Jób 36
1 És folytatá Elihu, és monda:
Elihu mówił jeszcze:
2 Várj még egy kevéssé, majd felvilágosítlak, mert az Istenért még van mit mondanom.
Poczekaj trochę, a pouczę cię, bo jeszcze przemówię za Boga.
3 Tudásomat messzünnen veszem, és az én teremtőmnek igazat adok.
Z daleka przyniosę swą wiedzę i uznam sprawiedliwość mego Stwórcy.
4 Mert az én beszédem bizonyára nem hazugság; tökéletes tudású ember áll melletted.
Bo naprawdę moje słowa nie [są] kłamstwem, a [człowiek] z doskonałą wiedzą [stoi] przed tobą.
5 Ímé, az Isten hatalmas, még sem vet meg semmit; hatalmas az ő lelkének ereje.
Oto Bóg [jest] potężny, a nie gardzi [nikim]. On jest potężny w sile serca.
6 Nem tartja meg a gonosznak életét, de a szegénynek igaz törvényt teszen.
Nie pozostawia niegodziwych przy życiu, a ubogim przyznaje prawa.
7 Nem veszi le az igazról szemeit, sőt a királyok mellé, a trónba ülteti őket örökre, hogy felmagasztaltassanak.
Nie odwraca swoich oczu od sprawiedliwego, ale sadza ich na wieki z królami na tronie – i są wywyższeni.
8 És ha békókba veretnek, és fogva tartatnak a nyomorúság kötelein:
A jeśli są związani okowami albo spętani powrozami utrapienia;
9 Tudtokra adja cselekedetöket, és vétkeiket, hogyha elhatalmaztak rajtok.
Wtedy oznajmia im ich czyny i przestępstwa – to, że się wzmogły.
10 Megnyitja füleiket a feddőzésnek és megparancsolja, hogy a vétekből megtérjenek:
Otwiera im ucho, aby [przyjęli] karę, i każe im odwrócić się od nieprawości.
11 Ha engednek és szolgálnak néki, napjaikat jóban végzik el, és az ő esztendeiket gyönyörűségekben.
Jeśli będą posłuszni i będą [mu] służyć, dopełnią swoich dni w dobrobycie, a swoich lat w rozkoszach.
12 Ha pedig nem engednek, fegyverrel veretnek által, és tudatlanságban múlnak ki.
Ale jeśli nie usłuchają, zginą od miecza, umrą bez poznania.
13 De az álnok szívűek haragot táplálnak, nem kiáltanak, mikor megkötözi őket.
Lecz [ludzie] obłudnego serca gromadzą gniew, nie wołają, kiedy ich wiąże.
14 Azért ifjúságukban hal meg az ő lelkök, és életök a paráznákéhoz hasonló.
Umierają w młodości, swoje życie spędzają wśród rozpustników.
15 A nyomorultat megszabadítja az ő nyomorúságától, és a szorongattatással megnyitja fülöket.
Wyrywa ubogiego z utrapienia i otwiera ich uszy w ucisku.
16 Téged is kiszabadítana az ínség torkából tág mezőre, a hol nincs szorultság, és asztalod étke kövérséggel lenne rakva;
Również ciebie wyrwałby z ciasnego miejsca na [miejsce] przestronne, gdzie nie ma ucisku, a [zastawiłby] twój stół pełnią tłuszczu.
17 De ha gonosz ítélettel vagy tele, úgy utolérnek az ítélet és igazság.
Ale ty zasłużyłeś na sąd niegodziwego, [dlatego] prawo i sąd będą cię trzymać.
18 Csakhogy a harag ne ragadjon téged csúfkodásra, és a nagy váltságdíj se tántorítson el.
Gniew [wisi], więc uważaj, by nie poraził cię karą, gdyż nie wybawił cię żaden okup.
19 Ad-é valamit a te gazdagságodra? Sem aranyra, sem semmiféle erőfeszítésre!
Czy będzie zważał na twoje bogactwa? [Nie], ani [na] złoto, ani [na] jakiekolwiek siły [lub] potęgi.
20 Ne kívánjad az éjszakát, a mely népeket mozdít ki helyökből.
Nie tęsknij za nocą, kiedy ludzie są porwani ze swojego miejsca.
21 Vigyázz! ne pártolj a bűnhöz, noha azt a nyomorúságnál jobban szereted.
Strzeż się, abyś nie zważał na nieprawość; gdyż wybrałeś to sobie zamiast utrapienia.
22 Ímé, mily fenséges az Isten az ő erejében; kicsoda az, a ki úgy tanítson, mint ő?
Oto Bóg jest najwyższy w swojej potędze, któż może tak nauczyć jak on?
23 Kicsoda szabta meg az ő útjait, vagy ki mondhatja azt: Igazságtalanságot cselekedtél?
Kto mu wytyczył jego drogę? Albo kto mu powie: Popełniłeś nieprawość?
24 Legyen rá gondod, hogy magasztaljad az ő cselekedetét, a melyről énekelnek az emberek!
Pamiętaj, abyś wysławiał jego dzieło, któremu przypatrują się ludzie.
25 Minden ember azt szemléli; a halandó távolról is látja.
Wszyscy ludzie je widzą, człowiek przypatruje się nim z daleka.
26 Ímé, az Isten fenséges, mi nem ismerhetjük őt! esztendeinek száma sem nyomozható ki.
Oto Bóg [jest] wielki, a poznać [go] nie możemy, a liczba jego lat jest niezbadana.
27 Hogyha magához szívja a vízcseppeket, ködéből mint eső cseperegnek alá,
On wyciąga bowiem krople wód, które padają z pary [jako] deszcz;
28 A melyet a fellegek özönnel öntenek, és hullatnak le temérdek emberre.
Który spuszczają chmury i [który] obficie spływa na ludzi.
29 De sőt értheti-é valaki a felhő szétoszlását, az ő sátorának zúgását?
(A kto zrozumie rozmieszczenie chmur i grzmot jego namiotu?
30 Ímé, szétterjeszti magára az ő világosságát, és ráborítja a tengernek gyökereit.
Oto rozciąga nad nim swoją światłość i okrywa głębiny morskie.
31 Mert ezek által ítéli meg a népeket, ád eledelt bőségesen.
Przez te rzeczy bowiem sądzi narody i daje pokarm w obfitości.
32 Kezeit elborítja villámlással, és kirendeli a lázadó ellen.
Chmurami okrywa światłość i rozkazuje [jej ukrywać] się za wyznaczoną [chmurą]).
33 Az ő dörgése ad hírt felőle, mint a barom a közeledő viharról.
Grzmot daje o nim znać, a także bydło – o parze unoszącej się w górę.
