Jób 23
1 Felele pedig Jób, és monda:
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 Még most is keserű az én beszédem; súlyosabb rajtam a csapás, ha panaszkodom.
Również dziś moja skarga jest gorzka, [choć] moje nieszczęście jest cięższe niż moje jęki.
3 Oh ha tudnám, hogy megtalálom őt, elmennék szinte az ő székéig.
O gdybym wiedział, gdzie mógłbym go znaleźć, udałbym się aż do jego tronu.
4 Elébe terjeszteném ügyemet, számat megtölteném mentő erősségekkel.
Przedstawiłbym mu [swoją] sprawę, a moje usta napełniłbym dowodami;
5 Hadd tudnám meg, mely szavakkal felelne nékem; hadd érteném meg, mit szólana hozzám.
Poznałbym słowa jego odpowiedzi i zrozumiałbym, co chce mi powiedzieć.
6 Vajjon erejének nagy volta szerint perelne-é velem? Nem; csak figyelmezne reám!
Czy w swojej wielkiej mocy będzie się spierał ze mną? Nie, raczej sam doda mi [siły].
7 Ott egy igaz perelne ő vele; azért megszabadulhatnék birámtól örökre!
Tam człowiek prawy rozprawiałby z nim, a ja na zawsze byłbym wolny od mojego sędziego.
8 Ámde kelet felé megyek és nincsen ő, nyugot felé és nem veszem őt észre.
[Ale] oto idę prosto, a jego nie ma; cofam się, a nie dostrzegam go.
9 Bal kéz felől cselekszik, de meg nem foghatom; jobb kéz felől rejtőzködik és nem láthatom.
[Idę] w lewo, gdzie on działa, a nie oglądam go; idę na prawo, a nie widzę go.
10 De ő jól tudja az én utamat. Ha megvizsgálna engem, úgy kerülnék ki, mint az arany.
Gdyż on zna drogę, którą kroczę; kiedy mnie doświadczy, wyjdę jak złoto.
11 Lábam az ő nyomdokát követte; utát megőriztem és nem hajoltam el.
Moja noga trzymała się jego śladu, przestrzegałem jego drogi i nie zbaczałem [z niej].
12 Az ő ajakinak parancsolatától sem tértem el; szájának beszédeit többre becsültem, mint életem táplálékát.
Od przykazania jego ust nie odchodziłem; ceniłem słowa jego ust bardziej niż mój własny [pokarm].
13 Ő azonban megmarad egy mellett. Kicsoda téríthetné el őt? És a mit megkiván lelke, azt meg is teszi.
Lecz on jest [niezmienny], któż go odwróci? Czego bowiem jego dusza zapragnie, to uczyni;
14 Bizony végbe viszi, a mi felőlem elrendeltetett, és ilyen még sok van ő nála.
Bo on wykona, co postanowił o mnie; u niego jest wiele takich [przykładów].
15 Azért rettegek az ő színe előtt, és ha csak rá gondolok is, félek tőle.
Dlatego drżę przed jego obliczem; gdy to rozważam, lękam się go.
16 Mert Isten félemlítette meg az én szívemet, a Mindenható rettentett meg engem.
Bóg osłabił moje serce, Wszechmocny mnie zatrwożył.
17 Miért is nem pusztultam el e sötétség előtt, vagy miért nem takarta el előlem e homályt?!
O mało bowiem nie zginąłem od ciemności, [nie] zakrył mroku przed moim obliczem.
