< Jób 36 >
1 És folytatá Elihu, és monda:
Elihu ging nog voort, en zeide:
2 Várj még egy kevéssé, majd felvilágosítlak, mert az Istenért még van mit mondanom.
Verbeid mij een weinig, en ik zal u aanwijzen, dat er nog redenen voor God zijn.
3 Tudásomat messzünnen veszem, és az én teremtőmnek igazat adok.
Ik zal mijn gevoelen van verre ophalen, en mijn Schepper gerechtigheid toewijzen.
4 Mert az én beszédem bizonyára nem hazugság; tökéletes tudású ember áll melletted.
Want voorwaar, mijn woorden zullen geen valsheid zijn; een, die oprecht is van gevoelen, is bij u.
5 Ímé, az Isten hatalmas, még sem vet meg semmit; hatalmas az ő lelkének ereje.
Zie, God is geweldig, nochtans versmaadt Hij niet; geweldig is Hij in kracht des harten.
6 Nem tartja meg a gonosznak életét, de a szegénynek igaz törvényt teszen.
Hij laat den goddeloze niet leven, en het recht der ellendigen beschikt Hij.
7 Nem veszi le az igazról szemeit, sőt a királyok mellé, a trónba ülteti őket örökre, hogy felmagasztaltassanak.
Hij onttrekt Zijn ogen niet van den rechtvaardige, maar met de koningen zijn zij in den troon; daar zet Hij hen voor altoos, en zij worden verheven.
8 És ha békókba veretnek, és fogva tartatnak a nyomorúság kötelein:
En zo zij, gebonden zijnde in boeien, vast gehouden worden met banden der ellende;
9 Tudtokra adja cselekedetöket, és vétkeiket, hogyha elhatalmaztak rajtok.
Dan geeft Hij hun hun werk te kennen, en hun overtredingen, omdat zij de overhand genomen hebben;
10 Megnyitja füleiket a feddőzésnek és megparancsolja, hogy a vétekből megtérjenek:
En Hij openbaart het voor hunlieder oor ter tucht, en zegt, dat zij zich van de ongerechtigheid bekeren zouden.
11 Ha engednek és szolgálnak néki, napjaikat jóban végzik el, és az ő esztendeiket gyönyörűségekben.
Indien zij horen, en Hem dienen, zo zullen zij hun dagen eindigen in het goede, en hun jaren in liefelijkheden.
12 Ha pedig nem engednek, fegyverrel veretnek által, és tudatlanságban múlnak ki.
Maar zo zij niet horen, zo gaan zij door het zwaard door, en zij geven den geest zonder kennis.
13 De az álnok szívűek haragot táplálnak, nem kiáltanak, mikor megkötözi őket.
En die met het hart huichelachtig zijn, leggen toorn op; zij roepen niet, als Hij hen gebonden heeft.
14 Azért ifjúságukban hal meg az ő lelkök, és életök a paráznákéhoz hasonló.
Hun ziel zal in de jonkheid sterven, en hun leven onder de schandjongens.
15 A nyomorultat megszabadítja az ő nyomorúságától, és a szorongattatással megnyitja fülöket.
Hij zal den ellendige in zijn ellende vrijmaken, en in de onderdrukking zal Hij het voor hunlieder oor openbaren.
16 Téged is kiszabadítana az ínség torkából tág mezőre, a hol nincs szorultság, és asztalod étke kövérséggel lenne rakva;
Alzo zou Hij ook u afgekeerd hebben van den mond des angstes tot de ruimte, onder dewelke geen benauwing zou geweest zijn; en het gerecht uwer tafel zou vol vettigheid geweest zijn.
17 De ha gonosz ítélettel vagy tele, úgy utolérnek az ítélet és igazság.
Maar gij hebt het gericht des goddelozen vervuld; het gericht en het recht houden u vast.
18 Csakhogy a harag ne ragadjon téged csúfkodásra, és a nagy váltságdíj se tántorítson el.
Omdat er grimmigheid is, wacht u, dat Hij u misschien niet met een klop wegstote; zodat u een groot rantsoen er niet zou afbrengen.
19 Ad-é valamit a te gazdagságodra? Sem aranyra, sem semmiféle erőfeszítésre!
Zou Hij uw rijkdom achten, dat gij niet in benauwdheid zoudt zijn; of enige versterkingen van kracht?
20 Ne kívánjad az éjszakát, a mely népeket mozdít ki helyökből.
Haak niet naar dien nacht, als de volken van hun plaats opgenomen worden.
21 Vigyázz! ne pártolj a bűnhöz, noha azt a nyomorúságnál jobban szereted.
Wacht u, wend u niet tot ongerechtigheid; overmits gij ze in dezen verkoren hebt, uit oorzake van de ellende.
22 Ímé, mily fenséges az Isten az ő erejében; kicsoda az, a ki úgy tanítson, mint ő?
Zie, God verhoogt door Zijn kracht; wie is een Leraar, gelijk Hij?
23 Kicsoda szabta meg az ő útjait, vagy ki mondhatja azt: Igazságtalanságot cselekedtél?
Wie heeft Hem gesteld over Zijn weg? Of wie heeft gezegd: Gij hebt onrecht gedaan?
24 Legyen rá gondod, hogy magasztaljad az ő cselekedetét, a melyről énekelnek az emberek!
Gedenk, dat gij Zijn werk groot maakt, hetwelk de lieden aanschouwen.
25 Minden ember azt szemléli; a halandó távolról is látja.
Alle mensen zien het aan; de mens schouwt het van verre.
26 Ímé, az Isten fenséges, mi nem ismerhetjük őt! esztendeinek száma sem nyomozható ki.
Zie, God is groot, en wij begrijpen het niet; er is ook geen onderzoeking van het getal Zijner jaren.
27 Hogyha magához szívja a vízcseppeket, ködéből mint eső cseperegnek alá,
Want Hij trekt de druppelen der wateren op, die den regen na zijn damp uitgieten;
28 A melyet a fellegek özönnel öntenek, és hullatnak le temérdek emberre.
Welke de wolken uitgieten, en over den mens overvloediglijk afdruipen.
29 De sőt értheti-é valaki a felhő szétoszlását, az ő sátorának zúgását?
Kan men ook verstaan de uitbreidingen der wolken, en de krakingen Zijner hutte?
30 Ímé, szétterjeszti magára az ő világosságát, és ráborítja a tengernek gyökereit.
Zie, Hij breidt over hem Zijn licht uit, en de wortelen der zee bedekt Hij.
31 Mert ezek által ítéli meg a népeket, ád eledelt bőségesen.
Want daardoor richt Hij de volken; Hij geeft spijze ten overvloede.
32 Kezeit elborítja villámlással, és kirendeli a lázadó ellen.
Met handen bedekt Hij het licht, en doet aan hetzelve verbod door dengene, die tussen doorkomt.
33 Az ő dörgése ad hírt felőle, mint a barom a közeledő viharról.
Daarvan verkondigt Zijn geklater, en het vee; ook van den opgaanden damp.