Zsoltárok 80

1 A karmesternek. Liliomok szerint. Tanuság Ászáftól. Zsoltár. Izraél pásztora, figyelj, aki mint juhokat vezeted Józsefet, kérubok fölött trónoló, tündökölj fel!

Dinggin mo, Oh Pastor ng Israel, ikaw na pumapatnubay sa Jose na parang kawan; ikaw na nauupo sa ibabaw ng mga querubin, sumilang ka.

2 Efraim, Benjamin és Menasse előtt serkentsd fel hatalmadat és jer segitségül nekünk!

Sa harap ng Ephraim, ng Benjamin at ng Manases, ay mapukaw nawa ang kapangyarihan mo, at parito kang iligtas mo kami.

3 Isten, állíts helyre minket, s világíttasd arczodat, hogy megsegíttessünk!

Papanumbalikin mo kami, Oh Dios; at pasilangin mo ang iyong mukha, at maliligtas kami.

4 Örökkévaló, Isten, seregek ura, meddig füstöl haragod néped imádsága mellett?

Oh Panginoong Dios ng mga hukbo, hanggang kailan magagalit ka laban sa dalangin ng iyong bayan?

5 Adtál enniök könnyet kenyérül, itattad őket könnyekkel mércze számra.

Iyong pinakain (sila) ng tinapay na mga luha, at binigyan mo (sila) ng mga luha upang inumin ng sagana.

6 Viszállyá tettél minket szomszédainknak, s ellenségeink gúnyolódnak.

Iyong ginawa kaming kaalitan sa aming mga kalapit bansa: at ang mga kaaway namin ay nagtatawanan.

7 Isten, seregek ura, állíts helyre minket s világíttasd arczodat, hogy megsegíttessünk!

Ibalik mo kami, Oh Dios ng mga hukbo; at pasilangin mo ang iyong mukha at kami ay maliligtas.

8 Szőlőtőt szakítottál ki Egyiptomból, elűztél nemzeteket és azt elültetted.

Ikaw ay nagdala ng isang puno ng ubas mula sa Egipto; iyong pinalayas ang mga bansa, at itinanim mo yaon.

9 Helyet készítettél előtte, meggyökereztette gyökereit és megtöltötte az országot.

Ikaw ay naghanda ng dako sa harap niya, at napailalim ang ugat, at pinuno ang lupain.

10 Hegyek boríttattak be árnyékától s ágai akár Isten czédrusai.

Ang mga bundok ay natakpan ng lilim niyaon, at ang mga sanga niyaon ay gaya ng mga sedro ng Dios.

11 Tengerig eresztette indáit s a folyamig hajtásait.

Kaniyang pinaabot ang kaniyang mga sanga hanggang sa dagat, at ang kaniyang mga suwi hanggang sa ilog.

12 Miért törted át kerítéseit úgy, hogy leszedik mind az útonjárók;

Bakit mo ibinagsak ang kaniyang mga bakod, na anopa't siya'y binubunot nilang lahat na nangagdadaan?

13 lerágja vadkan az erdőből, s mi a mezőn sürög, lelegeli?

Sinisira ng baboy-ramo, at sinasabsab ng mailap na hayop sa parang.

14 Isten, seregek ura, fordulj, kérlek, tekints le az égből és lásd és gondolj rá erre a szőlőtőre,

Bumalik ka uli, isinasamo ko sa iyo, Oh Dios ng mga hukbo: tumungo ka mula sa langit, at iyong masdan, at dalawin mo ang puno ng ubas na ito,

15 s oltalmazd azt, amit jobbod ültetett, s a csemetét, melyet erőssé neveltél magadnak.

At ang ubasan na itinanim ng iyong kanan, at ang suwi na iyong pinalakas para sa iyong sarili.

16 Meg van égetve tűztől, le van vagdalva; arczod dorgálásától vesszenek el!

Nasunog ng apoy, at naputol: sila'y nalipol sa saway ng iyong mukha.

17 Legyen kezed jobbodnak embere fölött, az emberfia fölött, kit erőssé neveltél magadnak.

Mapatong nawa ang iyong kamay sa tao na iyong kinakanan. Sa anak ng tao na iyong pinalakas sa iyong sarili.

18 S mi nem térünk el tőled, éltess minket, hogy nevedet szólítsuk.

Sa gayo'y hindi kami magsisitalikod sa iyo: buhayin mo kami, at tatawagan namin ang iyong pangalan.

19 Örökkévaló, Isten, seregek ura, állíts helyre minket, világíttasd arczodat, hogy megsegíttessünk!

Papanumbalikin mo kami, Oh Panginoong Dios ng mga hukbo; pasilangin mo ang iyong mukha at maliligtas kami.