Zsoltárok 83
1 Ének, zsoltár Ászáftól. Isten, ne legyen nyugtod, ne hallgass s ne légy csendes, Isten!
Асафниң күй-нахшиси: — И Худа, үн чиқармай турувалма, Җим турувалма, сүкүт қилип турувалма, и Тәңрим!
2 Mert íme ellenségeid zúgnak és gyűlölőid fölemelték fejüket.
Чүнки мана, Сениң дүшмәнлириң давраң қилмақта, Саңа өчмәнләр баш көтәрмәктә.
3 Néped ellen ravaszul tanakodnak és tanácskoznak oltalmazottjaid ellen.
Улар қувлуқ билән Сениң хәлқиңгә сүйқәст қилиду, Сениң һимайә қилип қәдирлигәнлириң билән қаршилишишни мәслиһәтлишиду.
4 Azt mondták: jertek, semmisítsük meg őket a nemzetek sorából, hogy többé ne említtessék Izraél neve!
Улар: — «Жүрүңлар, уларни милләт қатаридин йоқ қилайли! Исраилниң нами иккинчи тилға елинмисун!» — демәктә.
5 Mert egy szívvel tanácskoztak egyaránt, ellened szövetséget kötnek:
Улар һәмнәпәс, һәмдил мәслиһәтләшти; Улар Саңа қарши иттипақ түзди.
6 Edóm sátrai, meg az ismaeliták, Móáb és a hágáriak,
Мана, Едом вә Исмаилларниң чедирлири, Моаб һәм Һагрийлар;
7 Gebál és Ammón és Amálék, Peléset Czórnak lakóival együtt.
Гәбал, Аммон, вә Амаләк; Филистийә һәмдә Тур аһалилири,
8 Assúr is csatlakozott hozzájuk, karjukká lettek Lót fiainak. Széla.
Асурийәму уларға қошулди; Улар Лут оғуллириға яр-йөләк болуп кәлгән. (Селаһ)
9 Tégy velük mint Midjánnal, mint Szíszerával, mint Jábinnal Kisón patakjánál!
Сән Кишон дәриясида Мидиянийларға, Сисераға вә Ябинға қандақ тақабил турған болсаң, Уларғиму шундақ қилғайсән;
10 Megsemmisültek Endórban, trágyájává lettek a földnek.
Булар Ән-Дор йезисида қирилған еди, Йәр үчүн тизәк-оғутқа айланған еди.
11 Tedd őket, nemeseiket, olyanokká mint Órébet és Zeébet, és mint Zébachot és Czalmunnát mind a fejedelmeiket.
Уларниң әмирлирини Орәб вә Зеәбкә, Уларниң даһийлирини Зәбаһ һәм Залмуннаға охшаш қилғайсән;
12 Akik azt mondták: foglaljuk el magunknak Isten hajlékait!
Чүнки улар: «Худаниң чимән-яйлақлирини өзимизгә мүлүк қиливалайли!» — дәп ейтқан.
13 Istenem, tedd őket olyanokká mint a porforgatagot, mint a tarlót a szél előtt!
И Худайим, уларни домилинидиған қамғақтәк, Шамалда учурулған саман кәби сорувәткәйсән.
14 Mint tűz, mely erdőt éget, és mint a láng, mely föllobbant hegyeket.
От орманлиққа туташқанға охшаш, Ялқун тағларни көйдүргәнгә охшаш,
15 Úgy üldözd őket viharoddal, és szélvészeddel rémítsd el.
Сән йәнә уларни бориниң билән қоғлиғайсән, Қара қуюниң билән вәһимигә салғайсән;
16 Töltsd el arczukat szégyennel, hogy keressék nevedet, oh Örökkévaló!
Уларниң Сениң намиңни издиши үчүн, Уларниң йүзлирини шәрм-һая билән чөмдүргәйсән, и Пәрвәрдигар!
17 szégyenüljenek meg és rémüljenek el örökké, piruljanak és vesszenek el!
Улар номустин әбәдий шәрмәндә болсун, Җаһанға рәсва болуп йоқитилсун.
18 S tudják meg, hogy te, meg neved, oh Örökkévaló egyedül vagy, a legfelső az egész föld fölött.
Улар билсунки, Намиң Пәрвәрдигар болған Сәнла пүткүл җаһандики Әң Алий Болғучидурсән.
