1 Tesszalonika 2
1 Mert magatok tudjátok, atyámfiai, hogy a mi ti hozzátok való menetelünk nem volt hiábavaló;
เห ภฺราตร: , ยุษฺมนฺมเธฺย 'สฺมากํ ปฺรเวโศ นิษฺผโล น ชาต อิติ ยูยํ สฺวยํ ชานีถฯ
2 Sőt inkább, noha elébb már háborúságot és bosszúságot szenvedtünk volt Filippiben, a mint tudjátok, volt bátorságunk a mi Istenünkben, hogy közöttetek is hirdessük az Isten evangyéliomát sok tusakodással.
อปรํ ยุษฺมาภิ รฺยถาศฺราวิ ตถา ปูรฺวฺวํ ผิลิปีนคเร กฺลิษฺฏา นินฺทิตาศฺจ สนฺโต'ปิ วยมฺ อีศฺวราทฺ อุตฺสาหํ ลพฺธฺวา พหุยตฺเนน ยุษฺมานฺ อีศฺวรสฺย สุสํวาทมฺ อโพธยามฯ
3 Mert a mi buzdításunk nem hitetésből van, sem nem tisztátalanságból, sem nem álnokságból:
ยโต'สฺมากมฺ อาเทโศ ภฺรานฺเตรศุจิภาวาทฺ โวตฺปนฺน: ปฺรวญฺจนายุกฺโต วา น ภวติฯ
4 Hanem a miképen az Isten méltatott minket arra, hogy reánk bízza az evangyéliomot, akképen szólunk; nem úgy, hogy embereknek tessünk hanem az Istennek, a ki megvizsgálja a mi szívünket.
กินฺตฺวีศฺวเรณาสฺมานฺ ปรีกฺษฺย วิศฺวสนียานฺ มตฺตฺวา จ ยทฺวตฺ สุสํวาโท'สฺมาสุ สมารฺปฺยต ตทฺวทฺ วยํ มานเวโภฺย น รุโรจิษมาณา: กินฺตฺวสฺมทนฺต: กรณานำ ปรีกฺษกาเยศฺวราย รุโรจิษมาณา ภาษามเหฯ
5 Mert sem hízelkedő beszéddel, a mint tudjátok, sem telhetetlenség színében nem léptünk fel soha, Isten a bizonyság;
วยํ กทาปิ สฺตุติวาทิโน นาภวาเมติ ยูยํ ชานีถ กทาปิ ฉลวสฺเตฺรณ โลภํ นาจฺฉาทยาเมตฺยสฺมินฺ อีศฺวร: สากฺษี วิทฺยเตฯ
6 Sem emberektől való dicsőítést nem kerestünk, sem tőletek, sem másoktól, holott terhetekre lehettünk volna, mint Krisztus apostolai.
วยํ ขฺรีษฺฏสฺย เปฺรริตา อิว เคารวานฺวิตา ภวิตุมฺ อศกฺษฺยาม กินฺตุ ยุษฺมตฺต: ปรสฺมาทฺ วา กสฺมาทปิ มานวาทฺ เคารวํ น ลิปฺสมานา ยุษฺมนฺมเธฺย มฺฤทุภาวา ภูตฺวาวรฺตฺตามหิฯ
7 De szívélyesek valánk ti közöttetek, a miként a dajka dajkálgatja az ő gyermekeit.
ยถา กาจินฺมาตา สฺวกียศิศูนฺ ปาลยติ ตถา วยมปิ ยุษฺมานฺ กางฺกฺษมาณา
8 Így felbuzdulva irántatok, készek valánk közleni veletek nemcsak az Isten evangyéliomát, hanem a mi magunk lelkét is, mivelhogy szeretteinkké lettetek nékünk.
ยุษฺมภฺยํ เกวลมฺ อีศฺวรสฺย สุสํวาทํ ตนฺนหิ กินฺตุ สฺวกียปฺราณานฺ อปิ ทาตุํ มโนภิรภฺยลษาม, ยโต ยูยมฺ อสฺมากํ เสฺนหปาตฺราณฺยภวตฯ
9 Emlékezhettek ugyanis atyámfiai a mi fáradozásunkra és bajlakodásunkra: mert éjjel-nappal munkálkodva hirdettük néktek az Isten evangyéliomát, csakhogy senkit meg ne terheljünk közületek.
เห ภฺราตร: , อสฺมากํ ศฺรม: เกฺลศศฺจ ยุษฺมาภิ: สฺมรฺยฺยเต ยุษฺมากํ โก'ปิ ยทฺ ภารคฺรโสฺต น ภเวตฺ ตทรฺถํ วยํ ทิวานิศํ ปริศฺรามฺยนฺโต ยุษฺมนฺมธฺย อีศฺวรสฺย สุสํวาทมโฆษยามฯ
10 Ti vagytok bizonyságok és az Isten, milyen szentül, igazán és feddhetetlenül éltünk előttetek, a kik hisztek.
อปรญฺจ วิศฺวาสิโน ยุษฺมานฺ ปฺรติ วยํ กีทฺฤกฺ ปวิตฺรตฺวยถารฺถตฺวนิรฺโทษตฺวาจาริโณ'ภวาเมตฺยสฺมินฺ อีศฺวโร ยูยญฺจ สากฺษิณ อาเธฺวฯ
11 Valamint tudjátok, hogy miként atya az ő gyermekeit, úgy intettünk és buzdítgattunk egyenként mindnyájatokat.
อปรญฺจ ยทฺวตฺ ปิตา สฺวพาลกานฺ ตทฺวทฺ วยํ ยุษฺมากมฺ เอไกกํ ชนมฺ อุปทิษฺฏวนฺต: สานฺตฺวิตวนฺตศฺจ,
12 És kérve kértünk, hogy Istenhez méltóan viseljétek magatokat, a ki az ő országába és dicsőségébe hív titeket.
