Zsoltárok 83
1 Ének, zsoltár Ászáftól. Isten, ne legyen nyugtod, ne hallgass s ne légy csendes, Isten!
Pieśń i psalm Asafa. Boże, nie milcz; nie bądź głuchy i bezczynny, Boże!
2 Mert íme ellenségeid zúgnak és gyűlölőid fölemelték fejüket.
Bo oto burzą się twoi wrogowie, a ci, którzy cię nienawidzą, podnoszą głowę.
3 Néped ellen ravaszul tanakodnak és tanácskoznak oltalmazottjaid ellen.
Przeciwko twemu ludowi knują spisek i naradzali się przeciw tym, których ochraniasz;
4 Azt mondták: jertek, semmisítsük meg őket a nemzetek sorából, hogy többé ne említtessék Izraél neve!
Mówiąc: Chodźcie, wytępmy ich, niech nie będą narodem, żeby więcej nie wspominano imienia Izraela.
5 Mert egy szívvel tanácskoztak egyaránt, ellened szövetséget kötnek:
Zmówili się bowiem jednomyślnie, przeciwko tobie zawarli przymierze:
6 Edóm sátrai, meg az ismaeliták, Móáb és a hágáriak,
Namioty Edomitów i Izmaelitów, Moab i Hagaryci;
7 Gebál és Ammón és Amálék, Peléset Czórnak lakóival együtt.
Gebal, Ammon i Amalek; Filistyni z mieszkańcami Tyru.
8 Assúr is csatlakozott hozzájuk, karjukká lettek Lót fiainak. Széla.
Także Assur przyłączył się do nich, wsparł [swym] ramieniem synów Lota. (Sela)
9 Tégy velük mint Midjánnal, mint Szíszerával, mint Jábinnal Kisón patakjánál!
Uczyń im [tak], jak Midianitom, jak Syserze, jak Jabinowi nad potokiem Kiszon;
10 Megsemmisültek Endórban, trágyájává lettek a földnek.
Którzy zostali wytępieni w Endor, stali się jak gnój dla ziemi.
11 Tedd őket, nemeseiket, olyanokká mint Órébet és Zeébet, és mint Zébachot és Czalmunnát mind a fejedelmeiket.
Z ich dostojnikami postąp jak z Orebem i Zeebem, jak z Zebachem i Salmunną, ze wszystkimi ich książętami;
12 Akik azt mondták: foglaljuk el magunknak Isten hajlékait!
[Którzy] mówili: Weźmy w posiadanie przybytki Boże.
13 Istenem, tedd őket olyanokká mint a porforgatagot, mint a tarlót a szél előtt!
Mój Boże, uczyń ich jak koło i jak źdźbło na wietrze.
14 Mint tűz, mely erdőt éget, és mint a láng, mely föllobbant hegyeket.
Jak ogień, który pali las, i jak płomień, [który] wypala góry;
15 Úgy üldözd őket viharoddal, és szélvészeddel rémítsd el.
Tak ty ich ścigaj swoją nawałnicą i swoją burzą zatrwóż ich.
16 Töltsd el arczukat szégyennel, hogy keressék nevedet, oh Örökkévaló!
Okryj ich twarze hańbą, aby szukali twego imienia, PANIE!
17 szégyenüljenek meg és rémüljenek el örökké, piruljanak és vesszenek el!
Niech się zawstydzą i zatrwożą na wieki, niech się okryją hańbą i zginą.
18 S tudják meg, hogy te, meg neved, oh Örökkévaló egyedül vagy, a legfelső az egész föld fölött.
Niech poznają, że jedynie ty, którego imię jest PAN, ty jesteś Najwyższy ponad całą ziemią.
