Jób 19
1 Felele pedig Jób, és monda:
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 Meddig búsítjátok még a lelkemet, és kínoztok engem beszéddel?
Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
3 Tízszer is meggyaláztatok már engem; nem pirultok, hogy így erősködtök ellenem?
Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
4 Még ha csakugyan tévedtem is, tévedésem énmagamra hárul.
A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
5 Avagy csakugyan pöffeszkedni akartok ellenem, és feddődni az én gyalázatom felett?
A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
6 Tudjátok meg hát, hogy Isten alázott meg engem, és az ő hálójával ő vett engem körül.
Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
7 Ímé, kiáltozom az erőszak miatt, de meg nem hallgattatom, segélyért kiáltok, de nincsen igazság.
Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
8 Utamat úgy elgátolta, hogy nem mehetek át rajta, és az én ösvényemre sötétséget vetett.
Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
9 Tisztességemből kivetkőztetett, és fejemnek koronáját elvevé.
Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
10 Megronta köröskörül, hogy elveszszek, és reménységemet, mint a fát, letördelé.
Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
11 Felgerjesztette haragját ellenem, és úgy bánt velem, mint ellenségeivel.
Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
12 Seregei együtt jövének be és utat csinálnak ellenem, és az én sátorom mellett táboroznak.
Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
13 Atyámfiait távol űzé mellőlem, barátaim egészen elidegenedtek tőlem.
Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
14 Rokonaim visszahúzódtak, ismerőseim pedig elfelejtkeznek rólam.
Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
15 Házam zsellérei és szolgálóim idegennek tartanak engem, jövevény lettem előttök.
Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
16 Ha a szolgámat kiáltom, nem felel, még ha könyörgök is néki.
Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
17 Lehelletem idegenné lett házastársam előtt, s könyörgésem az én ágyékom magzatai előtt.
Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
18 Még a kisdedek is megvetnek engem, ha fölkelek, ellenem szólnak nékem.
Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
19 Megútált minden meghitt emberem; a kiket szerettem, azok is ellenem fordultak.
Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
20 Bőrömhöz és húsomhoz ragadt az én csontom, csak fogam húsával menekültem meg.
Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
21 Könyörüljetek rajtam, könyörüljetek rajtam, oh ti barátaim, mert az Isten keze érintett engem!
Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
22 Miért üldöztök engem úgy, mint az Isten, és mért nem elégesztek meg a testemmel?
Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
23 Oh, vajha az én beszédeim leirattatnának, oh, vajha könyvbe feljegyeztetnének!
Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
24 Vasvesszővel és ónnal örökre kősziklába metszetnének!
Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
25 Mert én tudom, hogy az én megváltóm él, és utoljára az én porom felett megáll.
Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
26 És miután ezt a bőrömet megrágják, testem nélkül látom meg az Istent.
A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
27 A kit magam látok meg magamnak; az én szemeim látják meg, nem más. Az én veséim megemésztettek én bennem;
Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
28 Mert ezt mondjátok: Hogyan fogjuk őt üldözni! látva, hogy a dolog gyökere én bennem rejlik.
Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
29 Féljetek a fegyvertől, mert a fegyver a bűnök miatt való büntetés, hogy megtudjátok, hogy van ítélet!
Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
