2 Korintusi 5

1 Mert tudjuk, hogy ha e mi földi sátorházunk elbomol, épületünk van Istentől, nem kézzel csinált, örökké való házunk a mennyben. (aiōnios g166)

اَپَرَمْ اَسْماکَمْ ایتَسْمِنْ پارْتھِوے دُوشْیَرُوپے ویشْمَنِ جِیرْنے سَتِیشْوَرینَ نِرْمِّتَمْ اَکَرَکرِتَمْ اَسْماکَمْ اَنَنْتَکالَسْتھایِ ویشْمَیکَں سْوَرْگے وِدْیَتَ اِتِ وَیَں جانِیمَح۔ (aiōnios g166)

2 Azért is sóhajtozunk ebben, óhajtván felöltözni erre a mi mennyei hajlékunkat;

یَتو ہیتوریتَسْمِنْ ویشْمَنِ تِشْٹھَنْتو وَیَں تَں سْوَرْگِییَں واسَں پَرِدھاتُمْ آکانْکْشْیَمانا نِحشْوَسامَح۔

3 Ha ugyan felöltözötten is mezíteleneknek nem találtatunk!

تَتھاپِیدانِیمَپِ وَیَں تینَ نَ نَگْناح کِنْتُ پَرِہِتَوَسَنا مَنْیامَہے۔

4 Mert a kik e sátorban vagyunk is, sóhajtozunk megterheltetvén; mivelhogy nem kívánunk levetkőztetni, hanem felöltöztetni, hogy a mi halandó, elnyelje azt az élet.

ایتَسْمِنْ دُوشْیے تِشْٹھَنَتو وَیَں کْلِشْیَمانا نِحشْوَسامَح، یَتو وَیَں واسَں تْیَکْتُمْ اِچّھامَسْتَنَّہِ کِنْتُ تَں دْوِتِییَں واسَں پَرِدھاتُمْ اِچّھامَح، یَتَسْتَتھا کرِتے جِیوَنینَ مَرْتْیَں گْرَسِشْیَتے۔

5 A ki pedig minket erre elkészített, az Isten az, a ki a Lélek zálogát is adta minékünk.

ایتَدَرْتھَں وَیَں یینَ سرِشْٹاح سَ اِیشْوَرَ ایوَ سَ چاسْمَبھْیَں سَتْیَنْکارَسْیَ پَنَسْوَرُوپَمْ آتْمانَں دَتَّوانْ۔

6 Azért mivelhogy mindenkor bízunk, és tudjuk, hogy e testben lakván, távol vagyunk az Úrtól.

اَتَایوَ وَیَں سَرْوَّدوتْسُکا بھَوامَح کِنْچَ شَرِیرے یاوَدْ اَسْمابھِ رْنْیُشْیَتے تاوَتْ پْرَبھُتو دُورے پْروشْیَتَ اِتِ جانِیمَح،

7 (Mert hitben járunk, nem látásban );

یَتو وَیَں درِشْٹِمارْگے نَ چَرامَح کِنْتُ وِشْواسَمارْگے۔

8 Bizodalmunk pedig van, azért inkább szeretnénk kiköltözni e testből, és elköltözni az Úrhoz.

اَپَرَنْچَ شَرِیرادْ دُورے پْرَوَسْتُں پْرَبھوح سَنِّدھَو نِوَسْتُنْچاکانْکْشْیَمانا اُتْسُکا بھَوامَح۔

9 Azért igyekezünk is, hogy akár itt lakunk, akár elköltözünk, néki kedvesek legyünk.

تَسْمادیوَ کارَنادْ وَیَں تَسْیَ سَنِّدھَو نِوَسَنْتَسْتَسْمادْ دُورے پْرَوَسَنْتو وا تَسْمَے روچِتُں یَتامَہے۔

10 Mert nékünk mindnyájunknak meg kell jelennünk a Krisztus ítélőszéke előtt, hogy kiki megjutalmaztassék a szerint, a miket e testben cselekedett, vagy jót, vagy gonoszt.

یَسْماتْ شَرِیراوَسْتھایامْ ایکَیکینَ کرِتاناں کَرْمَّناں شُبھاشُبھَپھَلَپْراپْتَیے سَرْوَّیسْمابھِح کھْرِیشْٹَسْیَ وِچاراسَنَسَمُّکھَ اُپَسْتھاتَوْیَں۔

11 Ismervén tehát az Úrnak félelmét, embereket térítünk, Isten előtt pedig nyilván vagyunk; reménylem azonban, hogy a ti lelkiesméretetek előtt is nyilván vagyunk.

اَتَایوَ پْرَبھو رْبھَیانَکَتْوَں وِجْنایَ وَیَں مَنُجانْ اَنُنَیامَح کِنْچیشْوَرَسْیَ گوچَرے سَپْرَکاشا بھَوامَح، یُشْماکَں سَںویدَگوچَرےپِ سَپْرَکاشا بھَوامَ اِتْیاشَںسامَہے۔

12 Mert nem ajánljuk ismét magunkat néktek, hanem alkalmat adunk ti néktek a velünk való dicsekedésre, hogy legyen mit felelnetek a színből és nem szívből dicsekedőknek.

