Jób 25

1 Felele pedig a Sukhból való Bildád, és monda:

١ فَقَالَ بِلْدَدُ الشُّوحِيُّ:

2 Hatalom és fenség az övé, a ki békességet szerez az ő magasságaiban.

٢ «لِلهِ السُّلْطَانُ وَالْهَيْبَةُ، يَصْنَعُ السَّلامَ فِي أَعَالِيهِ.

3 Van-é száma az ő sereginek, és kire nem kél fel az ő világossága?

٣ هَلْ مِنْ إِحْصَاءٍ لأَجْنَادِهِ، وَعَلَى مَنْ لَا يُشْرِقُ نُورُهُ؟

4 Hogy-hogy lehetne igaz a halandó Isten előtt, hogyan lehetne tiszta, a ki asszonytól született?

٤ فَكَيْفَ يَتَبَرَّرُ الإِنْسَانُ عِنْدَ اللهِ، وَكَيْفَ يَزْكُو مَوْلُودُ الْمَرْأَةِ؟

5 Nézd a holdat, az sem ragyogó, még a csillagok sem tiszták az ő szemei előtt.

٥ فَإِنْ كَانَ الْقَمَرُ لَا يُضِيءُ، وَالْكَوَاكِبُ غَيْرَ نَقِيَّةٍ فِي عَيْنَيْهِ،

6 Mennyivel kevésbé a halandó, a ki féreg, és az embernek fia, a ki hernyó.

٦ فَكَمْ بِالْحَرِيِّ الإِنْسَانُ الرِّمَّةُ وَابْنُ آدَمَ الدُّودُ؟»