< Jób 26 >
1 Jób pedig felele, és monda:
Аюп [Билдадқа] җававән мундақ деди: —
2 Bezzeg jól segítettél a tehetetlenen, meggyámolítottad az erőtelen kart!
«Мағдурсиз кишигә қалтис ярдәмләрни беривәттиң! Биләклири күчсиз адәмни карамәт қутқузувәттиң!
3 Bezzeg jó tanácsot adtál a tudatlannak, és sok értelmet tanusítottál!
Әқли йоқ кишигә қалтис несиһәтләрни қиливәттиң! Вә униңға аламәт билимләрни намайән қиливәттиң!
4 Kivel beszélgettél, és kinek a lelke jött ki belőled?
Сән зади кимниң мәдити билән бу сөзләрни қилдиң? Сәндин чиқиватқини кимниң роһи?
5 A halottak is megremegnek tőle; a vizek alatt levők és azok lakói is.
— «Әрваһлар, йәни су астидикиләр, Шундақла у йәрдә барлиқ туруватқанлар толғинип кетиду;
6 Az alvilág mezítelen előtte, és eltakaratlan a holtak országa. (Sheol )
Бәрһәқ, [Худаниң] алдида тәһтисараму йепинчисиз көрүниду, Һалакәтниңму япқучи йоқтур. (Sheol )
7 Ő terjeszti ki északot az üresség fölé és függeszti föl a földet a semmiség fölé.
У [йәрниң] шималий [қутупини] аләм бошлуғиға созған, У йәр [шарини] бошлуқ ичидә муәлләқ қилған;
8 Ő köti össze felhőibe a vizeket úgy, hogy a felhő alattok meg nem hasad.
У суларни қоюқ булутлири ичигә жиғиду, Булут уларниң еғирлиғи биләнму житилип кәтмәйду.
9 Ő rejti el királyi székének színét, felhőjét fölibe terítvén.
У айниң йүзини япиду, У булутлири билән уни тосиду.
10 Ő szab határt a víz színe fölé – a világosságnak és setétségnek elvégződéséig.
У суларниң үстигә чәмбәр сизип қойған, Буниң билән У йоруқлуқ һәм қараңғулуқниң чегарасини бекиткән.
11 Az egek oszlopai megrendülnek, és düledeznek fenyegetéseitől.
Асманларниң түврүклири тәврәп кетиду, Униң әйивини аңлапла алақзадә болуп кетиду.
12 Erejével felriasztja a tengert, és bölcseségével megtöri Ráhábot.
У деңизни қудрити билән тиничландуриду; Өз һекмити билән Раһабни парә-парә қилип янҗиветиду.
13 Lehelletével megékesíti az eget, keze átdöfi a futó kígyót.
Униң Роһи билән асманлар безәлгән, Униң қоли тез қачқан әҗдиһани санҗийду.
14 Ímé, ezek az ő útainak részei, de mily kicsiny rész az, a mit meghallunk abból! Ám az ő hatalmának mennydörgését ki érthetné meg?
Мана, бу ишлар пәқәт униң қилғанлириниң кичиккинә бир қисмидур, халас; Униң сөз-каламидин аңлаватқинимиз наһайити пәс бир шивирлаш, халас! Униң пүткүл зор қудритиниң гүлдүрмамисини болса кимму чүшинәлисун?!».