Jób 17
1 Lelkem meghanyatlott, napjaim elfogynak, vár rám a sír.
Efa ho ritra ny aiko; Efa milopilopy ny androko; Efa miandry ahy ny fasana.
2 Még mindig csúfot űznek belőlem! Szemem az ő patvarkodásuk között virraszt.
Eny, fanesoana tokoa no manodidina ahy, ary tsy maintsy mijery ny filany ady amiko aho.
3 Kezest magadnál rendelj, kérlek, nékem; különben ki csap velem kezet?
Masìna Hianao, aoka ny tenanao ihany no hiantoka ahy aminao; Fa iza moa no hety hiantoka ahy?
4 Minthogy az ő szívöket elzártad az értelem elől, azért nem is magasztalhatod fel őket.
Fa ny fon’ ireto dia voahidinao tsy hidiran’ ny fahalalana; koa izany no tsy hanandratanao azy.
5 A ki prédává juttatja barátait, annak fiainak szemei elfogyatkoznak.
Izay manolotra ny sakaizany ho babo, dia ho pahina kosa ny mason’ ny zanany.
6 Példabeszéddé tőn engem a népek előtt, és ijesztővé lettem előttök.
Ary efa nanao ahy ho ambentinteny amin’ ny firenena Izy, ka rorany mandrakariva ny tavako.
7 A bosszúság miatt szemem elhomályosodik, és minden tagom olyan, mint az árnyék.
Efa pahina ny masoko noho ny alahelo; Ary efa toy ny aloka ny momba ny tenako rehetra.
8 Elálmélkodnak ezen a becsületesek, és az ártatlan a képmutató ellen támad.
Ankona noho izany ny olona mahitsy, ary ny tsy manan-tsiny mihendratra mahita ny mpihatsaravela-tsihy.
9 Ám az igaz kitart az ő útján, és a tiszta kezű ember még erősebbé lesz.
Fa ny marina mifikitra tsara amin’ ny halehany, ary izay madio tanana no hitombo hery.
10 Nosza hát, térjetek ide mindnyájan; jőjjetek, kérlek, úgy sem találok bölcset köztetek.
Avia avokoa indray ary ianareo rehetra tsy mahita izay olon-kendry eo aminareo aho.
11 Napjaim elmulának, szívemnek kincsei: terveim meghiusulának.
Mihelina ny androko, voaongotra ny fikasako. Dia izay hevitra fikirin’ ny foko indrindra;
12 Az éjszakát nappallá változtatják, és a világosság csakhamar sötétséggé lesz.
Ny alina ataon’ ireny ho antoandro, ary ny mazava ho efa akaiky, nefa tamy ihany ny maizina.
Raha mbola misy antenaiko, dia ny fiainan-tsi-hita fonenako ihany; Ao amin’ ny maizina no hamelarako ny fandriako. (Sheol h7585)
14 A sírnak mondom: Te vagy az én atyám; a férgeknek pedig: Ti vagytok az én anyám és néném.
Ny fasana no nantsoiko hoe: Raiko ianao; Ary ny kankana: Reniko sy anabaviko ianao.
15 Hol tehát az én reménységem, ki törődik az én reménységemmel?
Fa aiza ary ny fanantenako? Ary iza no mahita azy?
