Énekek Éneke 1
1 Énekek éneke, Salamontól.
Alta kanto de Salomono.
2 Csókoljon engem szája csókjaival: mert bornál jobb a szerelmed.
Ho, li kisu min per kisoj de sia buŝo! Ĉar via amo estas pli bona, ol vino.
3 Illatnak jók az olajaid, kiöntött olaj a neved; azért szeretnek téged a leányzók.
Ho, kiel bonodoras viaj aromaĵoj! Via nomo similas al elverŝita oleo; Tial la fraŭlinoj amas vin.
4 Vonj engem, utánad hadd szaladjunk – termeibe bevitt engem a király – hadd ujjongjunk és örvendjünk benned, hadd emlegessük szerelmedet inkább a bornál: méltán szeretnek téged.
Altiru min; ni postkuros vin. La reĝo envenigu min en siajn ĉambrojn; Ho, ni ĝojos kaj gajiĝos kun vi; Ni memoros vian amon pli, ol vinon; Sincere oni amas vin.
5 Fekete vagyok, de szép, ti Jeruzsálem leányai, mint Kédár sátrai, mint Salamon szőnyegei.
Mi estas nigra, tamen beleta, Ho filinoj de Jerusalem, Kiel la tendoj de Kedar, Kiel la tapetoj de Salomono.
6 Ne nézzetek rám, hogy kissé fekete vagyok, hogy lesütött engem a nap! Anyám fiai megharagudtak reám, tettek engem őrzőjévé a szőlőknek: a magam szőlőjét nem őriztem.
Ne rigardu min, ke mi estas nigreta: La suno min brulkolorigis. La filoj de mia patrino koleris kontraŭ mi; Ili faris min gardistino de la vinberĝardenoj; Mian propran vinberĝardenon mi ne gardis.
7 Mondd meg nekem te, kit lelkem szeret, merre legeltetsz, merre heverésztetsz délben? Mert minek legyek, mint aki elburkolja magát, társaid nyájainál?
Diru al mi, ho vi, kiun mia animo amas, Kie vi paŝtas, kie vi ripozigas vian brutaron tagmeze: Kial mi similu al vagistino Ĉe la brutaroj de viaj kamaradoj?
8 Ha te ezt nem tudod, legszebbike az asszonyoknak, indulj el a juhok nyomdokain és legeltesd gödölyéidet a pásztorok hajlékainál.
Se vi ne scias tion, ho belulino inter virinoj, Sekvu la paŝojn de la ŝafaro, Kaj paŝtu viajn kapridojn ĉe la tendoj de la paŝtistoj.
9 Paripámhoz Fáraó szekereinél mondlak hasonlónak, kedvesem!
Al la ĉevalino en la ĉaroj de Faraono Mi komparas vin, ho mia amatino.
10 Bájosak az orczáid a füzérekben, nyakad a gyöngysorokban.
Belaj estas viaj vangoj sub la orelringoj, Via kolo sub la laĉoj de perloj.
11 Aranyfüzéreket készítünk neked ezüst gombocskákkal.
Orajn orelringojn ni faros al vi, Kun arĝentaj enkrustaĵoj.
12 Mialatt a király asztalkörében ült, az én nárdusom megadta illatát.
Dum la reĝo sidas ĉe la festotablo, Mia nardo bonodoras.
13 Myrrhacsokor az én barátom nekem, mely kebleim között piben;
Kiel fasko de mirho, restanta inter miaj mamoj, Estas al mi mia amato.
14 cziprusfürt az én barátom nekem, Én-Gédi szőlőiben.
Kiel floraro de kofero estas por mi mia amato, En la vinberĝardenoj de En-Gedi.
15 Íme, szép vagy te kedvesem, íme, szép vagy, szemeid galambok.
Ho, vi estas bela, mia amatino; ho, vi estas ja bela; Viaj okuloj estas kiel ĉe kolomboj.
16 Íme, szép vagy te barátom, kedves is, nyoszolyánk is zöldelő;
Ho, vi estas bela, mia amato, kaj ĉarma; Nia lito estas kiel freŝaj herboj;
17 házaink gerendái czédrusok, padozatunk cziprusok.
La traboj de nia domo estas cedraj, Niaj ĉevronoj estas abiaj.
