Jób 31
1 Szövetségre léptem szemeimmel, és hajadonra mit sem ügyeltem.
| با چشمان خود عهد بستم که هرگز با نظر شهوت به دختری نگاه نکنم. |
2 És mi volt jutalmam Istentől felülről; vagy örökségem a Mindenhatótól a magasságból?
| خدای قادر مطلق که در بالاست برای ما چه تدارک دیده است؟ |
3 Avagy nem az istentelent illeti-é romlás, és nem a gonosztevőt-é veszedelem?
| آیا مصیبت و بلا سرنوشت شریران و بدکاران نیست؟ |
4 Avagy nem láthatta-é utaimat, és nem számlálhatta-é meg lépéseimet?
| آیا او هر کاری را که می‌کنم و هر قدمی را که برمی‌دارم نمی‌بیند. |
5 Ha én csalárdsággal jártam, vagy az én lábam álnokságra sietett:
| من هرگز دروغ نگفته و کسی را فریب نداده‌ام. |
6 Az ő igazságának mérlegével mérjen meg engem, és megismeri Isten az én ártatlanságomat!
| بگذار خدا خودش مرا با ترازوی عدل بسنجد و ببیند که بی‌گناهم. |
7 Ha az én lépésem letért az útról és az én lelkem követte szemeimet, vagy kezeimhez szenny tapadt:
| اگر پایم را از راه خدا بیرون گذاشته‌ام، یا اگر دلم در طمع چیزهایی بوده که چشمانم دیده است، یا اگر دستهایم به گناه آلوده شده است، |
8 Hadd vessek én és más egye meg, és tépjék ki az én maradékaimat gyökerestől!
| باشد که غله‌ای که کاشته‌ام از ریشه کنده شود و یا شخص دیگری آن را درو کند. |
9 Ha az én szívem asszony után bomlott, és leselkedtem az én felebarátomnak ajtaján:
| اگر شیفتهٔ زن مرد دیگری شده، در کمین او نشسته‌ام، |
10 Az én feleségem másnak őröljön, és mások hajoljanak rája.
| باشد که همسرم را مرد دیگری تصاحب کند؛ |
11 Mert gyalázatosság volna ez, és birák elé tartozó bűn.
| زیرا این کار زشت سزاوار مجازات است، |
12 Mert tűz volna ez, a mely pokolig emésztene, és minden jövedelmemet tövestől kiirtaná. (questioned)
| و مانند آتشی جهنمی می‌تواند تمام هستی مرا بسوزاند و از بین ببرد. |
13 Ha megvetettem volna igazát az én szolgámnak és szolgálómnak, mikor pert kezdtek ellenem:
| اگر نسبت به غلام یا کنیز خود بی‌انصافی می‌کردم، وقتی که از من شکایت داشتند، |
14 Mi tevő lennék, ha felkelne az Isten, és ha meglátogatna: mit felelnék néki?
| چگونه می‌توانستم با خدا روبرو شوم؟ و هنگامی که در این باره از من سؤال می‌کرد، چه جوابی می‌دادم؟ |
15 Nem az teremtette-é őt is, a ki engem teremtett anyám méhében; nem egyugyanaz formált-é bennünket anyánk ölében?
| چون هم من و هم خدمتگزارانم، به دست یک خدا سرشته شده‌ایم. |
16 Ha a szegények kivánságát megtagadtam, és az özvegy szemeit epedni engedtem;
| هرگز از کمک کردن به فقرا کوتاهی نکرده‌ام. هرگز نگذاشته‌ام بیوه‌زنی در ناامیدی بماند، |
17 És ha falatomat egymagam ettem meg, és az árva abból nem evett;
| یا یتیمی گرسنگی بکشد، بلکه خوراک خود را با آنها قسمت کرده‌ام |
18 Hiszen ifjúságom óta, mint atyánál nevekedett nálam, és anyámnak méhétől kezdve vezettem őt!
| و تمام عمر خود را صرف نگهداری از آنها نموده‌ام. |
19 Ha láttam a ruhátlant veszni indulni, és takaró nélkül a szegényt;
| اگر کسی را می‌دیدم که لباس ندارد و از سرما می‌لرزد، |
20 Hogyha nem áldottak engem az ő ágyékai, és az én juhaim gyapjából fel nem melegedett;
| لباسی از پشم گوسفندانم به او می‌دادم تا از سرما در امان بماند و او با تمام وجود برای من دعای خیر می‌کرد. |
21 Ha az árva ellen kezemet felemeltem, mert láttam a kapuban az én segítségemet;
| اگر من با استفاده از نفوذی که در دادگاه داشته‌ام حق یتیمی را پایمال نموده باشم |
