Jób 22
1 Felele pedig a Témánból való Elifáz, és monda:
Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:
2 Az Istennek használ-é az ember? Sőt önmagának használ az okos!
Ĉu Dion povas instrui homo? Ĉu povas Lin instrui eĉ saĝulo?
3 Gyönyörűségére van-é az a Mindenhatónak, ha te igaz vagy; avagy nyereség-é, hogy feddhetetlenül jársz?
Ĉu por la Plejpotenculo tio estas utila, se vi estas virta? Kaj ĉu Li havas profiton de tio, se via konduto estas pia?
4 A te isteni félelmedért fedd-é téged, és azért perel-é veled?
Ĉu pro timo antaŭ vi Li disputos kun vi, Iros kun vi al juĝo?
5 Avagy nem sok-é a te gonoszságod, és nem véghetetlen-é a te hamisságod?
Via malvirteco estas ja granda, Kaj viaj malbonagoj ne havas finon.
6 Hiszen zálogot vettél a te atyádfiától méltatlanul, és a szegényeket mezítelenekké tetted.
Vi prenis de viaj fratoj garantiaĵon vane, De preskaŭ-nuduloj vi deprenis la vestojn;
7 Az eltikkadtnak vizet sem adtál inni, és az éhezőtől megtagadtad a kenyeret.
Al laculo vi ne donis akvon por trinki, Kaj al malsatulo vi rifuzis panon;
8 A ki hatalmas volt, azé vala az ország, és a ki nagytekintélyű volt, az lakik vala rajta.
Per forta brako vi akiris teron, Kaj dank’ al eminenteco vi loĝis sur ĝi;
9 Az özvegyeket üres kézzel bocsátottad el, és az árváknak karjai eltörettek.
Vidvinojn vi foririgis kun nenio, Kaj la brakojn de orfoj vi frakasis.
10 Azért vett körül téged a veszedelem, és rettegtet téged hirtelen való rettegés;
Pro tio ĉirkaŭe de vi estas kaptiloj, Kaj subita teruro vin timigas.
11 Avagy a setétség, hogy ne láthass, és a vizek árja, a mely elborít!
Aŭ pro mallumo vi nenion vidas, Kaj multego da akvo vin kovris?
12 Hát nem olyan magas-é Isten, mint az egek? És lásd, a csillagok is ott fent mily igen magasak!
Ĉu ne estas Dio tie alte en la ĉielo? Rigardu la stelojn, kiel alte ili estas.
13 És mégis azt mondod: Mit tud az Isten; megítélheti-é, a mi a homály mögött van?
Kaj vi diras: Kion scias Dio? Ĉu Li povas juĝi en mallumo?
14 Sűrű felhők leplezik el őt és nem lát, és az ég körületén jár.
La nuboj kovras Lin, kaj Li ne vidas; Kaj Li nur rondiras en la rondo de la ĉielo.
15 Az ősvilág ösvényét követed-é, a melyen az álnok emberek jártak;
Ĉu vi konservas la vojon antikvan, Kiun iradis homoj malpiaj,
16 A kik időnap előtt ragadtattak el, és alapjokat elmosta a víz?!
Kiuj estis kaptitaj antaŭtempe, Kaj kies grundo disverŝiĝis kiel rivero,
17 A kik azt mondják vala Istennek: Távozzál el tőlünk! És mit cselekedék velök a Mindenható?
Kiuj parolis al Dio: Foriru de ni! Kion povas fari al ni la Plejpotenculo?
18 Ő pedig megtöltötte házaikat jóval. De az istentelenek tanácsa távol legyen tőlem.
Kvankam Li plenigis iliajn domojn per bonaĵo. Sed la pensmaniero de malvirtuloj estas malproksima de mi.
19 Látják ezt az igazak és örülnek rajta, az ártatlan pedig csúfolja őket:
La virtuloj vidos kaj ĝojos; La senkulpulo mokos ilin:
20 Valósággal kigyomláltatott a mi ellenségünk, és az ő maradékjokat tűz emészti meg!
Certe malaperis nia kontraŭulo, Kaj kio restis, tion ekstermis fajro.
21 Bízd csak azért magadat ő reá és légy békességben: ezekből jó származik reád.
Interkonsentu do kun Li, kaj vi havos pacon; Per tio venos al vi bono.
22 Végy csak oktatást az ő szájából, és vésd szívedbe az ő beszédeit!
Prenu el Lia buŝo instruon, Kaj metu Liajn vortojn en vian koron.
23 Ha megtérsz a Mindenhatóhoz, megépíttetel, és az álnokságot távol űzöd a te sátorodtól.
Se vi revenos al la Plejpotenculo, vi estos konstruita; Forigu malpiaĵon el via tendo.
24 Vesd a porba a nemes érczet, és a patakok kavicsába az ofiri aranyat:
Ĵetu en la polvon la multekostan metalon, Kaj la Ofiran oron sur la ŝtonojn de la torentoj;
25 És akkor a Mindenható lesz a te nemes érczed és a te ragyogó ezüstöd.
Tiam la Plejpotenculo estos via oro kaj via brilanta arĝento;
26 Bizony akkor a Mindenhatóban gyönyörködöl, és a te arczodat Istenhez emeled.
Ĉar tiam vi havos vian plezuron en la Plejpotenculo, Kaj vi levos al Dio vian vizaĝon;
27 Hozzá könyörögsz és meghallgat téged, és lefizeted fogadásaidat.
Vi preĝos al Li, kaj Li vin aŭskultos; Kaj viajn sanktajn promesojn vi plenumos;
28 Mihelyt valamit elgondolsz, sikerül az néked, és a te utaidon világosság fénylik.
Se vi ion decidos, ĝi plenumiĝos ĉe vi; Kaj super viaj vojoj brilos lumo.
29 Hogyha megaláznak, felmagasztalásnak mondod azt, és ő az alázatost megtartja.
Ĉar tiujn, kiuj humiliĝis, Li altigos; Kaj kiu mallevas la okulojn, tiu estos savita.
30 Megszabadítja a nem ártatlant is, és pedig a te kezeidnek tisztaságáért szabadul meg az.
Ankaŭ tiun, kiu ne estis senkulpa, Li savos; Tia estos savita pro la pureco de viaj manoj.
