< Jób 22 >

1 Felele pedig a Témánból való Elifáz, és monda:
آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد:
2 Az Istennek használ-é az ember? Sőt önmagának használ az okos!
آیا از انسان فایده‌ای به خدا می‌رسد؟ حتی از خردمندترین انسانها نیز فایده‌ای به او نمی‌رسد!
3 Gyönyörűségére van-é az a Mindenhatónak, ha te igaz vagy; avagy nyereség-é, hogy feddhetetlenül jársz?
اگر تو عادل و درستکار باشی آیا نفع آن به خدای قادرمطلق می‌رسد؟
4 A te isteni félelmedért fedd-é téged, és azért perel-é veled?
اگر تو خداترس باشی آیا او تو را مجازات می‌کند؟
5 Avagy nem sok-é a te gonoszságod, és nem véghetetlen-é a te hamisságod?
هرگز! مجازات تو برای شرارت و گناهان بی‌شماری است که در زندگی مرتکب شده‌ای!
6 Hiszen zálogot vettél a te atyádfiától méltatlanul, és a szegényeket mezítelenekké tetted.
از دوستانت که به تو مقروض بودند تمام لباسهایشان را گرو گرفتی و تمام دارایی آنها را تصاحب کردی.
7 Az eltikkadtnak vizet sem adtál inni, és az éhezőtől megtagadtad a kenyeret.
به تشنگان آب نداده‌ای و شکم گرسنگان را سیر نکرده‌ای،
8 A ki hatalmas volt, azé vala az ország, és a ki nagytekintélyű volt, az lakik vala rajta.
هر چند تو آدم توانگر و ثروتمندی بودی و املاک زیادی داشتی.
9 Az özvegyeket üres kézzel bocsátottad el, és az árváknak karjai eltörettek.
بیوه‌زنان را دست خالی از پیش خود راندی و بازوی یتیمان را شکستی.
10 Azért vett körül téged a veszedelem, és rettegtet téged hirtelen való rettegés;
برای همین است که اکنون دچار دامها و ترسهای غیرمنتظره شده‌ای و ظلمت و امواج وحشت، تو را فرا گرفته‌اند.
11 Avagy a setétség, hogy ne láthass, és a vizek árja, a mely elborít!
12 Hát nem olyan magas-é Isten, mint az egek? És lásd, a csillagok is ott fent mily igen magasak!
خدا بالاتر از آسمانها و بالاتر از بلندترین ستارگان است.
13 És mégis azt mondod: Mit tud az Isten; megítélheti-é, a mi a homály mögött van?
ولی تو می‌گویی: «خدا چگونه می‌تواند از پس ابرهای تیره، اعمال مرا مشاهده و داوری کند؟
14 Sűrű felhők leplezik el őt és nem lát, és az ég körületén jár.
ابرها او را احاطه کرده‌اند و او نمی‌تواند ما را ببیند. او در آن بالا، بر گنبد آسمان حرکت می‌کند.»
15 Az ősvilág ösvényét követed-é, a melyen az álnok emberek jártak;
آیا می‌خواهی به راهی بروی که گناهکاران در گذشته از آن پیروی کرده‌اند؟
16 A kik időnap előtt ragadtattak el, és alapjokat elmosta a víz?!
همچون کسانی که اساس زندگیشان فرو ریخت و نابهنگام مردند؟
17 A kik azt mondják vala Istennek: Távozzál el tőlünk! És mit cselekedék velök a Mindenható?
زیرا به خدای قادر مطلق گفتند: «ای خدا از ما دور شو! تو چه کاری می‌توانی برای ما انجام دهی؟»
18 Ő pedig megtöltötte házaikat jóval. De az istentelenek tanácsa távol legyen tőlem.
در حالی که خدا خانه‌هایشان را سرشار از برکت ساخته بود. بنابراین من خود را از راههای شریران دور نگه خواهم داشت.
19 Látják ezt az igazak és örülnek rajta, az ártatlan pedig csúfolja őket:
درستکاران و بی‌گناهان هلاکت شریران را می‌بینند و شاد شده، می‌خندند و می‌گویند: «دشمنان ما از بین رفتند و اموالشان در آتش سوخت.»
20 Valósággal kigyomláltatott a mi ellenségünk, és az ő maradékjokat tűz emészti meg!
21 Bízd csak azért magadat ő reá és légy békességben: ezekből jó származik reád.
ای ایوب، از مخالفت با خدا دست بردار و با او صلح کن تا لطف او شامل حال تو شود.
22 Végy csak oktatást az ő szájából, és vésd szívedbe az ő beszédeit!
دستورهای او را بشنو و آنها را در دل خود جای بده.
23 Ha megtérsz a Mindenhatóhoz, megépíttetel, és az álnokságot távol űzöd a te sátorodtól.
اگر به سوی خدای قادرمطلق بازگشت نموده، تمام بدیها را از خانهٔ خود دور کنی، آنگاه زندگی تو همچون گذشته سروسامان خواهد گرفت.
24 Vesd a porba a nemes érczet, és a patakok kavicsába az ofiri aranyat:
اگر طمع را از خود دور کنی و طلای خود را دور بریزی،
25 És akkor a Mindenható lesz a te nemes érczed és a te ragyogó ezüstöd.
آنگاه خدای قادر مطلق خودش طلا و نقرهٔ خالص برای تو خواهد بود!
26 Bizony akkor a Mindenhatóban gyönyörködöl, és a te arczodat Istenhez emeled.
به او اعتماد خواهی کرد و از وجود او لذت خواهی برد.
27 Hozzá könyörögsz és meghallgat téged, és lefizeted fogadásaidat.
نزد او دعا خواهی نمود و او دعای تو را اجابت خواهد کرد و تو تمام نذرهایت را به جا خواهی آورد.
28 Mihelyt valamit elgondolsz, sikerül az néked, és a te utaidon világosság fénylik.
دست به هر کاری بزنی موفق خواهی شد و بر راههایت همیشه نور خواهد تابید.
29 Hogyha megaláznak, felmagasztalásnak mondod azt, és ő az alázatost megtartja.
وقتی کسی به زیر کشیده می‌شود، تو می‌گویی: «بلندش کن!» و او افتاده را نجات می‌بخشد.
30 Megszabadítja a nem ártatlant is, és pedig a te kezeidnek tisztaságáért szabadul meg az.
پس اگر فروتن شده، خود را از گناه پاکسازی او تو را خواهد رهانید.

< Jób 22 >