színe?
Wody zostają przykryte niczym kamieniem, gdy powierzchnia głębiny zamarza.
31 Összekötheted-é a fiastyúk szálait; a kaszáscsillag köteleit megoldhatod-é?
Czy możesz związać jasne gwiazdy Plejad albo rozluźnić więzy Oriona?
32 A hajnalcsillagot előhozhatod-é az ő idejében, avagy a gönczölszekeret forgathatod-é fiával együtt?
Czy wyprowadzisz w swym czasie gwiazdy południowe? Czy poprowadzisz Niedźwiedzicę z jej synami?
33 Ismered-é az ég törvényeit, vagy te határozod-é meg uralmát a földön?
Czy znasz porządek nieba? Czy możesz ustanowić jego panowanie na ziemi?
34 Felemelheted-é szavadat a felhőig, hogy a vizeknek bősége beborítson téged?
Czy podniesiesz swój głos ku chmurom, aby cię ulewa przykryła?
35 Kibocsáthatod-é a villámokat, hogy elmenjenek, vagy mondják-é néked: Itt vagyunk?
Czy możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły i mówiły: Oto jesteśmy?
36 Ki helyezett bölcseséget a setét felhőkbe, vagy a tüneményeknek ki adott értelmet?
Kto włożył we wnętrze [ludzkie] mądrość? Kto dał sercu rozum?
37 Ki számlálta meg a bárányfelhőket bölcseséggel, és ki üríti ki az égnek tömlőit;
Kto zdoła policzyć chmury [swoją] mądrością? Kto uspokoi, kiedy leje z nieba;
38 Mikor a por híg sárrá változik, és a göröngyök összetapadnak?
Gdy proch twardnieje, a bryły przylegają do siebie?
39 Vadászol-é prédát a nőstény oroszlánnak, és az oroszlánkölykök éhségét kielégíted-é;
Czy lwu zdobyczy nałowisz, czy zaspokoisz głód lwiątek;
40 Mikor meglapulnak tanyáikon, és a bokrok közt lesben vesztegelnek?
Gdy tulą się w swoich jaskiniach i czyhają w cieniu swoich jam?
41 Ki szerez a hollónak eledelt, mikor a fiai Istenhez kiáltoznak; kóvályognak, mert nincs mit enniök?
Kto dostarcza krukowi pokarmu, gdy jego młode wołają do Boga [i] tułają się bez pożywienia?
