Jób 17
1 Lelkem meghanyatlott, napjaim elfogynak, vár rám a sír.
| روحم در هم شکسته، پایان زندگی من فرا رسیده و قبر آماده است تا مرا در خود جای دهد. |
2 Még mindig csúfot űznek belőlem! Szemem az ő patvarkodásuk között virraszt.
| مسخره‌کنندگان دور مرا گرفته‌اند. آنها را در همه جا می‌بینم. |
3 Kezest magadnál rendelj, kérlek, nékem; különben ki csap velem kezet?
| هیچ‌کس بر بی‌گناهی من گواهی نمی‌دهد زیرا تو ای خدا، به ایشان حکمت نداده‌ای تا بتوانند مرا یاری دهند. ای خدا، نگذار آنها پیروز شوند. |
4 Minthogy az ő szívöket elzártad az értelem elől, azért nem is magasztalhatod fel őket.
5 A ki prédává juttatja barátait, annak fiainak szemei elfogyatkoznak.
| کسی که برای منفعت خویش بر ضد دوستانش سخن گوید، فرزندانش کور خواهند شد. |
6 Példabeszéddé tőn engem a népek előtt, és ijesztővé lettem előttök.
| خدا مرا مایهٔ تمسخر مردم گردانیده است و آنها به صورتم تف می‌اندازند. |
7 A bosszúság miatt szemem elhomályosodik, és minden tagom olyan, mint az árnyék.
| چشمانم از گریه تار شده و از من سایه‌ای بیش باقی نمانده است. |
8 Elálmélkodnak ezen a becsületesek, és az ártatlan a képmutató ellen támad.
| مردان درستکار وقتی مرا می‌بینند دچار حیرت می‌شوند. ولی سرانجام آدمهای بی‌گناه بر اشخاص نابکار پیروز خواهند شد، |
9 Ám az igaz kitart az ő útján, és a tiszta kezű ember még erősebbé lesz.
| و پاکان و درستکاران پیش خواهند رفت و قویتر و قویتر خواهند شد. |
10 Nosza hát, térjetek ide mindnyájan; jőjjetek, kérlek, úgy sem találok bölcset köztetek.
| اگر می‌توانید استدلال بهتری ارائه کنید، گرچه در بین شما که مقابل من ایستاده‌اید آدم فهمیده‌ای نمی‌بینم. |
11 Napjaim elmulának, szívemnek kincsei: terveim meghiusulának.
| روزهای من سپری شده، امیدهایم به باد فنا رفته و آرزوهای دلم برآورده نشده است. |
12 Az éjszakát nappallá változtatják, és a világosság csakhamar sötétséggé lesz.
| دوستانم شب را روز و روز را شب می‌گویند! چگونه حقیقت را وارونه جلوه می‌دهند! |
| اگر بمیرم، در تاریکی فرو رفته و قبر را پدر و کرم را مادر و خواهر خود خواهم خواند. (Sheol h7585) |
14 A sírnak mondom: Te vagy az én atyám; a férgeknek pedig: Ti vagytok az én anyám és néném.
15 Hol tehát az én reménységem, ki törődik az én reménységemmel?
| پس امید من کجاست؟ آیا کسی می‌تواند آن را پیدا کند؟ |
