Jób 25

1 Felele pedig a Sukhból való Bildád, és monda:

١ فَأَجَابَ بِلْدَدُ ٱلشُّوحِيُّ وَقَالَ:

2 Hatalom és fenség az övé, a ki békességet szerez az ő magasságaiban.

٢ «ٱلسُّلْطَانُ وَٱلْهَيْبَةُ عِنْدَهُ. هُوَ صَانِعُ ٱلسَّلَامِ فِي أَعَالِيهِ.

3 Van-é száma az ő sereginek, és kire nem kél fel az ő világossága?

٣ هَلْ مِنْ عَدَدٍ لِجُنُودِهِ؟ وَعَلَى مَنْ لَا يُشْرِقُ نُورُهُ؟

4 Hogy-hogy lehetne igaz a halandó Isten előtt, hogyan lehetne tiszta, a ki asszonytól született?

٤ فَكَيْفَ يَتَبَرَّرُ ٱلْإِنْسَانُ عِنْدَ ٱللهِ؟ وَكَيْفَ يَزْكُو مَوْلُودُ ٱلْمَرْأَةِ؟

5 Nézd a holdat, az sem ragyogó, még a csillagok sem tiszták az ő szemei előtt.

٥ هُوَذَا نَفْسُ ٱلْقَمَرِ لَا يُضِيءُ، وَٱلْكَوَاكِبُ غَيْرُ نَقِيَّةٍ فِي عَيْنَيْهِ.

6 Mennyivel kevésbé a halandó, a ki féreg, és az embernek fia, a ki hernyó.

٦ فَكَمْ بِٱلْحَرِيِّ ٱلْإِنْسَانُ ٱلرِّمَّةُ، وَٱبْنُ آدَمَ ٱلدُّودُ؟».