Jób 17

1 Lelkem meghanyatlott, napjaim elfogynak, vár rám a sír.

۱ «روح من تلف شده، و روزهایم تمام گردیده، و قبر برای من حاضر است.

2 Még mindig csúfot űznek belőlem! Szemem az ő patvarkodásuk között virraszt.

۲ به درستی که استهزاکنندگان نزد منند، و چشم من در منازعت ایشان دائم می‌ماند.

3 Kezest magadnál rendelj, kérlek, nékem; különben ki csap velem kezet?

۳ الان گرو بده و به جهت من نزد خود ضامن باش. والا کیست که به من دست دهد؟

4 Minthogy az ő szívöket elzártad az értelem elől, azért nem is magasztalhatod fel őket.

۴ چونکه دل ایشان را از حکمت منع کرده‌ای، بنابراین ایشان را بلند نخواهی ساخت.

5 A ki prédává juttatja barátait, annak fiainak szemei elfogyatkoznak.

۵ کسی‌که دوستان خود را به تاراج تسلیم کند، چشمان فرزندانش تار خواهد شد.

6 Példabeszéddé tőn engem a népek előtt, és ijesztővé lettem előttök.

۶ مرا نزدامت‌ها مثل ساخته است، و مثل کسی‌که بر رویش آب دهان اندازند شده‌ام.

7 A bosszúság miatt szemem elhomályosodik, és minden tagom olyan, mint az árnyék.

۷ چشم من از غصه کاهیده شده است، و تمامی اعضایم مثل سایه گردیده.

8 Elálmélkodnak ezen a becsületesek, és az ártatlan a képmutató ellen támad.

۸ راستان به‌سبب این، حیران می‌مانند وصالحان خویشتن را بر ریاکاران برمی انگیزانند.

9 Ám az igaz kitart az ő útján, és a tiszta kezű ember még erősebbé lesz.

۹ لیکن مرد عادل به طریق خود متمسک می‌شود، و کسی‌که دست پاک دارد، در قوت ترقی خواهدنمود.

10 Nosza hát, térjetek ide mindnyájan; jőjjetek, kérlek, úgy sem találok bölcset köztetek.

۱۰ «اما همه شما برگشته، الان بیایید و در میان شما حکیمی نخواهم یافت.

11 Napjaim elmulának, szívemnek kincsei: terveim meghiusulának.

۱۱ روزهای من گذشته، و قصدهای من و فکرهای دلم منقطع شده است.

12 Az éjszakát nappallá változtatják, és a világosság csakhamar sötétséggé lesz.

۱۲ شب را به روز تبدیل می‌کنند و باوجود تاریکی می‌گویند روشنایی نزدیک است.

13 Ha reménykedem is, a sír már az én házam, a sötétségben vetettem az én ágyamat. (Sheol h7585)

۱۳ وقتی که امید دارم هاویه خانه من می‌باشد، وبستر خود را در تاریکی می‌گسترانم، (Sheol h7585)

14 A sírnak mondom: Te vagy az én atyám; a férgeknek pedig: Ti vagytok az én anyám és néném.

۱۴ و به هلاکت می‌گویم تو پدر من هستی و به کرم که تومادر و خواهر من می‌باشی.

15 Hol tehát az én reménységem, ki törődik az én reménységemmel?

۱۵ پس امید من کجااست؟ و کیست که امید مرا خواهد دید؟

16 Leszáll az majd a sír üregébe, velem együtt nyugoszik a porban. (Sheol h7585)

۱۶ تابندهای هاویه فرو می‌رود، هنگامی که با هم درخاک نزول (نماییم ).» (Sheol h7585)