< Jób 17 >
1 Lelkem meghanyatlott, napjaim elfogynak, vár rám a sír.
Taqətim kəsilir, günlərim batır, Məni məzar gözləyir.
2 Még mindig csúfot űznek belőlem! Szemem az ő patvarkodásuk között virraszt.
Həqiqətən, ətrafıma rişxəndçilər yığılır, Gözüm onların düşmənçiliyini görür.
3 Kezest magadnál rendelj, kérlek, nékem; különben ki csap velem kezet?
Ey Allah, Öz hüzurunda mənə zəmanət ver. Başqa kim var ki, mənə zamin dursun?
4 Minthogy az ő szívöket elzártad az értelem elől, azért nem is magasztalhatod fel őket.
Çünki onların qəlbini anlayış üçün bağladın, Ona görə onlara zəfər qazandırmayacaqsan.
5 A ki prédává juttatja barátait, annak fiainak szemei elfogyatkoznak.
Pul üçün dostlarını satanın Övladlarının işığı sönəcək.
6 Példabeszéddé tőn engem a népek előtt, és ijesztővé lettem előttök.
Allah məni insanların dilinə saldı, Üzümə tüpürdülər.
7 A bosszúság miatt szemem elhomályosodik, és minden tagom olyan, mint az árnyék.
Gözümün nuru kədərdən qaraldı, Bütün əzalarım kölgə kimi qaldı.
8 Elálmélkodnak ezen a becsületesek, és az ártatlan a képmutató ellen támad.
Buna əməlisaleh insanlar mat qalıb, Günahsızlar allahsızlara qarşı çıxır.
9 Ám az igaz kitart az ő útján, és a tiszta kezű ember még erősebbé lesz.
Saleh insanlar öz yolunu tutur, Əlitəmiz olanlar getdikcə güclənir.
10 Nosza hát, térjetek ide mindnyájan; jőjjetek, kérlek, úgy sem találok bölcset köztetek.
Amma hamınız qayıdıb gəlsəniz, Aranızdan bir hikmətli insan tapmaram.
11 Napjaim elmulának, szívemnek kincsei: terveim meghiusulának.
Günlərim ötüşdü, Fikirlərim, arzularım pərən-pərən düşdü.
12 Az éjszakát nappallá változtatják, és a világosság csakhamar sötétséggé lesz.
Onlar gecəni gündüzə çevirir, “Zülmətə işıq yaxındır” deyir.
13 Ha reménykedem is, a sír már az én házam, a sötétségben vetettem az én ágyamat. (Sheol )
Əgər ölülər diyarını evimdir deyə gözləsəm, Yatağımı qaranlıqda sərsəm, (Sheol )
14 A sírnak mondom: Te vagy az én atyám; a férgeknek pedig: Ti vagytok az én anyám és néném.
Qəbirə “atam sənsən”, Qurda “anam-bacım sənsən” desəm,
15 Hol tehát az én reménységem, ki törődik az én reménységemmel?
Ümidim hara gedər? Mənim ümidimi kim görər?
16 Leszáll az majd a sír üregébe, velem együtt nyugoszik a porban. (Sheol )
Ümid mənimlə ölülər diyarınamı düşər? Mənimlə birgə torpaq altınamı girər?» (Sheol )