اَنینَ وَیَں یُشْماکَں سَنِّدھَو پُنَح سْوانْ پْرَشَںسامَ اِتِ نَہِ کِنْتُ یے مَنو وِنا مُکھَیح شْلاگھَنْتے تیبھْیَح پْرَتْیُتَّرَدانایَ یُویَں یَتھاسْمابھِح شْلاگھِتُں شَکْنُتھَ تادرِشَمْ اُپایَں یُشْمَبھْیَں وِتَرامَح۔

13 Ha azért bolondok vagyunk, Istenért; ha eszesek vagyunk, érettetek van az.

یَدِ وَیَں ہَتَجْنانا بھَوامَسْتَرْہِ تَدْ اِیشْوَرارْتھَکَں یَدِ چَ سَجْنانا بھَوامَسْتَرْہِ تَدْ یُشْمَدَرْتھَکَں۔

14 Mert a Krisztusnak szerelme szorongat minket,

وَیَں کھْرِیشْٹَسْیَ پْریمْنا سَماکرِشْیامَہے یَتَح سَرْوّیشاں وِنِمَیینَ یَدْییکو جَنومْرِیَتَ تَرْہِ تے سَرْوّے مرِتا اِتْیاسْمابھِ رْبُدھْیَتے۔

15 Úgy vélekedvén, hogy ha egy meghalt mindenkiért, tehát mindazok meghaltak; és azért halt meg mindenkiért, hogy a kik élnek, ezután ne magoknak éljenek, hanem annak, a ki érettök meghalt és feltámasztatott.

اَپَرَنْچَ یے جِیوَنْتِ تے یَتْ سْوارْتھَں نَ جِیوَنْتِ کِنْتُ تیشاں کرِتے یو جَنو مرِتَح پُنَرُتّھاپِتَشْچَ تَمُدِّشْیَ یَتْ جِیوَنْتِ تَدَرْتھَمیوَ سَ سَرْوّیشاں کرِتے مرِتَوانْ۔

16 Azért mi ezentúl senkit sem ismerünk test szerint; sőt ha ismertük is Krisztust test szerint, de már többé nem ismerjük.

اَتو ہیتورِتَح پَرَں کوپْیَسْمابھِ رْجاتِتو نَ پْرَتِجْناتَوْیَح۔ یَدْیَپِ پُورْوَّں کھْرِیشْٹو جاتِتوسْمابھِح پْرَتِجْناتَسْتَتھاپِیدانِیں جاتِتَح پُنَ رْنَ پْرَتِجْنایَتے۔

17 Azért ha valaki Krisztusban van, új teremtés az; a régiek elmúltak, ímé, újjá lett minden.

کینَچِتْ کھْرِیشْٹَ آشْرِتے نُوتَنا سرِشْٹِ رْبھَوَتِ پُراتَنانِ لُپْیَنْتے پَشْیَ نِکھِلانِ نَوِینانِ بھَوَنْتِ۔

18 Mindez pedig Istentől van, a ki minket magával megbékéltetett a Jézus Krisztus által, és a ki nékünk adta a békéltetés szolgálatát;

سَرْوَّنْچَیتَدْ اِیشْوَرَسْیَ کَرْمَّ یَتو یِیشُکھْرِیشْٹینَ سَ ایواسْمانْ سْوینَ سارْدّھَں سَںہِتَوانْ سَنْدھانَسَمْبَنْدھِییاں پَرِچَرْیّامْ اَسْماسُ سَمَرْپِتَواںشْچَ۔

19 Minthogy az Isten volt az, a ki Krisztusban megbékéltette magával a világot, nem tulajdonítván nékik az ő bűneiket, és reánk bízta a békéltetésnek ígéjét.

یَتَح اِیشْوَرَح کھْرِیشْٹَمْ اَدھِشْٹھایَ جَگَتو جَنانامْ آگاںسِ تیشامْ رِنَمِوَ نَ گَنَیَنْ سْوینَ سارْدّھَں تانْ سَںہِتَوانْ سَنْدھِوارْتّامْ اَسْماسُ سَمَرْپِتَواںشْچَ۔

20 Krisztusért járván tehát követségben, mintha Isten kérne mi általunk: Krisztusért kérünk, béküljetek meg az Istennel.

اَتو وَیَں کھْرِیشْٹَسْیَ وِنِمَیینَ دَوتْیَں کَرْمَّ سَمْپادَیامَہے، اِیشْوَرَشْچاسْمابھِ رْیُشْمانْ یایاچْیَتے تَتَح کھْرِیشْٹَسْیَ وِنِمَیینَ وَیَں یُشْمانْ پْرارْتھَیامَہے یُویَمِیشْوَرینَ سَنْدھَتَّ۔

21 Mert azt, a ki bűnt nem ismert, bűnné tette értünk, hogy mi Isten igazsága legyünk ő benne.

یَتو وَیَں تینَ یَدْ اِیشْوَرِییَپُنْیَں بھَوامَسْتَدَرْتھَں پاپینَ سَہَ یَسْیَ جْناتییَں ناسِیتْ سَ ایوَ تیناسْماکَں وِنِمَیینَ پاپَح کرِتَح۔