Ezékiel 19
1 Te pedig kezdj gyászéneket Izráel fejedelmeiről.
“Ko ia foki ke ke fai ha tangilāulau koeʻuhi ko e ngaahi houʻeiki ʻo ʻIsileli.
2 És mondjad: Mi volt anyád? Nőstény oroszlán; oroszlánok közt fekszik vala, fiatal oroszlánok között nevelé fel kölykeit.
Pea ke pehē, ‘Ko e hā ʻa hoʻo faʻē? Ko e laione fefine: naʻa ne tokoto hifo ʻi he lotolotonga ʻoe fanga laione, naʻa ne tauhiʻi ʻa hono ʻuhiki ʻi he lotolotonga ʻoe fanga laione mui.
3 És fölnevele egyet kölykei közül; fiatal oroszlánná lőn, és megtanula ragadományt ragadozni, embereket evett.
Pea naʻa ne tauhi ʻae taha ʻa hono ʻuhiki: naʻe hoko ia ko e laione mui, pea ne fakaʻaʻau ia ke poto ʻi he pō ʻa ʻene meʻakai; naʻa ne kai tangata.
4 És meghallák ezt róla a népek; vermökben megfogaték, és elvivék őt horgokon Égyiptom földjére.
Naʻe fanongo foki ki ai ʻae ngaahi puleʻanga: pea naʻe moʻua ia ʻi heʻenau luo, pea naʻa nau ʻomi ia ki ʻIsipite kuo haʻisia ia ʻaki ʻae ukamea.
5 És mikor látta, hogy késik, hogy oda veszett reménysége, vőn egyet kölykei közül, ezt tevé fiatal oroszlánná.
“‘Pea ʻi heʻene tatali ʻo mamata, kuo mole ʻaia naʻa ne ʻamanaki ki ai, naʻa ne hiki ki he taha kehe ʻi hono ʻuhiki mo ne ngaohi ia ko e laione mui.
6 És ez jár vala az oroszlánok között, fiatal oroszlánná lőn, és megtanula ragadományt ragadozni, embereket evett.
Pea naʻe ʻalu fano pe ia ʻi he lotolotonga ʻoe fanga laione mui, naʻe hoko ia ko e laione mui, mo ne poto ʻi he pō ʻa ʻene meʻakai, pea naʻa ne kai tangata.
7 És ismeré az ő özvegyeiket s városaikat elpusztítá, és megrettene a föld és annak teljessége, ordítása hangjától.
Pea naʻa ne ʻilo honau ngaahi fale fakaʻeiʻeiki naʻe maumau, pea naʻa ne fakalala honau ngaahi kolo; pea naʻe ngaongao ʻae fonua, mo hono fonu ʻo ia, ko e meʻa ʻi he ʻuʻulu ʻo ʻene tangi.
8 És veték ellene a pogányok köröskörül a tartományokból és kiteríték reá hálójukat, vermökben megfogaték;
Pea ne toki tuʻu hake kiate ia ʻae ngaahi puleʻanga mei he potu kotoa pē ʻoe ngaahi vahe fonua, pea naʻa nau ʻaʻau atu kiate ia ʻa honau kupenga: pea naʻe moʻua ia ʻi heʻenau luo.
9 És veték őt ketreczbe horgokon, s elvivék őt Babilon királyához, elvivék őt várakba, hogy többé ne hallassék szava Izráel hegyein.
Pea naʻa nau fakapōpulaʻi ia ʻo haʻi ʻaki ʻae ukamea, pea ʻomi ia ki he tuʻi ʻo Papilone: naʻa nau ʻai ia ki he ʻana, ke ʻoua naʻa toe ongo atu ʻa hono leʻo ki he ngaahi moʻunga ʻo ʻIsileli.
10 Anyád a te nyugalmadban olyan vala, mint a víz mellé ültetett szőlőtő, gyümölcscsel és vesszővel bővelkedik vala a sok víztől.
“‘ʻOku tatau hoʻo faʻē mo e vaine ʻi he ngoue vaine ʻoku ʻi he veʻe vai: naʻe fua ngafuhifuhi ia, pea lahi hono vaʻa, koeʻuhi ko e lahi ʻoe vai.
11 És lőnek néki erős vesszei, uralkodók pálczáinak valók, és nagy vala magassága a sűrűség között és felett, és kitetszék magasságával és vesszeinek sokaságával.
Pea naʻe ʻiate ia ʻae ngaahi vaʻa mālohi, ko e tokotoko ʻonautolu naʻe fai ʻae pule, pea naʻe fakamāʻolunga hake ia ʻi he ngaahi vaʻa matolutolu, pea naʻe hā mai ia, ʻa ʻene māʻolunga, pea mo e lahi ʻo hono ngaahi vaʻa.
12 De kiszaggattaték Isten haragja által, a földre vetteték, és a napkeleti szél elszárasztá gyümölcsét; letöretének és elszáradának erős ágai; tűz emészté meg.
Ka naʻe taʻaki fuʻu hake ia ʻi he mālohi, naʻe lī hifo ia ki he kelekele, pea naʻe fakamae hono fua ʻe he matangi hahake: naʻe mafesifesi mo fakamae hono ngaahi vaʻa mālohi: pea ne keina ia ʻe he afi.
13 És most a pusztában plántáltatott, száraz és szomjú földön.
Pea ko eni, kuo tō ia ʻi he toafa ʻi he kelekele mōmoa mo kakā.
14 És tűz jött ki ágainak egyik vesszejéből, gyümölcsét megemészté, és nincs többé rajta erős vessző, nincs pálcza az uralkodásra! Gyászének ez és gyászének lesz.
Pea kuo ʻalu atu ʻae afi mei he manga ʻo hono ngaahi vaʻa, ʻaia kuo keina ai hono fua, ko ia ʻoku ʻikai kei ai hono vaʻa mālohi, ke hoko ko e tokotoko ke pule ʻaki.’ Ko eni ʻae meʻa ke tēngihia, pea ʻe hoko ia ko e meʻa ke tangilāulau ai.”
