< Zsoltárok 83 >
1 Ének, zsoltár Ászáftól. Isten, ne legyen nyugtod, ne hallgass s ne légy csendes, Isten!
Een lied, een psalm van Asaf. O God! zwijg niet, houd U niet als doof, en zijt niet stil, o God!
2 Mert íme ellenségeid zúgnak és gyűlölőid fölemelték fejüket.
Want zie, Uw vijanden maken getier, en Uw haters steken het hoofd op.
3 Néped ellen ravaszul tanakodnak és tanácskoznak oltalmazottjaid ellen.
Zij maken listiglijk een heimelijken aanslag tegen Uw volk, en beraadslagen zich tegen Uw verborgenen.
4 Azt mondták: jertek, semmisítsük meg őket a nemzetek sorából, hogy többé ne említtessék Izraél neve!
Zij hebben gezegd: Komt, en laat ons hen uitroeien, dat zij geen volk meer zijn; dat aan den naam Israels niet meer gedacht worde.
5 Mert egy szívvel tanácskoztak egyaránt, ellened szövetséget kötnek:
Want zij hebben in het hart te zamen geraadslaagd; tegen U hebben zij een verbond gemaakt;
6 Edóm sátrai, meg az ismaeliták, Móáb és a hágáriak,
De tenten van Edom en der Ismaelieten, Moab en de Hagarenen;
7 Gebál és Ammón és Amálék, Peléset Czórnak lakóival együtt.
Gebal, en Ammon, en Amalek, Palestina met de inwoners van Tyrus.
8 Assúr is csatlakozott hozzájuk, karjukká lettek Lót fiainak. Széla.
Ook heeft zich Assur bij hen gevoegd; zij zijn den kinderen van Lot tot een arm geweest. (Sela)
9 Tégy velük mint Midjánnal, mint Szíszerával, mint Jábinnal Kisón patakjánál!
Doe hun als Midian, als Sisera, als Jabin aan de beek Kison;
10 Megsemmisültek Endórban, trágyájává lettek a földnek.
Die verdelgd zijn te Endor; zij zijn geworden tot drek der aarde.
11 Tedd őket, nemeseiket, olyanokká mint Órébet és Zeébet, és mint Zébachot és Czalmunnát mind a fejedelmeiket.
Maak hen en hun prinsen als Oreb en als Zeeb, en al hun vorsten als Zebah en als Zalmuna;
12 Akik azt mondták: foglaljuk el magunknak Isten hajlékait!
Die zeiden: Laat ons de schone woningen Gods voor ons in erfelijke bezitting nemen.
13 Istenem, tedd őket olyanokká mint a porforgatagot, mint a tarlót a szél előtt!
Mijn God! maak hen als een wervel, als stoppelen voor den wind.
14 Mint tűz, mely erdőt éget, és mint a láng, mely föllobbant hegyeket.
Gelijk het vuur een woud verbrandt, en gelijk de vlam de bergen aansteekt;
15 Úgy üldözd őket viharoddal, és szélvészeddel rémítsd el.
Vervolg hen alzo met Uw onweder, en verschrik hen met Uw draaiwind.
16 Töltsd el arczukat szégyennel, hogy keressék nevedet, oh Örökkévaló!
Maak hun aangezicht vol schande, opdat zij, o HEERE! Uw Naam zoeken.
17 szégyenüljenek meg és rémüljenek el örökké, piruljanak és vesszenek el!
Laat hen beschaamd en verschrikt wezen tot in eeuwigheid, en laat hen schaamrood worden, en omkomen;
18 S tudják meg, hogy te, meg neved, oh Örökkévaló egyedül vagy, a legfelső az egész föld fölött.
Opdat zij weten, dat Gij alleen met Uw Naam zijt de HEERE, de Allerhoogste over de ganse aarde.