ย อีศฺวร: สฺวียราชฺยาย วิภวาย จ ยุษฺมานฺ อาหูตวานฺ ตทุปยุกฺตาจรณาย ยุษฺมานฺ ปฺรวรฺตฺติตวนฺตศฺเจติ ยูยํ ชานีถฯ
13 Ugyanazért mi is hálát adunk az Istennek szüntelenül, hogy ti befogadván az Istennek általunk hirdetett beszédét, nem úgy fogadtátok, mint emberek beszédét, hanem mint Isten beszédét (a minthogy valósággal az is), a mely munkálkodik is ti bennetek, a kik hisztek.
ยสฺมินฺ สมเย ยูยมฺ อสฺมากํ มุขาทฺ อีศฺวเรณ ปฺรติศฺรุตํ วากฺยมฺ อลภธฺวํ ตสฺมินฺ สมเย ตตฺ มานุษาณำ วากฺยํ น มตฺเตฺวศฺวรสฺย วากฺยํ มตฺตฺวา คฺฤหีตวนฺต อิติ การณาทฺ วยํ นิรนฺตรมฺ อีศฺวรํ ธนฺยํ วทาม: , ยตสฺตทฺ อีศฺวรสฺย วากฺยมฺ อิติ สตฺยํ วิศฺวาสินำ ยุษฺมากํ มเธฺย ตสฺย คุณ: ปฺรกาศเต จฯ
14 Mert ti, atyámfiai, követői lettetek az Isten gyülekezeteinek, a melyek Júdeában vannak a Krisztus Jézusban, mivelhogy ugyanúgy szenvedtetek ti is a saját honfitársaitoktól, miként azok is a zsidóktól,
เห ภฺราตร: , ขฺรีษฺฏาศฺริตวตฺย อีศฺวรสฺย ยา: สมิโตฺย ยิหูทาเทเศ สนฺติ ยูยํ ตาสามฺ อนุการิโณ'ภวต, ตทฺภุกฺตา โลกาศฺจ ยทฺวทฺ ยิหูทิโลเกภฺยสฺตทฺวทฺ ยูยมปิ สฺวชาตียโลเกโภฺย ทุ: ขมฺ อลภธฺวํฯ
15 A kik megölték az Úr Jézust is és a saját prófétáikat, és minket is üldöznek, és az Istennek nem tetszenek, és minden embernek ellenségei;
เต ยิหูทียา: ปฺรภุํ ยีศุํ ภวิษฺยทฺวาทินศฺจ หตวนฺโต 'สฺมานฺ ทูรีกฺฤตวนฺตศฺจ, ต อีศฺวราย น โรจนฺเต สรฺเวฺวษำ มานวานำ วิปกฺษา ภวนฺติ จ;
16 A kik megtiltják nékünk, hogy a pogányoknak ne prédikáljunk hogy üdvözüljenek; hogy mindenkor betöltsék bűneiket; de végre utólérte őket az Isten haragja.
อปรํ ภินฺนชาตียโลกานำ ปริตฺราณารฺถํ เตษำ มเธฺย สุสํวาทโฆษณาทฺ อสฺมานฺ ปฺรติเษธนฺติ เจตฺถํ สฺวียปาปานำ ปริมาณมฺ อุตฺตโรตฺตรํ ปูรยนฺติ, กินฺตุ เตษามฺ อนฺตการี โกฺรธสฺตานฺ อุปกฺรมเตฯ
17 Mi pedig, atyámfiai, a mint elszakasztatánk tőletek egy kevés ideig, arczra, nem szívre nézve, annál buzgóságosabban, nagy kívánsággal igyekeztünk, hogy szemtől-szemben láthassunk titeket.
เห ภฺราตร: มนสา นหิ กินฺตุ วทเนน กิยตฺกาลํ ยุษฺมตฺโต 'สฺมากํ วิจฺเฉเท ชาเต วยํ ยุษฺมากํ มุขานิ ทฺรษฺฏุมฺ อตฺยากางฺกฺษยา พหุ ยติตวนฺต: ฯ
18 Azért menni is akartunk hozzátok, kiváltképen én Pál, egyszer is, kétszer is, de megakadályozott minket a Sátán.
ทฺวิเรกกฺฤโตฺว วา ยุษฺมตฺสมีปคมนายาสฺมากํ วิเศษต: เปาลสฺย มมาภิลาโษ'ภวตฺ กินฺตุ ศยตาโน 'สฺมานฺ นิวาริตวานฺฯ
19 Mert kicsoda a mi reménységünk, örömünk és dicsekedésünk koronája? Avagy nem azok lesztek-é ti is a mi Urunk Jézus Krisztus előtt az ő eljövetelekor?
ยโต'สฺมากํ กา ปฺรตฺยาศา โก วานนฺท: กึ วา ศฺลาฆฺยกิรีฏํ? อสฺมากํ ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺยาคมนกาเล ตตฺสมฺมุขสฺถา ยูยํ กึ ตนฺน ภวิษฺยถ?
20 Bizony ti vagytok a mi dicsőségünk és örömünk.
ยูยมฺ เอวาสฺมากํ เคารวานนฺทสฺวรูปา ภวถฯ