22 A lapoczkájáról essék ki a vállam, és a forgócsontról szakadjon le karom!
| بازویم از کتفم بیفتد و دستم بشکند. |
23 Hiszen úgy rettegtem Isten csapásától, és fensége előtt tehetetlen valék!
| هرگز جرأت نمی‌کردم چنین کاری را انجام دهم، زیرا از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم. |
24 Ha reménységemet aranyba vetettem, és azt mondtam az olvasztott aranynak: Én bizodalmam!
| هرگز به طلا و نقره تکیه نکرده‌ام |
25 Ha örültem azon, hogy nagy a gazdagságom, és hogy sokat szerzett az én kezem;
| و شادی من متکی به مال و ثروت نبوده است. |
26 Ha néztem a napot, mikor fényesen ragyogott, és a holdat, mikor méltósággal haladt,
| هرگز فریفتهٔ خورشید تابان و ماه درخشان نشده‌ام و آنها را از دور نبوسیده و پرستش نکرده‌ام؛ |
27 És az én szívem titkon elcsábult, és szájammal megcsókoltam a kezemet:
28 Ez is biró elé tartozó bűn volna, mert ámítottam volna az Istent oda fent!
| چون اگر مرتکب چنین کارهایی شده بودم مفهومش این بود که خدای متعال را انکار کرده‌ام، و چنین گناهی بی‌سزا نمی‌ماند. |
29 Ha örvendeztem az engem gyűlölőnek nyomorúságán, és ugráltam örömömben, hogy azt baj érte;
| هرگز از مصیبت دشمن شادی نکرده‌ام، |
30 (De nem engedtem, hogy szájam vétkezzék azzal, hogy átkot kérjek az ő lelkére!)
| هرگز آنها را نفرین نکرده‌ام و زبانم را از این گناه باز داشته‌ام. |
31 Ha nem mondták az én sátorom cselédei: Van-é, a ki az ő húsával jól nem lakott?
| هرگز نگذاشته‌ام خدمتگزارانم گرسنه بمانند. |
32 (A jövevény nem hált az utczán, ajtóimat az utas előtt megnyitám.)
| هرگز نگذاشته‌ام غریبه‌ای شب را در کوچه بخوابد، بلکه در خانهٔ خود را به روی او باز گذاشته‌ام. |
33 Ha emberi módon eltitkoltam vétkemet, keblembe rejtve bűnömet:
| هرگز مانند دیگران به خاطر ترس از سرزنش مردم، سعی نکرده‌ام گناهانم را پنهان سازم و خاموش در داخل خانهٔ خود بنشینم. |
34 Bizony akkor tarthatnék a nagy tömegtől, rettegnem kellene nemzetségek megvetésétől; elnémulnék és az ajtón sem lépnék ki!
35 Oh, bárcsak volna valaki, a ki meghallgatna engem! Ímé, ez a végszóm: a Mindenható feleljen meg nékem; és írjon könyvet ellenem az én vádlóm.
| ای کاش کسی پیدا می‌شد که به حرفهایم گوش بدهد! من دفاعیهٔ خود را تقدیم می‌کنم. بگذار قادر مطلق جواب مرا بدهد و اتهاماتی را که به من نسبت داده شده به من نشان دهد، |
36 Bizony én azt a vállamon hordanám, és korona gyanánt a fejemre tenném!
| و من آنها را مانند تاجی بر سر می‌گذارم! |
37 Lépteimnek számát megmondanám néki, mint egy fejedelem, úgy járulnék hozzá!
| تمام کارهایی را که کرده‌ام برای او تعریف می‌کنم و سربلند در حضور او می‌ایستم. |
38 Ha földem ellenem kiáltott és annak barázdái együtt siránkoztak;
| اگر زمینی که در آن کشت می‌کنم مرا متهم سازد به اینکه صاحبش را کشته‌ام و آن را تصاحب کرده‌ام تا از محصولش استفاده برم، |
39 Ha annak termését fizetés nélkül ettem, vagy gazdájának lelkét kioltottam:
40 Búza helyett tövis teremjen és árpa helyett konkoly! Itt végződnek a Jób beszédei.
| باشد که در آن زمین به جای گندم، خار و به عوض جو، علفهای هرز بروید. پایان سخنان ایوب. |
