Jób 30

1 Most pedig nevetnek rajtam, a kik fiatalabbak nálam a kiknek atyjokat az én juhaimnak komondorai közé sem számláltam volna.

۱ «و اما الان کسانی که از من خردسالترندبر من استهزا می‌کنند، که کراهت می‌داشتم از اینکه پدران ایشان را با سگان گله خود بگذارم.

2 Mire való lett volna nékem még kezök ereje is? Rájok nézve a vénség elveszett!

۲ قوت دستهای ایشان نیز برای من چه فایده داشت؟ کسانی که توانایی ایشان ضایع شده بود،

3 Szükség és éhség miatt összeaszottak, a kik a kopár földet futják, a sötét, sivatag pusztaságot.

۳ از احتیاج و قحطی بی‌تاب شده، زمین خشک را در ظلمت خرابی و ویرانی می‌خاییدند.

4 A kik keserű füvet tépnek a bokor mellett, és rekettyegyökér a kenyerök.

۴ خبازی را در میان بوته‌ها می‌چیدند، و ریشه شورگیاه نان ایشان بود.

5 Az emberek közül kiűzik őket, úgy hurítják őket, mint a tolvajt.

۵ از میان (مردمان ) رانده می‌شدند. از عقب ایشان مثل دزدان، هیاهومی کردند.

6 Félelmetes völgyekben kell lakniok, a földnek és szikláknak hasadékaiban.

۶ در گریوه های وادیها ساکن می‌شدند. در حفره های زمین و در صخره‌ها.

7 A bokrok között ordítanak, a csalánok alatt gyülekeznek.

۷ در میان بوته‌ها عرعر می‌کردند، زیر خارها با هم جمع می‌شدند.

8 Esztelen legények, sőt becstelen fiak, a kiket kivertek az országból.

۸ ابنای احمقان و ابنای مردم بی‌نام، بیرون از زمین رانده می‌گردیدند.

9 És most ezeknek lettem gúnydalává, nékik levék beszédtárgyuk!

۹ و اما الان سرود ایشان شده‌ام و از برای ایشان ضرب‌المثل گردیده‌ام.

10 Útálnak engem, messze távoznak tőlem, és nem átalanak pökdösni előttem.

۱۰ مرا مکروه داشته، از من دورمی شوند، و از آب دهان بر رویم انداختن، بازنمی ایستند.

11 Sőt leoldják kötelöket és bántalmaznak engem, és a zabolát előttem kivetik.

۱۱ چونکه زه را بر من باز کرده، مرامبتلا ساخت. پس لگام را پیش رویم رها کردند.

12 Jobb felől ifjak támadnak ellenem, gáncsot vetnek lábaimnak, és ösvényt törnek felém, hogy megrontsanak.

۱۲ از طرف راست من انبوه عوام الناس برخاسته، پاهایم را از پیش در می‌برند، و راههای هلاکت خویش را بر من مهیا می‌سازند.

13 Az én útamat elrontják, romlásomat öregbítik, nincsen segítség ellenök.

۱۳ راه مرا خراب کرده، به اذیتم اقدام می‌نمایند، و خود معاونی ندارند.

14 Mint valami széles résen, úgy rontanak elő, pusztulás között hömpölyögnek ide.

۱۴ گویا از ثلمه های وسیع می‌آیند، و ازمیان خرابه‌ها بر من هجوم می‌آورند.

15 Rettegések fordultak ellenem, mint vihar űzik el tisztességemet, boldogságom eltünt, mint a felhő.

۱۵ ترسها برمن برگشته، آبروی مرا مثل باد تعاقب می‌کنند، و فیروزی من مثل ابر می‌گذرد.

16 Mostan azért enmagamért ontja ki magát lelkem; nyomorúságnak napjai fognak meg engem.

۱۶ و الان جانم بر من ریخته شده است، و روزهای مصیبت، مرا گرفتارنموده است.

17 Az éjszaka meglyuggatja csontjaimat bennem, és nem nyugosznak az én inaim.

۱۷ شبانگاه استخوانهایم در اندرون من سفته می‌شود، و پیهایم آرام ندارد.

18 A sok erőlködés miatt elváltozott az én ruházatom; úgy szorít engem, mint a köntösöm galléra.

۱۸ ازشدت سختی لباسم متغیر شده است، و مرا مثل گریبان پیراهنم تنگ می‌گیرد.

19 A sárba vetett engem, hasonlóvá lettem porhoz és hamuhoz.

۱۹ مرا در گل انداخته است، که مثل خاک و خاکستر گردیده‌ام.

20 Kiáltok hozzád, de nem felelsz; megállok és csak nézel reám!

۲۰ «نزد تو تضرع می‌نمایم و مرا مستجاب نمی کنی، و برمی خیزم و بر من نظر نمی اندازی.

21 Kegyetlenné változtál irántam; kezed erejével harczolsz ellenem.

۲۱ خویشتن را متبدل ساخته، بر من بیرحم شده‌ای، با قوت دست خود به من جفا می‌نمایی.

22 Felemelsz, szélnek eresztesz engem, és széttépsz engem a viharban.

۲۲ مرا به باد برداشته، برآن سوار گردانیدی، و مرادر تندباد پراکنده ساختی.

23 Hiszen tudtam, hogy visszatérítesz engem a halálba, és a minden élő gyülekező házába;

۲۳ زیرا می‌دانم که مرابه موت باز خواهی گردانید، و به خانه‌ای که برای همه زندگان معین است.

24 De a roskadóban levő ne nyujtsa-é ki kezét? Avagy ha veszendőben van, ne kiáltson-é segítségért?

۲۴ یقین بر توده ویران دست خود را دراز نخواهد کرد، و چون کسی دربلا گرفتار شود، آیا به این سبب استغاثه نمی کند؟

25 Avagy nem sírtam-é azon, a kinek kemény napja volt; a szűkölködő miatt nem volt-é lelkem szomorú?

۲۵ آیا برای هر مستمندی گریه نمی کردم، و دلم به جهت مسکین رنجیده نمی شد.

26 Bizony jót reméltem és rossz következék, világosságot vártam és homály jöve.

۲۶ لکن چون امید نیکویی داشتم بدی آمد، و چون انتظار نورکشیدم ظلمت رسید.

27 Az én bensőm forr és nem nyugoszik; megrohantak engem a nyomorúságnak napjai.

۲۷ احشایم می‌جوشد وآرام نمی گیرد، و روزهای مصیبت مرا درگرفته است.

28 Feketülten járok, de nem a nap hősége miatt; felkelek a gyülekezetben és kiáltozom.

۲۸ ماتم‌کنان بی‌آفتاب گردش می‌کنم و درجماعت برخاسته، تضرع می‌نمایم.

29 Atyjok fiává lettem a sakáloknak, és társokká a strucz madaraknak.

۲۹ برادرشغالان شده‌ام، و رفیق شترمرغ گردیده‌ام.

30 Bőröm feketülten hámlik le rólam, és csontom elég a hőség miatt.

۳۰ پوست من سیاه گشته، از من می‌ریزد، واستخوانهایم از حرارت سوخته گردیده است.

31 Hegedűm sírássá változék, sípom pedig jajgatók szavává.

۳۱ بربط من به نوحه گری مبدل شده و نای من به آواز گریه کنندگان.