Jób 33
1 No azért halld meg csak Jób az én szavaimat, és vedd füledbe minden beszédemet!
En gewisselijk, o Job! hoor toch mijn redenen, en neem al mijn woorden ter ore.
2 Ímé, megnyitom már az én szájamat, és a beszéd nyelvem alatt van már.
Zie nu, ik heb mijn mond opengedaan; mijn tong spreekt onder mijn gehemelte.
3 Igaz szívből származnak beszédeim, tiszta tudományt hirdetnek ajkaim.
Mijn redenen zullen de oprechtigheid mijns harten, en de wetenschap mijner lippen, wat zuiver is, uitspreken.
4 Az Istennek lelke teremtett engem, és a Mindenhatónak lehellete adott nékem életet.
De Geest Gods heeft mij gemaakt, en de adem des Almachtigen heeft mij levend gemaakt.
5 Ha tudsz, czáfolj meg; készülj fel ellenem és állj elő!
Zo gij kunt, antwoord mij; schik u voor mijn aangezicht, stel u.
6 Ímé, én szintúgy Istené vagyok, mint te; sárból formáltattam én is.
Zie, ik ben Godes, gelijk gij; uit het leem ben ik ook afgesneden.
7 Ímé, a tőlem való félelem meg ne háborítson; kezem nem lészen súlyos rajtad.
Zie, mijn verschrikking zal u niet beroeren, en mijn hand zal over u niet zwaar zijn.
8 Csak az imént mondtad fülem hallatára, hallottam a beszédnek hangját:
Zeker, gij hebt gezegd voor mijn oren, en ik heb de stem der woorden gehoord;
9 Tiszta vagyok, fogyatkozás nélkül: mocsoktalan vagyok, bűn nincsen bennem.
Ik ben rein, zonder overtreding; ik ben zuiver, en heb geen misdaad.
10 Ímé, vádakat talál ki ellenem, ellenségének tart engem!
Zie, Hij vindt oorzaken tegen mij, Hij houdt mij voor Zijn vijand.
11 Békóba veti lábaimat, és őrzi minden ösvényemet.
Hij legt mijn voeten in den stok; Hij neemt al mijn paden waar.
12 Ímé, ebben nincsen igazad – azt felelem néked – mert nagyobb az Isten az embernél!
Zie, hierin zijt gij niet rechtvaardig, antwoord ik u; want God is meerder dan een mens.
13 Miért perelsz vele? Azért, hogy egyetlen beszédedre sem felelt?
Waarom hebt gij tegen Hem getwist? Want Hij antwoordt niet van al Zijn daden.
14 Hiszen szól az Isten egyszer vagy kétszer is, de nem ügyelnek rá!
Maar God spreekt eens of tweemaal; doch men let niet daarop.
15 Álomban, éjjeli látomásban, mikor mély álom száll az emberre, és mikor ágyasházokban szenderegnek;
In den droom, door het gezicht des nachts, als een diepe slaap op de lieden valt, in de sluimering op het leger;
16 Akkor nyitja meg az emberek fülét, és megpecsételi megintetésökkel.
Dan openbaart Hij het voor het oor der lieden, en Hij verzegelt hun kastijding;
17 Hogy eltérítse az embert a rossz cselekedettől, és elrejtse a kevélységet a férfi elől.
Opdat Hij den mens afwende van zijn werk, en van den man de hovaardij verberge;
18 Visszatartja lelkét a romlástól, és életét hogy azt fegyver ne járja át.
Dat Hij zijn ziel van het verderf afhoude; en zijn leven, dat het door het zwaard niet doorga.
19 Fájdalommal is bünteti az ő ágyasházában, és csontjainak szüntelen való háborgásával.
Ook wordt hij gestraft met smart op zijn leger, en de sterke menigte zijner beenderen;
20 Úgy, hogy az ő ínye undorodik az ételtől, és lelke az ő kedves ételétől.
Zodat zijn leven het brood zelf verfoeit, en zijn ziel de begeerlijke spijze;
21 Húsa szemlátomást aszik le róla; csontjai, a melyeket látni nem lehetett, kiülnek.
Dat zijn vlees verdwijnt uit het gezicht, en zijn beenderen, die niet gezien werden, uitsteken;
22 És lelke közelget a sírhoz, s élete a halál angyalaihoz.
En zijn ziel nadert ten verderve, en zijn leven tot de dingen, die doden.
23 Ha van mellette magyarázó angyal, egy az ezer közül, hogy az emberrel tudassa kötelességét;
Is er dan bij Hem een Gezant, een Uitlegger, een uit duizend, om den mens zijn rechten plicht te verkondigen;
24 És az Isten könyörül rajta, és azt mondja: Szabadítsd meg őt, hogy ne szálljon a sírba; váltságdíjat találtam!
Zo zal Hij hem genadig zijn, en zeggen: Verlos hem, dat hij in het verderf niet nederdale, Ik heb verzoening gevonden.
25 Akkor teste fiatal, erőtől duzzad, újra kezdi ifjúságának napjait.
Zijn vlees zal frisser worden dan het was in de jeugd; hij zal tot de dagen zijner jonkheid wederkeren.
26 Imádkozik Istenhez és ő kegyelmébe veszi, hogy az ő színét nézhesse nagy örömmel, és az embernek visszaadja az ő igazságát.
Hij zal tot God ernstiglijk bidden, Die in hem een welbehagen nemen zal, en zijn aangezicht met gejuich aanzien; want Hij zal den mens zijn gerechtigheid wedergeven.
27 Az emberek előtt énekel és mondja: Vétkeztem és az igazat elferdítettem vala, de nem e szerint fizetett meg nékem;
Hij zal de mensen aanschouwen, en zeggen: Ik heb gezondigd, en het recht verkeerd, hetwelk mij niet heeft gebaat;
28 Megváltotta lelkemet a sírba szállástól, és egész valóm a világosságot nézi.
Maar God heeft mijn ziel verlost, dat zij niet voere in het verderf, zodat mijn leven het licht aanziet.
29 Ímé, mindezt kétszer, háromszor cselekszi Isten az emberrel,
Zie, dit alles werkt God tweemaal of driemaal met een man;
30 Hogy megmentse lelkét a sírtól, hogy világoljon az élet világosságával.
Opdat hij zijn ziel afkere van het verderf, en hij verlicht worde met het licht der levenden.
31 Figyelj Jób, és hallgass meg engem; hallgass, hadd szóljak én!
Merk op, o Job! Hoor naar mij; zwijg, en ik zal spreken.
32 Ha van mit mondanod, czáfolj meg; szólj, mert igen szeretném a te igazságodat.
Zo er redenen zijn, antwoord mij; spreek, want ik heb lust u te rechtvaardigen.
33 Ha pedig nincs, hallgass meg engem, hallgass és megtanítlak téged a bölcseségre!
Zo niet, hoor naar mij; zwijg, en ik zal u wijsheid leren.
