Jób 34

1 És szóla Elihu, és monda:

ای مردان حکیم و دانا به من گوش دهید.

2 Halljátok meg bölcsek az én szavaimat, és ti tudósok hajtsátok hozzám füleiteket!

3 Mert a fül próbálja meg a szót, mint az íny kóstolja meg az ételt.

همچنانکه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همان‌گونه نیز گوش سخنان درست را تشخیص می‌دهد؛

4 Keressük csak magunk az igazságot, értsük meg magunk között, mi a jó?

پس بیایید آنچه را که خوب و درست است تشخیص داده، آن را اختیار کنیم.

5 Mert Jób azt mondá: Igaz vagyok, de Isten megtagadja igazságomat.

ایوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهکار می‌داند.

6 Igazságom ellenére kell hazugnak lennem; halálos nyíl talált hibám nélkül!

هر چند که تقصیری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اینکه هیچ خطایی نکرده‌ام، اما سخت تنبیه شده‌ام.»

7 Melyik ember olyan, mint Jób, a ki iszsza a csúfolást, mint a vizet.

ببینید ایوب چه حرفهای توهین‌آمیزی می‌زند! حتماً با بدکاران همنشین بوده است!

8 És egy társaságban forog a gonosztevőkkel, és az istentelen emberekkel jár!

9 Mert azt mondja: Nem használ az az embernek, ha Istennel békességben él.

زیرا می‌گوید: «برای انسان چه فایده‌ای دارد که در صدد خشنود ساختن خدا برآید؟»

10 Azért, ti tudós emberek, hallgassatok meg engem! Távol legyen Istentől a gonoszság, és a Mindenhatótól az álnokság!

ای کسانی که فهم و شعور دارید، به من گوش دهید. چطور ممکن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بکند؟

11 Sőt inkább, a mint cselekszik az ember, úgy fizet néki, és kiki az ő útja szerint találja meg, a mit keres.

او هر کس را موافق عملش جزا می‌دهد.

12 Bizonyára az Isten nem cselekszik gonoszságot, a Mindenható el nem ferdíti az igazságot!

براستی که خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌کند.

13 Kicsoda bízta reá a földet és ki rendezte az egész világot?

اقتدار و اختیار تمام جهان در دست اوست.

14 Ha csak ő magára volna gondja, lelkét és lehellését magához vonná:

اگر خدا اراده کند که روح و نفس خود را از انسان بگیرد،

15 Elhervadna együtt minden test és az ember visszatérne a porba.

اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد.

16 Ha tehát van eszed, halld meg ezt, és a te füledet hajtsd az én beszédeimnek szavára!

حال، اگر فهم داری، گوش کن.

17 Vajjon, a ki gyűlöli az igazságot, kormányozhat-é? Avagy az ellenállhatatlan igazat kárhoztathatod-é?

اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آیا می‌توانست جهان را اداره کند؟ آیا می‌خواهی آن داور بزرگ را محکوم کنی؟

18 A ki azt mondja a királynak: Te semmirevaló! És a főembereknek: Te gonosztevő!

او کسی است که پادشاهان و نجبا را به بدکاری و بی‌انصافی متهم می‌کند،

19 A ki nem nézi a fejedelmek személyét és a gazdagot a szegénynek fölibe nem helyezteti; mert mindnyájan az ő kezének munkája.

هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نماید و ثروتمند را بر فقیر ترجیح نمی‌دهد، زیرا همهٔ انسانها آفریدهٔ دست او هستند.

20 Egy pillanat alatt meghalnak; éjfélkor felriadnak a népek és elenyésznek, a hatalmas is eltűnik kéz nélkül!

خدا می‌تواند نیمه‌شب در یک لحظه جان انسان را بگیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را از پای درآورد.

21 Mert ő szemmel tartja mindenkinek útját, és minden lépését jól látja.

خدا تمام کارهای انسان را به دقت زیر نظر دارد و همه را می‌بیند.

22 Nincs setétség és nincs a halálnak árnyéka, a hova elrejtőzhessék a gonosztevő;

هیچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدکار را از نظر او پنهان سازد.

23 Mert nem sokáig kell szemmel tartania az embert, hogy az Isten elé kerüljön ítéletre!

پس خدا احتیاجی ندارد که برای داوری کردن انسان صبر کند.

24 Megrontja a hatalmasokat vizsgálat nélkül, és másokat állít helyökbe.

بی‌آنکه نیازی به تحقیق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌کند و دیگران را به جای آنها می‌نشاند،

25 Ekképen felismeri cselekedeteiket, és éjjel is ellenök fordul és szétmorzsoltatnak.

زیرا او از کارهای ایشان آگاه است و در یک شب ایشان را سرنگون می‌سازد.

26 Gonosztevők gyanánt tapodja meg őket olyan helyen, a hol látják.

او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند،

27 A kik azért távoztak el, és azért nem gondoltak egyetlen útjával sem,

چون از پیروی او انحراف ورزیده به احکام او توجهی نکرده‌اند،

28 Hogy a szegény kiáltását hozzájok juttatja, és ő a nyomorultak kiáltását meghallja.

و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند که فریادشان به گوش خدا رسیده است. بله، خدا نالهٔ مظلومان را می‌شنود.

29 Ha ő nyugalmat ád, ki kárhoztatja őt? Ha elrejti arczát, ki láthatja meg azt? Akár nép elől, akár ember elől egyaránt;

وقتی او آرام است، کیست که بتواند او را مضطرب کند؟ و چون روی خود را بپوشاند، کیست که بتواند او را ببیند؟ هیچ قومی و هیچ انسانی نمی‌تواند.

30 Hogy képmutató ember ne uralkodjék, és ne legyen tőre a népnek.

او نمی‌گذارد بدکاران بر مردم حکومت رانند و آنها را اسیر کنند.

31 Bizony az Istenhez így való szólani: Elszenvedem, nem leszek rossz többé;

ای ایوب، آیا گناهانت را پیش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آیا به او قول داده‌ای که دیگر گناه نکنی؟

32 A mit át nem látok, arra te taníts meg engemet; ha gonoszságot cselekedtem, többet nem teszem!

آیا از خدا خواسته‌ای که خطاهایت را به تو نشان دهد؟ آیا حاضری از آنها دست بکشی؟

33 Avagy te szerinted fizessen-é csak azért, mert ezt megveted, és hogy te szabd meg és nem én? Nos, mit tudsz? Mondd!

آیا عدالت خدا باید مطابق خواسته های تو باشد؟ حال آنکه تو او را طرد کرده‌ای؟ تصمیم با توست، نه با من. بگو چه فکر می‌کنی.

34 Az okos emberek azt mondják majd nékem, és a bölcs férfiú, a ki reám hallgat:

هر انسان فهمیده و با شعوری این حرف مرا تصدیق خواهد کرد که تو مثل آدم نادان حرف می‌زنی.

35 Jób tudatlanul szól, és szavai megfontolás nélkül valók.

36 Óh, bárcsak megpróbáltatnék Jób mind végiglen, a miért úgy felel, mint az álnok emberek!

ای ایوب، کاش به نهایت آزموده شوی، چون مثل شریران پاسخ می‌د‌هی

37 Mert vétkét gonoszsággal tetézi, csapkod közöttünk, és Isten ellen szószátyárkodik.

و نافرمانی را بر گناهان دیگر خود افزوده‌ای و با بی‌حرمتی و با خشم بر ضد خدا سخن می‌گویی.