Jób 13
1 Ímé, mindezeket látta az én szemem, hallotta az én fülem és megértette.
| من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم. |
2 A mint ti tudjátok, úgy tudom én is, és nem vagyok alábbvaló nálatok.
3 Azonban én a Mindenhatóval akarok szólani; Isten előtt kivánom védeni ügyemet.
| ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم. |
4 Mert ti hazugságnak mesterei vagytok, és mindnyájan haszontalan orvosok.
| و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید. |
5 Vajha legalább mélyen hallgatnátok, az még bölcseségtekre lenne.
| اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید. |
6 Halljátok meg, kérlek, az én feddőzésemet, és figyeljetek az én számnak pörlekedéseire.
| حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید. |
7 Az Isten kedvéért szóltok-é hamisságot, és ő érette szóltok-é csalárdságot?
| آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟ |
8 Az ő személyére néztek-é, ha Isten mellett tusakodtok?
| می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟ |
9 Jó lesz-é az, ha egészen kiismer benneteket, avagy megcsalhatjátok-é őt, a mint megcsalható az ember?
10 Keményen megbüntet, ha titkon vagytok is személyválogatók.
| بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید. |
11 Az ő fensége nem rettent-é meg titeket, a tőle való félelem nem száll-é rátok?
| آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟ |
12 A ti emlékezéseitek hamuba írott példabeszédek, a ti menedékváraitok sárvárak.
| بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است. |
13 Hallgassatok, ne bántsatok: hadd szóljak én, akármi essék is rajtam.
| حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود! |
14 Miért szaggatnám fogaimmal testemet, és miért szorítanám markomba lelkemet?
| بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم. |
15 Ímé, megöl engem! Nem reménylem; hiszen csak utaimat akarom védeni előtte!
| اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد. |
16 Sőt az lesz nékem segítségül, hogy képmutató nem juthat elébe.
| من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد. |
17 Hallgassátok meg figyelmetesen az én beszédemet, vegyétek füleitekbe az én mondásomat.
| حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید. |
18 Ímé, előterjesztem ügyemet, tudom, hogy nékem lesz igazam.
| دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.» |
19 Ki az, a ki perelhetne velem? Ha most hallgatnom kellene, úgy kimulnék.
| کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم. |
20 Csak kettőt ne cselekedj velem, szined elől akkor nem rejtőzöm el.
| ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم: |
21 Vedd le rólam kezedet, és a te rettentésed ne rettentsen engem.
| مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز. |
22 Azután szólíts és én felelek, avagy én szólok hozzád és te válaszolj.
| آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود. |
23 Mennyi bűnöm és vétkem van nékem? Gonoszságomat és vétkemet add tudtomra!
| حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده. |
24 Mért rejted el arczodat, és tartasz engemet ellenségedül?
| چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟ |
25 A letépett falevelet rettegteted-é, és a száraz pozdorját üldözöd-é?
| آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟ |
26 Hogy ily sok keserűséget szabtál reám, és az én ifjúságomnak vétkét örökölteted velem?!
| تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی. |
27 Hogy békóba teszed lábaimat, vigyázol minden én utamra, és vizsgálod lábomnak nyomait?
| مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم. |
28 Az pedig elsenyved, mint a redves fa, mint ruha, a melyet moly emészt.
