< Zsoltárok 81 >
1 A karmesternek, a Gittitre. Ászáftól. Ujjongjatok Istennek, a mi erőnknek, riadozzatok Jákób Istenének!
Voor den opperzangmeester, op de Gittith, een psalm van Asaf. Zingt vrolijk Gode, onze Sterkte; juicht den God van Jakob.
2 Hangoztassatok dalt és hallassatok dobot, kedves hárfát, lanttal együtt!
Heft een psalm op, en geeft de trommel; de liefelijke harp met de luit.
3 Fújjátok újholdkor a harsonát, holdtöltekor, ünnepünk napjára.
Blaast de bazuin in de nieuwe maan, ter bestemder tijd, op onzen feestdag.
4 Mert törvény az Izraél számára, rendelete Jákób Istenének;
Want dit is een inzetting in Israel, een recht van den God Jakobs.
5 bizonyságul tette azt Józsefben, midőn kivonult Egyiptom országa ellen: Nyelvet, melyet nem ismerek, hallok.
Hij heeft het gezet tot een getuigenis in Jozef, als Hij uitgetogen was tegen Egypteland; alwaar ik gehoord heb een spraak, die ik niet verstond;
6 Elvontam a tehertől vállát, kezei megszabadultak a kosártól.
Ik heb zijn schouder van den last onttrokken; zijn handen zijn van de potten ontslagen.
7 A szorultságban hívtál és kiragadtalak, meghallgattalak a mennydörgés rejtekében, megvizsgáltalak a pörlekedés vizénél. Széla.
In de benauwdheid riept gij, en Ik hielp u uit; Ik antwoordde u uit de schuilplaats des donders; Ik beproefde u aan de wateren van Meriba. (Sela)
8 Halljad népem, hadd intselek téged, Izraél, bár hallgatnál rám.
Mijn volk, zeide Ik hoor toe, en Ik zal onder u betuigen, Israel, of gij naar Mij hoordet!
9 Ne legyen közted idegen isten, s ne borulj le idegen nép istene előtt.
Er zal onder u geen uitlands god wezen, en gij zult u voor geen vreemden god nederbuigen.
10 Én vagyok az Örökkévaló, a te Istened, aki felhoztalak téged Egyiptom országából: tágra nyisd szájad, megtöltöm azt.
Ik ben de Heere, uw God, Die u heb opgevoerd uit het land van Egypte; doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen.
11 De népem nem hallgatott szavamra, s Izraél nem engedett nekem.
Maar Mijn volk heeft Mijn stem niet gehoord; en Israel heeft Mijner niet gewild.
12 Magukra bocsátottam tehát szívük makacságában, járjanak saját tanácsaik szerint.
Dies heb Ik het overgegeven in het goeddunken huns harten, dat zij wandelden in hun raadslagen.
13 Vajha népem hallgatna reám, Izraél utaim szerint járna:
Och, dat Mijn volk naar Mij gehoord had, dat Israel in Mijn wegen gewandeld had!
14 rövidesen megaláznám ellenségeiket, s szorongatóikra fordítanám kezemet;
In kort zou Ik hun vijanden gedempt hebben, en Mijn hand gewend hebben tegen hun wederpartijders.
15 az Örökkévaló gyűlölői hízelegnének neki s örökké tartana az idejük.
Die den HEERE haten, zouden zich Hem geveinsdelijk onderworpen hebben, maar hunlieder tijd zou eeuwig geweest zijn.
16 Ennie adott búza zsiradékából, és sziklából jóllakattalak mézzel.
En Hij zou het gespijsd hebben met het vette der tarwe; ja, Ik zou u verzadigd hebben met honig uit de rotsstenen.